Justyna Kuklo zrekonstruowała stół swojej babci, dezintegrując go jednak w przewrotny sposób, poprzez umieszczenie seksualnych motywów na serwetkach i obrusie.
Swoim projektem złożyła hołd nie tylko swojej babci, ale również wszystkim kobietom zaprzęgniętym do pracy i produkcji przedmiotów codziennego użytku dla swoich rodzin. Kwestia relacji i związków rodzinnych była szczególnie dla niej ważna, zaprosiła bowiem do realizacji projektu swoją mamę, która wykonała elementy haftowane na części serwetek.
Czas i rozmowy spędzone wspólnie przy tworzeniu tych nieistotnych, ale "upiększających wszystkim domownikom życie" przedmiotów, owocuje zacieśnianiem związków pomiędzy kobietami, które je razem wykonują. Serwetki te skrywają wiele myśli i tajemnic dotyczących nie tylko ich wzajemnych relacji, ale również mówią wiele o nich samych i wszystkich problemach, które ich dotyczą w momencie ich tworzenia.
Stół mojej babci jest częścią pracy dyplomowej, która została uznana w Academie Royale des Beaux-Arts w Brukseli za najlepszy dyplom w 2010.
