Po II wojnie światowej Fernand Léger należał, obok Pabla Picassa i Henriego Matissea, do światowej czołówki awangardzistów mających olbrzymi wpływ na młodych artystów nie tylko z Europy, lecz również innych kontynentów. Léger jednak, w przeciwieństwie do dwóch pozostałych, był przez większość życia zaangażowany w edukację artystyczną prowadzoną w niezależnych akademiach będących alternatywą wobec paryskiej Akademii Sztuk Pięknych. W dwudziestoleciu międzywojennym wśród jego uczniów znalazło się wielu Polaków, po II wojnie światowej również trafiło do niego czterech polskich studentów, a wśród nich Kazimierz Kachu Ostrowski. W tamtym czasie profesor był jednak rzadko obecny w pracowni, a korekty udzielała znana wówczas jako Rosjanka Nadia Petrova, jeszcze przed wojną funkcjonująca jako polska malarka Wanda Chodasiewicz-Grabowska. Była w tym okresie wojującą komunistką, co znalazło wyraz w prowadzonej przez nią edukacji artystycznej.
Treść tworzona na podstawie materiałów prasowych organizatora.
