Op art pochodzi z anglojęzycznego skrótu "optical art". Popularny w latach 50. i 60. dwudziestego wieku kierunek w sztuce (również w malarstwie, grafice i modzie) zakładał, że najważniejsze jest oddziaływanie na oko odbiorcy. Intelekt i emocje były mniej ważne. Powstawały wówczas dzieła pełne geometrycznych linii, okręgów, regularnych wzorów. Wszystko po to, by widz zobaczył w nich coś, czego nie było, czyli poddał się optycznemu złudzeniu.