Kazik, ja tylko żartowałem
reż. Piotr Sieklucki / Teatr Nowy Proxima
Razem ze Staszkiem zanurzamy się w przeszłość, do szarych bloków, strajków, wyjazdów "na saksy", przemian gospodarczych i politycznych. W osobie prostego chłopaka, który razem z kapelą grywa po weselach, Wielka Historia zderza się po prostu z historią, tą codzienną, anonimową, z którą musiały mierzyć się miliony ludzi, takich jak główny bohater spektaklu. Piotr Gaszczyński, Teatr dla Wszystkich
Muzyczny spektakl o Polsce lat 80. i 90., transformacji, Solidarności, Wałęsie i wielkich ówczesnych zmianach społeczno-obyczajowych. Dla wielu obywateli i obywatelek był to czas rozczarowania demokracją, drastyczną polityką ekonomiczną Balcerowicza, co w konsekwencji doprowadziło do zwycięstwa i powrotu "postkomunistów". Dramat "Kazik, ja tylko żartowałem" napisany został przez jednego z najlepszych polskich prozaików i felietonistów, laureata Paszportu Polityki, finalistę Nagrody Literackiej Nike oraz Nagrody Literackiej Europy Środkowej "Angelus", Ziemowita Szczerka.
Tekst, napisany na specjalne zamówienie Teatru, opowiada o losach ówczesnych grup punkowych oraz rodzących się gwiazdach estrady, które przez kolejne dekady wyznaczały trendy w polskiej muzyce. Głównym bohaterem jest muzyk, akordeonista, przyjaciel Kazika, który w wielkim monologu spowiedzi rozprawia się z tamtym okresem fonograficznych złodziei, zakrapianych wieczorów, życia prywatnego muzyków i romansów z polityką. Za oprawę muzyczną posłużą wykonane na żywo przez Piotra Siekluckiego i muzyków piosenki legendarnej grupy KULT oraz utwory Pawła Kukiza czy zespołu IRA.
TWÓRCY
Reżyseria: Piotr Sieklucki
Scenografia, kostiumy: Łukasz Błażejewski
Kierownictwo muzyczne: Paweł Harańczyk
Video: Red Noses Production House
Obsada: Piotr Sieklucki oraz zespół muzyczny w składzie: Paweł Harańczyk (instrumenty klawiszowe), Grzegorz Koniarz (gitary), Mateusz Honisz (trąbka, gitara basowa), Adam Stępniowski (perkusja)
reż. Piotr Sieklucki / Teatr Nowy Proxima
Razem ze Staszkiem zanurzamy się w przeszłość, do szarych bloków, strajków, wyjazdów "na saksy", przemian gospodarczych i politycznych. W osobie prostego chłopaka, który razem z kapelą grywa po weselach, Wielka Historia zderza się po prostu z historią, tą codzienną, anonimową, z którą musiały mierzyć się miliony ludzi, takich jak główny bohater spektaklu. Piotr Gaszczyński, Teatr dla Wszystkich
Muzyczny spektakl o Polsce lat 80. i 90., transformacji, Solidarności, Wałęsie i wielkich ówczesnych zmianach społeczno-obyczajowych. Dla wielu obywateli i obywatelek był to czas rozczarowania demokracją, drastyczną polityką ekonomiczną Balcerowicza, co w konsekwencji doprowadziło do zwycięstwa i powrotu "postkomunistów". Dramat "Kazik, ja tylko żartowałem" napisany został przez jednego z najlepszych polskich prozaików i felietonistów, laureata Paszportu Polityki, finalistę Nagrody Literackiej Nike oraz Nagrody Literackiej Europy Środkowej "Angelus", Ziemowita Szczerka.
Tekst, napisany na specjalne zamówienie Teatru, opowiada o losach ówczesnych grup punkowych oraz rodzących się gwiazdach estrady, które przez kolejne dekady wyznaczały trendy w polskiej muzyce. Głównym bohaterem jest muzyk, akordeonista, przyjaciel Kazika, który w wielkim monologu spowiedzi rozprawia się z tamtym okresem fonograficznych złodziei, zakrapianych wieczorów, życia prywatnego muzyków i romansów z polityką. Za oprawę muzyczną posłużą wykonane na żywo przez Piotra Siekluckiego i muzyków piosenki legendarnej grupy KULT oraz utwory Pawła Kukiza czy zespołu IRA.
TWÓRCY
Reżyseria: Piotr Sieklucki
Scenografia, kostiumy: Łukasz Błażejewski
Kierownictwo muzyczne: Paweł Harańczyk
Video: Red Noses Production House
Obsada: Piotr Sieklucki oraz zespół muzyczny w składzie: Paweł Harańczyk (instrumenty klawiszowe), Grzegorz Koniarz (gitary), Mateusz Honisz (trąbka, gitara basowa), Adam Stępniowski (perkusja)