Kilka Błyskotliwych Spostrzerzeń (a la Gombrowicz)
Teatr Dada von Bzdülöw oddaje Gombrowiczowi, co Gombrowicza jest.
Patrząc z dystansu na nasze dotychczasowe kreacje, zastanawia, jak wiele w nich było zdarzeń scenicznych korespondujących z jego artystycznym i filozoficznym przekazem: człowiek stwarza człowieka, dojrzałość musi dopełniać się niedojrzałością, ciasne walczy z szerokim...
Stale krążymy wokół tych samych tematów:
- zobaczyć siebie - to znaczy przejrzeć się w czyichś oczach
- wykreować swój wizerunek - to znaczy odcisnąć swoje piętno na innych.
Czytając Gombrowicza po raz kolejny, wyłania się z tej lektury specyficzny, emocjonalny taniec człowieka odartego z poezji. Ale Gombrowicz uwielbia paradoksy, więc u niego realne zamienia się w poezję, a poezja równie niespodziewanie zamienia się w abstrakcję.
Trzeba jednak zauważyć, że "Kilka Błyskotliwych Spostrzeżeń (à la Gombrowicz)", to spektakl w pewnym sensie podejrzany, wymuszony, niejako histeryczny. Powstawał w niechęci do wielkości pisarza, bo ta wielkość przytłacza. Ale zarazem spektakl ten, to wyraz miłości do jego metodycznego szaleństwa w wydobywaniu się z nicości."
Oto Kilka Spostrzeżeń wydobytych z jego "Dzienników":
"Patrzyłem na czajnik i wiedziałem, że ten i inne czajniki będą dla mnie coraz straszliwsze w miarę upływającego czasu.
Ciała, ciała, ciała...Dziś na plażach osłoniętych od południowego wichru, gdzie słońce przygrzewa i piecze, wiele ciał. Wielka zmysłowość plaży, ale jak zawsze podcięta, utrącona.... Na prawo i na lewo uda, biusty, plecy, biodra, stopy dziewcząt, kobiet, wydobyte z ukrycia i giętkie harmonie chłopców. Ale ciało zabija ciało, ciało ciału odbiera moc. Te nagości przestają być zjawiskiem, rozpływają się w nadmiarze, unicestwia je piasek, słońce, powietrze i są zwyczajne... a impotencja opanowała plażę. Piękność, wdzięk , urok - nieważne, nie są zdobywcze, nie ranią, nie zachwycają. Płomień, który nie grzeje. Ciało nie podniecające, ciało zgaszone. Ta impotencja i mnie podcięła, wracam do domu pozbawiony jakiejkolwiek iskry, bezsilny."
Spektakl, którego premiera odbyła się w 2004 roku w ramach europejskiego projektu Trans Danse Europe - koordynowanego przez festiwal Les Hivernales w Awinionie - prezentowany był wielokrotnie w Europie, Indiach i w USA. Krytycy nowojorscy uznali Kilka Błyskotliwych Spostrzeżeń za jedno z najciekawszych przedstawień sezonu 2006/07. Leszek Bzdyl, reżyser spektaklu, po prezentacjach Kilku Błyskotliwych Spostrzeżeń w Indiach, został laureatem Theatre Pasta International Theatre Awards w New Delhi 2007.
Reżyseria: Leszek Bzdyl
Choreografia: Leszek Bzdyl, Katarzyna Chmielewska, Rafał Dziemidok
Scenografia: Maciej Chojnacki
Muzyka: Mikołaj Trzaska
Reżyseria świateł: Michał Kołodziej
Obsada:
Leszek Bzdyl
Katarzyna Chmielewska
Rafał Dziemidok
Produkcja: Teatr Dada von Bzdülöw, Klub Żak - Gdańsk, Stowarzyszenie FREE.C. / koprodukcja: Teatr Miejski im. Gombrowicza w Gdyni, CK Zamek - Poznań, City of Helsinki Cultural Office / sponsorowane przez: Program Culture 2000 - EU, Direction Generale Education et Culture - Francja, Ministerstwo Kultury, Urząd Marszałkowski Województwa Pomorskiego, Mecenat Miasta Gdańska. Przedstawienie zrealizowane w ramach - Trans Danse Europe (koordynacja projektu - Les Hivernales, Awinion, Francja).
Teatr Dada von Bzdülöw oddaje Gombrowiczowi, co Gombrowicza jest.
Patrząc z dystansu na nasze dotychczasowe kreacje, zastanawia, jak wiele w nich było zdarzeń scenicznych korespondujących z jego artystycznym i filozoficznym przekazem: człowiek stwarza człowieka, dojrzałość musi dopełniać się niedojrzałością, ciasne walczy z szerokim...
Stale krążymy wokół tych samych tematów:
- zobaczyć siebie - to znaczy przejrzeć się w czyichś oczach
- wykreować swój wizerunek - to znaczy odcisnąć swoje piętno na innych.
Czytając Gombrowicza po raz kolejny, wyłania się z tej lektury specyficzny, emocjonalny taniec człowieka odartego z poezji. Ale Gombrowicz uwielbia paradoksy, więc u niego realne zamienia się w poezję, a poezja równie niespodziewanie zamienia się w abstrakcję.
Trzeba jednak zauważyć, że "Kilka Błyskotliwych Spostrzeżeń (à la Gombrowicz)", to spektakl w pewnym sensie podejrzany, wymuszony, niejako histeryczny. Powstawał w niechęci do wielkości pisarza, bo ta wielkość przytłacza. Ale zarazem spektakl ten, to wyraz miłości do jego metodycznego szaleństwa w wydobywaniu się z nicości."
Oto Kilka Spostrzeżeń wydobytych z jego "Dzienników":
"Patrzyłem na czajnik i wiedziałem, że ten i inne czajniki będą dla mnie coraz straszliwsze w miarę upływającego czasu.
Ciała, ciała, ciała...Dziś na plażach osłoniętych od południowego wichru, gdzie słońce przygrzewa i piecze, wiele ciał. Wielka zmysłowość plaży, ale jak zawsze podcięta, utrącona.... Na prawo i na lewo uda, biusty, plecy, biodra, stopy dziewcząt, kobiet, wydobyte z ukrycia i giętkie harmonie chłopców. Ale ciało zabija ciało, ciało ciału odbiera moc. Te nagości przestają być zjawiskiem, rozpływają się w nadmiarze, unicestwia je piasek, słońce, powietrze i są zwyczajne... a impotencja opanowała plażę. Piękność, wdzięk , urok - nieważne, nie są zdobywcze, nie ranią, nie zachwycają. Płomień, który nie grzeje. Ciało nie podniecające, ciało zgaszone. Ta impotencja i mnie podcięła, wracam do domu pozbawiony jakiejkolwiek iskry, bezsilny."
Spektakl, którego premiera odbyła się w 2004 roku w ramach europejskiego projektu Trans Danse Europe - koordynowanego przez festiwal Les Hivernales w Awinionie - prezentowany był wielokrotnie w Europie, Indiach i w USA. Krytycy nowojorscy uznali Kilka Błyskotliwych Spostrzeżeń za jedno z najciekawszych przedstawień sezonu 2006/07. Leszek Bzdyl, reżyser spektaklu, po prezentacjach Kilku Błyskotliwych Spostrzeżeń w Indiach, został laureatem Theatre Pasta International Theatre Awards w New Delhi 2007.
Reżyseria: Leszek Bzdyl
Choreografia: Leszek Bzdyl, Katarzyna Chmielewska, Rafał Dziemidok
Scenografia: Maciej Chojnacki
Muzyka: Mikołaj Trzaska
Reżyseria świateł: Michał Kołodziej
Obsada:
Leszek Bzdyl
Katarzyna Chmielewska
Rafał Dziemidok
Produkcja: Teatr Dada von Bzdülöw, Klub Żak - Gdańsk, Stowarzyszenie FREE.C. / koprodukcja: Teatr Miejski im. Gombrowicza w Gdyni, CK Zamek - Poznań, City of Helsinki Cultural Office / sponsorowane przez: Program Culture 2000 - EU, Direction Generale Education et Culture - Francja, Ministerstwo Kultury, Urząd Marszałkowski Województwa Pomorskiego, Mecenat Miasta Gdańska. Przedstawienie zrealizowane w ramach - Trans Danse Europe (koordynacja projektu - Les Hivernales, Awinion, Francja).