Kino Letnie w Orłowie Opinie (5)

Stowarzyszenie Kulturalne Hamulec Bezpieczeństwa, organizator m.in. Sopot Film Festivalu, zaprasza kolejny rok z rzędu na Kino Letnie w Orłowie. Jest to cykl wakacyjnych spotkań ze światowym kinem na plaży w Gdyni Orłowie przy Scenie Letniej Teatru Miejskiego.

W każdy wtorek, w lipcu, sierpniu oraz w pierwszym tygodniu września prezentowane będą wybitne filmy światowego kina. Wieczorne pokazy poświęcone będą najciekawszym filmom ubiegłych lat, które zdobyły nagrody i wyróżnienia na takich festiwalach jak: Cannes, San Sebastian, Wenecja, Berlinale czy Europejskich Nagród Filmowych. Przed każdym pokazem również projekcja krótkometrażowych fabuł i animacji z Sopot Film Festivalu.





Godzina projekcji - 21:30
Wstęp 8 zł.
Sprzedaż biletów na seanse filmowe bezpośrednio przed projekcjami.

Więcej informacji o Kinie Letnim w Orłowie na stronie www.kinoworlowie.pl

Opisy filmów:

02.07.2012 Nieściszalni, reż. Ola Simonsson, Johannes Stjärne Nilsson, Francja / Szwecja, 2010 r., 98 min

Warszawski Festiwal Filmowy 2010 - Nagroda publiczności
Warszawski Festiwal Filmowy 2010 - Najlepszy film konkursu "Wolny Duch"

Jury WFF przyznało nagrodę "za ekscentrycznych bohaterów w okolicznościach pełnych błyskotliwego humoru, za niezapomniane i szalenie zabawne sceny, za niezwykłe występy i odważne użycie elementów narracji, za wszystko to w rytmicznie wyreżyserowanej uczcie filmowej." Detektyw o wymownym imieniu Amadeusz Warnebring wywodzi się z rodziny z muzycznymi tradycjami, lecz mimo swoich klasycznych korzeni namiętnie nienawidzi muzyki. Kiedy grupa zwariowanych perkusistów postawi na baczność służby porządkowe miasta, wszystkie najskrytsze lęki i fobie Amadeusza nabiorą realnych kształtów. Muzykalni gangsterzy sieją chaos, napadając na banki, szpitale oraz place budowy, z których porywają nie tylko najróżniejsze maszyny, ale także ludzi, aby wygrywać na nich szalone rytmy. Warnebring wkroczy w przerażający świat muzyki, przed którym całe życie uciekał i podejmie walkę z nieobliczalnymi instrumentalistami ich własną bronią...

09.07.2013
Akacje, reż. Pablo Giorgelli, Argentyna / Hiszpania, 2011 r., 85 min

Cannes 2011 - Złota Kamera dla Najlepszego Debiutu
San Sebastian 2011 - Główna nagroda w sekcji "Horizontes Latinos"
Srebrny Kondor 2012 - Nagroda Stowarzyszenia Argentyńskich Krytyków Filmowych dla Najlepszego Filmu

Akacja to drzewo potężne, twarde i mocne, ale pełne kolców, które mogą skaleczyć, jeśli za bardzo się do niego zbliżymy. Taki właśnie jest Rubén, zamknięty w sobie kierowca ciężarówki przewożącej drewno, udający się w służbową podroż do Argentyny, podczas której poznaje Jacintę. "Akacje" to poetycki film drogi przywołujący na myśl najlepsze dokonania Carlosa Sorina). To opowieść o trudnej komunikacji z drugim człowiekiem, pokazująca, że wzajemne porozumienie rodzi się często nie tyle w wyniku słów, co drobnych gestów życzliwości. Wspólna podroż zbliża bohaterów do siebie i nieoczekiwanie zmienia ich życie. W swym debiutanckim filmie Pablo Giorgelli opowiada uniwersalną historię o otwieraniu się na drugiego człowieka i ludzkiej zdolności do przemiany, z pięknymi zdjęciami argentyńskich bezdroży, która zdobyła już uznanie publiczności i jurorów na całym świecie.

16.07.2013
Musimy porozmawiać o Kevinie, reż. Lynne Ramsay, USA / Wielka Brytania, 2011 r., 110 min

BAFTA 2012 - nominacja Najlepszy Film
Cannes 2011 - Konkurs Główny

Kevin jest synem Evy (Tilda Swinton) i Franklina (John C. Reilly), który od pierwszych dni życia wystawia cierpliwość matki na najcięższe próby. Jako niemowlę jest nadpobudliwy i płaczliwy. Jako przedszkolak - złośliwy i niegrzeczny. Późniejsze zachowania Kevina coraz trudniej zrzucić na temperament czy nazwać typowymi chłopięcymi wybrykami, jak chciałby jego ojciec. "Musimy porozmawiać o Kevinie" to autorska adaptacja głośnej powieści Lionel Shriver, którą określano mianem książkowej formy antykoncepcji. Tragiczna historia toksycznej, podszytej nienawiścią relacji matki i demonicznego syna. Rzadko sięgająca po literaturę współczesną reżyserka tłumaczyła: - To nowa klasyka. Porusza temat tabu, prawie wcale nieuwzględniany w sztuce, a już na pewno w nie w filmie: - co, jeśli nie udaje ci się nawiązać dobrych relacji z własnym dzieckiem?.

23.07.2013
Kolorowe wzgórza, reż. Carlos César Arbeláez, Panama / Kolumbia, 2010 r., 90 min

San Sebastian 2010 - Nagroda za Najlepszy Debiut
Widziana oczami dziecka wzruszająca opowieść o tym jak konflikt zbrojny powoli niszczy życie mieszkańców górskich wiosek w kolumbijskiej dżungli. 9-letni Manuel chce zostać w przyszłości piłkarzem. Kiedy dostaje na urodziny nową piłkę zaczyna wierzyć, że jego marzenia się spełnią, pech jednak sprawia, że futbolówka wpada na pole minowe. Manuel z dwójką przyjaciół wyruszają w misję ratunkową... Przyjmując punkt widzenia chłopca reżyser kontrastuje świat dzieci z irracjonalnym światem dorosłych. Większość scen przemocy ukazanych jest pośrednio - przez ciszę, nerwowe zachowania i spojrzenia rodziców lub zasłyszane rozmowy, których bohaterowie do końca nie rozumieją. Reżyser mistrzowsko dozuje napięcie i przytłaczającą atmosferę otaczającego świata. Wraz z rozwojem akcji piękne kolory kolumbijskiej dżungli bledną, ustępując miejsca szarej rzeczywistości.

30.07.2013
Drive, reż. Nicolas Winding Refn, USA, 2011 r., 100 min

Cannes 2012 - Złota Palma Najlepszy Reżyser

Są mężczyźni, którzy wolność mają wpisaną w DNA. To oni jednym spojrzeniem potrafią złamać kobiece serce i sprawiają, że nie można o nich zapomnieć. Przyciągają jak magnes tajemniczym uśmiechem i obietnicą niebezpiecznej przygody. Takim mężczyzną jest Driver, chłopak, który za dnia pracuje jako kaskader, a nocami wynajmuje się jako kierowca gangsterów. Żyje, balansując na cienkiej granicy między rozsądkiem a brawurą. Do dnia, gdy pozna Irene i straci dla niej głowę. Nowa dziewczyna, wyglądająca jak anioł, rozpęta wokół niego prawdziwe piekło. Ich  "love story" pisane będzie czystą adrenaliną. Trzymający w napięciu jak "Bullitt", rozgrzeje publiczność nie tylko rykiem silników, ale przede wszystkim gorączką uczuć.

06.08.2013.
Chłopiec na rowerze, reż. Jean-Pierre Dardenne, Luc Dardenne, Belgia / Francja / Włochy, 2011r., 87 min

Cannes 2011 - Grand Prix Festiwalu
Europejska Nagroda Filmowa 2011 - Najlepszy europejski scenariusz

Jedenastoletni Cyril (Thomas Doret) zostaje pozostawiony w sierocińcu przez ojca, Guy'a. Przypadkowo chłopak spotyka fryzjerkę Samanth, która zaczyna opiekować się chłopcem w weekendy. Kolejną osobą, która staje na drodze Cyrila jest miejscowy diler narkotyków, Wes. Cyril będzie musiał wybrać między między Samanthą a Wesem. Film ma cechy baśni, Samantha przypomina dobrą wróżkę, diler złego wilka. Chłopcowi towarzyszy rower, który zapewnia symboliczny związek z nieobecnym ojcem. Akcja toczy się w trójkącie miasto-stacja benzynowa-las. Każde z tych miejsc ma swoją symbolikę (nadzieja-decyzje-niebezpieczeństwo).


13.08.2013
Pewnego razu w Anatolii, reż. Nuri Bilge Ceylan, Turcja / Bośnia i Hercegowina, 2011 r., 150 min

MFF Cannes 2011 - Grand Prix Festiwalu
MFF Karlove Wary 2011 - Nagroda Specjalna
Jak pisali krytycy - najpiękniejszy film w konkursie festiwalu w Cannes 2011, od pierwszej chwili uwodzący widzów mimo braku fabularnego rozwiązania w finale i powolnego rytmu. Na pierwszy rzut oka Pewnego razu w Anatolii sprawia wrażenie kryminału. W burzliwą noc mała kolumna samochodów jedzie pustą szosą, od studni do studni. To zapis poszukiwań zwłok zamordowanego mężczyzny, którego oprawca był zbyt pijany, by zapamiętać, gdzie zakopał ciało. Nie wiemy, kto, jak i dlaczego zabił. Jednak kulisy zbrodni szybko schodzą na drugi plan. W chłodnej opowieści o nużącej podróży policjantów, prokuratora, lekarza i podejrzanego, najistotniejsze stają się relacje między bohaterami, ich pozornie nieznaczące uwagi, urwane rozmowy. Reżyser rysuje wyrazisty obraz tureckiego społeczeństwa. Są tu tematy znane już z filmów twórców z tego kraju: rozdarcie między wartościami Wschodu i Zachodu czy starcie tradycji z nowoczesnością. Ale opierając się na prawdziwej historii, Ceylan tworzy też uniwersalną opowieść o moralności.

20.08.2013
Jiro śni o Sushi, reż. David Gelb, USA, 2011 r., 83 min

Pasjonujący dokument z muzyką Philipa Glassa o 85-letnim Jiro Ono, jednym z najsłynniejszych mistrzów sushi na świecie. Jiro Ono całkowicie poświęcił swoje życie doskonaleniu swojej profesji. Od ponad 40 lat prowadzi słynny tokijski lokal Sukiyabashi. Pomimo sędziwego wieku czuwa nad wszystkim, co dzieje się w restauracji. Pracuje od świtu do późnej nocy, dba o niepowtarzalną atmosferę, jaka panuje w Sukiyabashi. Film jest opowieścią o pasji, ambicji i dążeniu do doskonałości, a także o skomplikowanych stosunkach między ojcem perfekcjonistą i jego synami. Najstarszy syn Jiro Ono jest spadkobiercą imperium sushi, ale ojciec nie kwapi się do przejścia na emeryturę. Żyjąc w cieniu sławnego ojca i będąc nieustannie krytykowanym, syn nie jest w stanie w pełni zrealizować drzemiącego w nim potencjału.

27.08.2013
Ave, reż. Konstantin Bojanov, Bułgaria, 2011 r., 88 min

Warszawski Festiwal Filmowy 2011 - Nagroda FIPRESCI Sarajewo 2011 - Nagroda Specjalna Jury Nagroda Europejskiego Stowarzyszenia Sieci Kin Studyjnych dla Najlepszego Filmu

Kamen podróżuje przez Bułgarię autostopem. Po drodze spotyka 17-letnią Ave i dalej ruszają już razem. Za każdym razem, gdy łapią okazję, dziewczyna opowiada kierowcom zupełnie inną historię tego, kim są i dokąd jadą. Kolejne kłamstwa sprawiają, że para wpada w coraz większe kłopoty. Co nie przeszkadza Kamenowi powoli zakochiwać się w nowej znajomej. "Ave" to rasowe kino drogi i opowieści o przyspieszonej inicjacji dwójki młodych ludzi, którzy przez ironiczną, damsko-męską grę, pełną wygłupów i kłamstw budują nieoczekiwanie prawdziwą, fascynującą relację. - To film o tych wyjątkowych momentach w życiu młodego człowieka, kiedy czujesz, że czas się zatrzymał, a ty jesteś odpowiedzialny tylko za bicie własnego serca. To jest kino drogi, tak spontaniczne i na luzie, jak sami bohaterowie - mówi o "Ave" reżyser.


03.09.2013
Droga na drugą stronę, reż. Anca Damian, Polska / Rumunia, 2011 r. 73 min

Festiwal Filmów Animowanych w Annecy 2012 - Grand Prix
Sopot Film Festival 2012 - Nagroda Główna Festiwalu
Warszawski Festiwal Filmowy 2011 - Specjalne Wyróżnienie Jury Konkursu Międzynarodowego, Specjalne Wyróżnienie Jury Ekumenicznego
Festiwal CPH:DOC w Kopenhadze 2011 - Nagroda Amnesty Award dla najlepszego filmu poruszającego tematykę praw człowieka

Fabuła filmu została oparta na autentycznych wydarzeniach z lat 2007 - 2008. Film opowiada historię Claudiu Crulica - rumuńskiego więźnia, który zmarł w wyniku czteromiesięcznej głodówki prowadzonej w krakowskim areszcie. Oskarżony o kradzież mężczyzna protestował przeciwko wątpliwym przesłankom zatrzymania. Aby zwrócić uwagę na swoją krzywdę rozpoczął strajk głodowy. Pełnometrażowy, częściowo animowany, film dokumentalny o człowieku, który próbując zwrócić uwagę na swoją krzywdę rozpoczyna strajk głodowy i pozwala mu się umrzeć w areszcie, przed oczami społeczeństwa. Teraz, gdy on już przebył drogę na druga stronę, my żyjemy w poczuciu winy, że nie posiadaliśmy wystarczająco dużo miłości i pozostaliśmy bierni.

Przypomnienie bulwersującej historii z pierwszych stron gazet stanowiło wyłącznie punkt wyjścia. Postać rumuńskiego mężczyzny została potraktowana, jako uniwersalny symbol buntu, straceńczej walki jednostki z systemem i niemożliwej do zaspokojenia żądzy wolności. Niezwykłość historii Crulica znalazła swoje odzwierciedlenie w nowatorstwie filmowej formy. " Droga na drugą stronę" jest połączeniem animacji, dokumentu i fikcji. Ironiczna narracja zza grobu przywołująca na myśl "Kasyno" łączy się w nim z bezkompromisową wizją świata charakterystyczną dla "Walca z Baszirem".