W 1808 roku ciemnoskóra dwudziestoletnia Saartjie Bartman wraz z angielskim opiekunem - Cezarem, opuszcza rodzime RPA, aby szukać zarobku w Londynie. Praca miała być łatwa i przyjemna. Saartije marzy o aktorstwie. Występuje jako Hottentot Venus w parateatralnych pokazach, prezentując swoje ciało brytyjskiej publiczności. Jej szczególny wygląd: duże pośladki i wargi sromowe, wzbudzają zainteresowanie. Początkowo pracuje pod opieką Cezara, występując w widowiskowych pokazach cyrkowych. Gdy jednak Cezar zostaje oskarżony o łamanie prawa w zakresie handlu niewolnikami, Saartije zostaje sprzedana, a jej nowym opiekunem zostaje Réaux. Po wyjeździe do Francji pokazy Hottentot Venus nabierają pikanterii, zmieniając się w egalitarną, perwersyjną, seksualną orgię.
"Czarna Wenus" to oparty na faktach wyjątkowo wstrząsający, poruszający i inteligentnie skomponowany filmowy portret, zainspirowany prawdziwą historią Saartije Bartman. W filmie zastosowano ciekawy stylistyczny zabieg - zamiast zwykłego oglądania filmowych kadrów, widz niejako w nich uczestniczy i je podgląda jako niemy świadek pokazywanych na ekranie wydarzeń. Ten szczególnego rodzaju voyeryzm, stawiający widza w nieco kontrowersyjnej perwersyjnej roli podglądacza, powoduje, że publiczność staje się w tym przypadku na równi winna pokazywanych na ekranie ludzkich zachowań i reakcji. Tym samym film ten oddziałuje na widza niczym policzek, świadomie wymierzony przez reżysera. Reżyser Abdellatif Kechiche stworzył film będący pogłębionym portretem kobiety ufającej społeczno-prawnemu ładowi zachodniego świata, który okazał się być największym jej wrogiem.
Wybrane nagrody i wyróżnienia:
2011 - Nominacja do Cezara w kategorii "Najbardziej obiecująca aktorka"
2010 - Equal Opportunity Award na MFF w Wenecji
2010 - MFF Toronto
