Koncert ANDRZEJ ARTYKIEWICZ IN MEMORIAM
Wykonawcy:
studenci i absolwenci klasy fortepianu śp. prof. Andrzeja Artykiewicza:
Aleksandra Dąbrowska
Joanna Duda
Arkadiusz Farkowski
Maciej Gański
Hongtu Hao
Rafał Lewandowski
Anna Mikolon
Leszek Możdżer
Ewa Nanowska-Szmyt
Izabela Paszkiewicz
Jan Rejnowicz
Ewa Rytel
Tatiana Szczepankiewicz-Maliszewska
Igor Torbicki
Łukasz Truszczyński
Paweł Zając
muzyka poważna - koncerty w Trójmieście
Ewa Jarosz
Jakub Kowalewski
Ewa Marciniec
Krzysztof Pawłowski
Karolina Piątkowska-Nowicka
Prowadzenie koncertu:
prof. dr hab. Piotr Kusiewicz
Organizacja:
Maciej Gański
WSTĘP WOLNY
***
Profesor dr hab. Andrzej Artykiewicz urodził się 21 października 1955 roku w Łodzi. Tam rozpoczął naukę gry na fortepianie, także w rodzinnym mieście ukończył z wyróżnieniem Liceum Muzyczne. Studia pianistyczne kontynuował w Gdańsku, gdzie w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej (dzisiejszej Akademii Muzycznej im. Stanisława Moniuszki) kształcił się pod kierunkiem wybitnego pedagoga, prof. Zbigniewa Śliwińskiego, uzyskując w roku 1979 dyplom magistra sztuki.
Jak każdy utalentowany młody instrumentalista uczestniczył w konkursach wykonawczych; były to zwieńczone nagrodami konkursy na stypendium artystyczne Towarzystwa im. Fryderyka Chopina w Warszawie oraz Międzyuczelniany Konkurs Beethovenowski. Reprezentował też uczelnię na Festiwalu Pianistyki Polskiej w Słupsku, na którym uzyskał nagrodę w postaci stypendium zagranicznego.
Jako pianista obdarzony nieprzeciętną łatwością przyswajania repertuaru wykonywał dzieła od klasyki poczynając, poprzez arcyskomplikowane pianistycznie utwory Liszta, Rachmaninowa, Ravela i Prokofiewa, po muzykę współczesną - utwory kompozytorów z gdańskiego środowiska - Konrada Pałubickiego i Mariusza Dubaja. Przez kilka lat współpracował z orkiestrą kameralną Wojciecha Rajskiego, co zaowocowało kilkunastoma występami w różnych miastach Polski, z których najważniejszy był koncert na estradzie Filharmonii Narodowej w Warszawie w 1987 roku, transmitowany w programie Telewizji Polskiej i ówczesnej Interwizji. Występował także za granicą: w Japonii, na Wyspach Karaibskich, w Bułgarii (koncert zorganizowany w roku 2010 przez Ambasadę RP w Filharmonii Sofijskiej). W Polsce tych koncertów też było niemało - pianista dał się poznać publiczności wielu miast, m.in. Łodzi, Gdańska, Starogardu Gdańskiego, Płocka; inaugurował swym recitalem festiwal pianistyczny "Fermata" w Kolbudach w roku 1999, występował na tym festiwalu także podczas jego późniejszych edycji.
Główną domeną działalności zawodowej Andrzej Artykiewicza była jednak pedagogika. Jako nauczyciel gry na fortepianie związał się przede wszystkim z dwiema instytucjami: Ogólnokształcącą Szkołą Muzyczną im. Feliksa Nowowiejskiego w Gdańsku oraz macierzystą uczelnią, w której przeszedł przez wszystkie stopnie kariery akademickiej - od asystenta po profesora. W obu tych placówkach przez całe lata prowadził wiodące klasy fortepianu; jego uczniowie i studenci ze znakomitymi rezultatami występowali na estradach konkursowych w kraju i za granicą, ilość zdobytych przez nich nagród konkursowych imponuje. Są wśród wychowanków Profesora świetni soliści, m.in.: wybitny pianista jazzowy Leszek Możdżer i Maciej Gański - pianista znany z wielu estrad koncertowych. Inni to m.in.: Rafał Lewandowski, Tomasz Stroynowski, Joanna Duda, Ewa Rytel, Adam Czulak. W trudnej sztuce akompaniowania specjalizują się Anna Mikolon i Izabela Paszkiewicz-Posańska, wielu innych pracuje jako nauczyciele; niektórzy z nich legitymują się już znaczącymi osiągnięciami.
Osiągnięcia artystyczne oraz pedagogiczne Andrzeja Artykiewicza sprawiły, że zyskał w swej specjalności renomę prawdziwego autorytetu. Zasiadał w komisjach konkursowych w Polsce i za granicą, był autorem lub współautorem programów konkursowych, należał do grona pomysłodawców festiwalu i warsztatów pianistycznych "Fermata" (Gdańsk-Kolbudy-Lublewo). Prowadził niezliczone kursy i seminaria dla pianistów i nauczycieli gry na fortepianie, przez kilka lat był konsultantem Centrum Edukacji Artystycznej prze Ministerstwie Kultury i Dziedzictwa Narodowego.
Był człowiekiem skromnym, o wielu jego osiągnięciach dowiadywaliśmy się często nie od niego, lecz innych osób, i to dopiero po pewnym czasie. Jak mało kto znał literaturę fortepianową, był koneserem nagrań z muzyką fortepianową, kolekcjonował je przez całe życie i zgromadził fonotekę o imponujących rozmiarach.
W ostatnim czasie piastował w gdańskiej Akademii Muzycznej stanowisko Prorektora ds. studenckich. W tym roku wybrano go na nie ponownie, na kolejne cztery lata.
Zmarł nagle 3 sierpnia 2016 roku.
