Poznaj górników z epoki kamienia. Zgłąb korytarze, jakie wydrążyli pod ziemią tysiące lat temu. Odkryj piękno i znaczenie surowca, który tak zawzięcie wydobywali. Spichlerz Błękitny Baranek zaprasza na wystawę "Krzemionki. Pradziejowe kopalnie krzemienia pasiastego".Ta wystawa - stworzona przez Muzeum Historyczno-Archeologiczne w Ostrowcu Świętokrzyskim - przybliża jeden z najważniejszych zabytków archeologicznych w Polsce i Europie. Muzeum Archeologiczne w Gdańsku będzie pokazywać ją w oddziale Spichlerz Błękitny Baranek od marca do listopada 2025 roku. To wyjątkowa okazja dla mieszkańców Trójmiasta, aby zapoznać się z odkryciami archeologicznymi z odległej części naszego kraju.
Podczas zwiedzania można zobaczyć i dowiedzieć się, jak prehistoryczni ludzie wydobywali krzemień pasiasty, w jaki sposób go obrabiali i dokąd trafiał po wydobyciu. Dzięki wystawie można również zrozumieć, dlaczego niekontrolowany rozwój cywilizacji jest groźny dla dziedzictwa kulturowego i zasobów naturalnych.
Kopalnie krzemienia w Krzemionkach należą do największych obiektów tego typu na świecie. Pod powierzchnią ponad 78 hektarów znajduje się około 4 tysięcy szybów górniczych.
Pole górnicze funkcjonowało tam już 5,5 tysiąca lat temu. Chronologia zabytku obejmuje okres od połowy IV tysiąclecia przed naszą erą do połowy II tysiąclecia p.n.e. Na obszarze Krzemionek zachował się krajobraz pogórniczy z młodszej epoki kamienia - i jest to światowy ewenement. Naprawdę niewiele pozostało takich miejsc, praktycznie nietkniętych przez współczesną cywilizację.
Na powierzchni terenu Krzemionek można dostrzec zagłębienia pradawnych szybów górniczych, hałdy urobku, pozostałości pracowni obróbki krzemienia oraz inne ślady obecności górników (zadaszenia nad szybami, ścieżki komunikacyjne, obozowiska). Natomiast pod ziemią przetrwały - w większości nienaruszone - wyrobiska, szyby, komory, korytarze, przodki górnicze, a nawet ślady po narzędziach, którymi obrabiano skałę.
Wyjątkowymi znaleziskami w krzemionkowskich podziemiach są miejsca, gdzie prehistoryczni górnicy używali ognia: skupiska węgla drzewnego oraz "objaśniska" służące do oczyszczania łuczyw. Archeolodzy odkryli także rysunki naskalne pokazujące: postać człowieka, głowę byka, zwierzęta, stopy, rogi i inne symbole związane z kulturą duchową neolitu.
Biorąc to wszystko pod uwagę, kopalnie wraz z dwoma innymi obiektami górniczymi i pozostałościami osady górników zostały wpisane na
Listę światowego dziedzictwa UNESCO (2019 r., "Krzemionkowski Region Pradziejowy Górnictwa Krzemienia Pasiastego"). Zabytkiem opiekuje się Muzeum Historyczno-Archeologiczne w Ostrowcu Świętokrzyskim.