Na program koncertu składają się wiersze Artura Nowaczewskiego z Elegii dla Iana Curtisa i niewydanego jeszcze zbioru Kutabuk. Tytułowy poemat o objętości ponad dwustu wersów powstał w ciągu jednej nocy i ulegał później niewielkim poprawkom.
Jak czytamy w XVIII-wiecznej Wielkiej Encyklopedii Francuskiej kutabuk to mityczne zwierzę skaczące na wszystkie strony po powierzchni wody oraz rodzaj melancholii. Ludzie, których ona dotknęła, błądzą i chodzą bez wytchnienia. Bohater poematu tak jak mityczny kutabuk nie może się zatrzymać, to opis życia w pędzie, w ruchu, "on the road", szalony korowód nazw, postaci, przygód a jednocześnie medytacyjna podróż w głąb siebie.
muzyka alternatywna - koncerty w Trójmieście
Komplementarną częścią poematu stały się: hinduski instrument strunowy sitar, na którym gra gdyński poeta i muzyk Jakub Noga oraz bębny znakomitego perkusisty Jacka Stromskiego. Muzyka nie jest jedynie akompaniamentem do słów, ale nadaje tempo "marszu" bohatera utworu. Czasem tekst podąża śladem muzyki a czasem muzyka za poezją. To, co robią artyści Kutabuka ciężko jednoznacznie zakwalifikować: teksty wykonywane przez grupę nie są przeznaczone czy zaadaptowane dla śpiewu jak to się dzieje w przypadku poezji śpiewanej. Egzotyczny dźwięk sitaru i transowy rytm bębnów wydobywają naturalną meliczność wierszy Nowaczewskiego a poszczególne wiersze tematycznie wiążą się ze sobą przez co tworzą rodzaj suity.
Kutabuk to grupa, którą tworzą:
Artur Nowaczewski (teksty, melorecytacja) poeta, krytyk literacki, podróżnik, pracownik naukowy Uniwersytetu Gdańskiego. Stały współpracownik "Toposu" i Magazynu Apokaliptycznego "44". Wydał m.in. tomiki wierszy Commodore 64 (2005), Elegia dla Iana Curtisa (2010), książki literaturoznawcze: Trzy miasta i trzy pokolenia (2006) oraz Szlifibruki i flaneurzy (2011). Jego wiersze tłumaczono na język czeski i niemiecki.
Jakub Noga (sitar) muzyk, poeta, prozaik. Współpracował z Przemkiem Dyakowskim, Jackiem Stromskim, DJ Romero, DJ Nasteem (Bernard Grey). Z Michałem Gosem (perkusja) Radovanem Jacuniakiem (bas) oraz Przemkiem Dyakowskim (sax) tworzy zespół muzyki improwizowanej "Śladami Gagarina". Gra na hinduskim instrumencie strunowym sitar.
Jacek Stromski, perkusista, instrumentalista, współpracował m.in. z zespołami: Canada, Apteka, Groovekojad, Miłość, Kury, Poganie, Lipali, Ikenga Drummers i wieloma artystami z Trójmiasta. W charakterze gry doszedł do naturalnej prostoty a w brzmieniu - do korzeni. Swój stylokreśla jako basicbeat & roots drumming. Świetny improwizator, charakteryzujący się ogromnym wyczuciem i świadomością brzmienia.
