Muzyczny teatr absurdu. Łąki Łan to przedsięwzięcie wielce osobliwe. Na koncertach przebrani za owady wprowadzają publiczność w stan lekkiej dezorientacji. W tekstach walą śmiało ekstremalnym purnonsensem. W muzyce mieszają wszystko, co się da.
muzyka alternatywna - koncerty w Trójmieście
Pewnego razu pod liściem jełopianu spotkało się sześciu niezwykłych smakoszy pyłku i nektaru kwiatowego: Poń Kolny, Niesforny Bonk, Zając Cokictokloc, Jeżus Marian, MegaMotyl oraz mały skrzat imieniem Paprodziad.
Paprodziadowi udało się wygrzebać ze swojego tobołka dziwaczny flakon, którego zawartością poczęstował wszystkich członków Łąki Łanu. Wtem, wicher okrutny wzbił kurz w powietrze, zrobiło się ciemno jak w brzuchu gąsienicy, ptaki umilkły, kwiaty pozwijały płatki a straszliwy piorun przeszył zsiniały nieboskłon. Na szczęście nie nastąpiło nic więcej oprócz deszczu, który zmoczył im skrzydła i kubraki. Wrócili więc do swego grzyba prawdziwego, wyjęli instrumenty i zgrali ŁąkiFunka...
Stworzonek na muzycznej łące są tysiące, ale nieliczne mają tak pokręcone poczucie humoru, dystans do siebie i z taką zręcznością potrafią posługiwać się słowem i instrumentami.
Niech nie zmyli was płaszczyk beztroskiej błazenady. Łąki Łan to porządnie poukładany mini ogród zoologiczny, w którym roi się od ciekawych dźwięków i słownych zabaw, nadających się do wykorzystania na ćwiczeniach z dykcji (cały "Big Baton"). Czy do ich powstania przyczyniły się wypalone łany "trawy", wiedzą pewnie tylko bezpośredni uczestnicy muzycznych harców. (...)
Główny zasiew stanowi funk, pulsujący tak, że trzeba być skamieliną, aby siedzieć bez ruchu słuchając tych kopulacyjno-wygibaśnych rytmów. Łąki Łan to szaleńcy wszechstronni, swobodnie żonglujący bluesem, R&B, dance, hip-hopem, rockiem, kosmicznie przestrzenną elektroniką, klasyką (jest cytat z Prokofiewa), a nawet odpustowym, żywiołowym folkiem z naleciałościami zza wschodniej granicy. Wyczuwalne są improwizacyjne inklinacje muzycznego zwierzyńca, które w pełni rozkwitają na koncertach (kto nie widział, niech żałuje), a na płycie z konieczności musiały zostać utemperowane.
