Nadbałtyckie Centrum Kultury w Gdańsku
zaprasza na koncert
folk / reggae / world - koncerty w Trójmieście
Tango Nuevo
Luis Di Matteo
bandoneonista z Urugwaju
PROGRAM
Wszystkie utwory są kompozycjami Luisa Di Matteo:
Soham
Un dia de mi vida
Color Maron
Senor del Destino
Vuelvo a misraices
Por dentro de mi
Donde Esta mi Destino
Camina a Detmold
Monologando
Suite No IV
Canditas
Sur Anarquico
czas trwania koncertu bandoneonowego - ok. 80 minut
Bilety w cenie 15 (ulg.) i 20 zł (nor.) do nabycia w sekretariacie NCK i przed koncertem.
Sprzedaż biletów od 16.03.2009 w Ratuszu Staromiejskim, w godz 8.30-16.30 i na godzinę przed koncertem.
Rezerwacje pod nr tel. 58/ 301-10-51 lub emailem: sekretariat@nck.org.pl
Ilość miejsc ograniczona.
LUIS DI MATTEO
JEDEN Z OSTATNICH WIELKICH BANDONEONISTÓW AMERYKI POŁUDNIOWEJ
Astor Piazolla o Luisie Di Matteo powiedział:
Muzyka Luisa Di Matteo bardzo mi się podoba, nawet jeśli di Matteo jawi się czasem jako nieco abstrakcyjny i złożony artysta. Aby być twórczym trzeba pozostać wiernym sobie. Di Matteo to Di Matteo. Dlatego uważam go za najważniejszego urugwajskiego muzyka.
(El Pais, Montevideo; 22.05.1998)
Jeden z utworów na ostatniej płycie Luisa Di Matteo nosi tytuł Suite Del Ultimo
Bandeonista (Suita ostatniego bandoneonisty). Rzeczywiście, po śmierci Astora Piazzoli w roku 1992, Luis Di Matteo wydaje się być najwybitniejszym wirtuozem bandoneonu swojego pokolenia w Ameryce Południowej. Od samego początku swojej kariery muzycznej Matteo wykazywał imponującą niezależność w myśleniu o muzyce i sposobie jej przekazywania, prowadząc bandoneon ku muzyce klasycznej.
Luis Di Matteo urodził się w Urugwaju w roku 1934. Muzyczną edukację rozpoczął od konserwatorium w swoim rodzinnym mieście, Montevideo. W roku 1962 założył swój pierwszy zespół, a w roku 1980 po raz pierwszy koncertował w Europie. W latach 1983-1986 współpracował z konserwatorium w Detmold w Niemczech. W roku 1987 skomponował muzykę do szwedzkiego filmu /Black Dawn/ Los Dueos del Silencio/. Po raz pierwszy pracował i nagrywał z orkiestrą smyczkową w roku 1990/91. Goszcząc w rosyjskim Uljanowsku (miejsce narodzin Lenina) nagrał kompozycje własnego autorstwa z solistami Uljanowskiej Narodowej Orkiestry Symfonicznej (/Del Nuevo Cielo/, JARO 1991) Latem 1995 roku miała miejsce premiera jego największej kompozycji /Concerto para contrabajo y orchestra de cuerdos (Koncert na kontrabas i orkiestrę smyczkową) / w wykonaniu Urugwajskiej Orkiestry Filharmonicznej.
Połączenie instrumentów smyczkowych z bandoneonem ma długą tradycję w Ameryce Południowej. Od połowy XIX wieku, czyli od początków triumfalnej kariery bandoneonu, wynalezionego przez Niemca - Karla Banda, smyczki stały się integralnym elementem tzw. orchestra tipica (dwa bandoneony, dwoje skrzypiec, kontrabas i fortepian). Intensywna współpraca z orkiestrami smyczkowymi Luisa Di Matteo, przyczyniła się do rozwoju muzyki bandoneonowej. Matteo pokazał, że na bandoneonie grać można coś więcej niż tradycyjne tanga, wykonując na tym raczej trudnym instrumencie własne kompozycje pełne osobistej ekspresji, co zbliża go do europejskiej tradycji muzycznej.
Di Matteo czerpie inspiracje zarówno z tradycyjnej muzyki Ameryki Południowej, jak i muzyki klasycznej, wzorując się na współczesnych mistrzach, takich jak Arnold Schönberg. Dzięki swoim kompozycjom na bandoneon i orkiestrę smyczkową, pokazał jak ogromne są możliwości i ekspresja instrumentu.
