Państwowa Galeria Sztuki zaprasza na wernisaż wystawy Magdalena Abakanowicz - "Potnia Theron", którą podziwiać będzie można do 27 maja.
Wystawa czynna od 06.04.2012 do 27.05.2012.
Wystawa eksponuje archaiczny pierwiastek twórczości Magdaleny Abakanowicz - jednej z najbardziej znanych i cenionych artystek współczesnych. Metaforyczny tytuł "POTNIA THERON" (dosł. z gr. "Pani nad zwierzętami") odnosi do przedarchicznych i archaicznych wyobrażeń kultowych, m.in. smukłego, surowego posągu "Nikandry z Naksos" (VII w p.n.e.), który w proporcjach i wyrazie wydaje się bliski figurom wybitnej polskiej rzeźbiarki.
Ekspozycja monograficzna w Państwowej Galerii Sztuki w Sopocie w 2012 będzie specjalnie dla Galerii przygotowaną prezentacją kontrastujących tematycznie i formalnie (w tym formatowo) prac Magdaleny Abakanowicz - jednej z najbardziej znanych na świecie rzeźbiarek współczesnych. Poza ponad 40 "obiektami" wystawie będzie towarzyszyć wybór materiałów filmowych poświęconych życiu i twórczości wybitnej rzeźbiarki. Państwowa Galeria Sztuki w Sopocie opublikuje jubileuszowy, polsko- angielski, obszerny katalog dzieł Magdaleny Abakanowicz z wyborem zdjęć oraz tekstów poświęconych jej twórczości.
Namysł nad twórczością Magdaleny Abakanowicz, zarazem poddanie się emocjom, emanacji energii obecnej w jej pracach, prowokuje respekt, jakim obdarza się obiekty kultu bądź relikty istot ludzkich i zwierzęcych. Formy wydają się zakorzenione w dwóch skrajnych momentach kultury. Pierwszym jest współczesność, o bardzo silnej perspektywie egzystencjalnej, z całym ładunkiem traum historii ostatnich stu lat, powtarzalnością motywów ekshumacji.
Drugim pozostaje okres przedarchaiczny, czas powstawania mitów, wykształcania metod wyobrażeniowych, hybrydycznego krzyżowania wątków, nomadycznego nakładania na siebie znaczeń, gdy przedstawienia kultowe wykonywano jeszcze niejednokrotnie z materiałów nietrwałych, jak drewno i tkanina (pieczołowicie przechowywanych w następnych pokoleniach), często o silniejszym oddziaływaniu niż późniejsze, klasyczne formy monumentalne.
Silna obecność Magdaleny Abakanowicz w międzynarodowym obiegu sztuki prowokuje również respekt wobec osobowości samej artystki, docenienie jej wyrazistej postawy, wnoszącej do współczesności osobliwy, jej właściwy zespół wartości. Charyzma, z jaką od lat 60. XX wieku współtworzy obraz kultury, rodzaj majestatyczności, umiejętność wizyjnego łączenia licznych wątków, znajdywania prymarnej energii form i materii, budzi podskórne analogie do działań takich postaci historycznych, jak Aleksander Wielki, Karol Wielki, czy Hildegarda z Bingen, przenosząc jednocześnie do epok przedpatriarchalnych czasów, gdy w licznych miejscach globu siły witalne czerpano z pierwiastka kobiecego. Odśrodkowa energia emanuje zarówno z drobnych, kameralnych realizacji Magdaleny Abakanowicz, w tym niewielkich "szkiców" formalnych, konstrukcyjnych zarysów głów, płóciennych masek, jak i ogromnych projektów.
Multisylwetowe environments Magdaleny Abakanowicz realizowane są w coraz to liczniejszych miejscach globu, zajmując przestrzenie o konkretnych atutach wizualnych, niejednokrotnie hierarchicznych względem otoczenia, jakby analogicznych do dawnych akropolis, uświęcanych wzniesień, na których stawiano obiekty kultu, m.in. słupy, sylwety zwierząt (jak na Górze Ślęży), czy zespoły świątyń.
