Projekt, powstały we współpracy z grupą kobiet, uczestniczek warsztatów literackich Uniwersytetu III Wieku, skupia się na historiach dotyczących dwóch gdańskich grudni - roku 1970 oraz 1981. Obydwa znane są doskonale z tysięcy oficjalnych zdjęć. Artystka pragnie przypomnieć historie zapomniane, historie z życia codziennego, czasami zabawne, czasami dramatyczne, opowiadane z często pomijanej kobiecej perspektywy.
Podejście
Hasager bliskie jest metodzie dokumentalisty; artystka pracuje głównie z tekstem, dźwiękiem, wideo, fotografią. Analiza badawcza materiału to oś i narzędzie jej pracy, poszukiwania rozwijają się zazwyczaj na kilku poziomach - teoretycznym i empirycznym.
Hasager pyta o sposoby dojścia do prawdy i możliwości kształtowania publicznego dyskursu, biorąc często za punkt wyjścia wywiady oraz archiwa, stawiając na równi materiał "oficjalny" i prywatne opowieści. Zebrany materiał zostaje przetworzony w procesie "artystycznej obróbki", a na jego bazie zbudowana zostaje narracja stawiająca pytania o ludzi, bohaterów prac. W ten sposób artystka przesuwa akcenty, tworzy alternatywną wersję historii, odbiegającą od opowieści bohaterów, skupiającą się na wspomnieniach zwyczajnych ludzi. W ten sposób stara się dopełnić obraz "tamtych czasów" uzupełniając je o aspekt dnia codziennego.
Projekt zrealizowany dzięki pomocy Duńskiego Instytutu Kultury w Warszawie i wsparciu Duńskiej Rady Kultury Komitetu Sztuk Wizualnych.
Patronat honorowy nad wystawą objął Konsul Honorowy Królestwa Danii w Polsce.
Kurator: Agnieszka Kulazińska
Treść tworzona na podstawie materiałów prasowych organizatora.
