Światło przechodzące przez okno i padające na płaszczyznę przeciwległej ściany lub podłogi rysuje na niej w zależności od kąta padania najróżniejsze figury, tworzy swoistą impresję. Czasem bardzo dziwną, zaskakującą kształtem i odcieniami jasności. Podkreślone zostają wówczas również faktura i detale znajdujące się na takim ekranie, stając się jednocześnie elementami nowo powstałego obrazu . Jest to obraz zmieniający się z każdą chwilą, a więc ulotny. Fotografia zapisuje ten chwilowy stan.
Maria Różańska jest fotografem amatorem, mieszka w Wejherowie.W 2013 r. ukończyła Studium Fotografii Artystycznej w Gdańsku. W fotografii interesuje ją metafora i tajemnica jaką niesie ze sobą kadr- kiedy przykładając wizjer aparatu do oka widzimy fragment rzeczywistości nadający jej nowe znaczenie. Bliska jest jej także fotografia dokumentalna detalu architektonicznego. W latach 2015-2019 fotografowała witraże na klatkach sopockich kamienic, a w 2020/2021 witraże w obiektach prywatnych i świeckich miejscach publicznych Inowrocławia.
Jest członkiem ZPAF, Gdańskiego Towarzystwa Fotograficznego oraz Fotoklubu RP. Pracując jako nauczyciel opiekowała się młodzieżą licealną z zainteresowaniami fotograficznymi organizując wystawy, plenery i projekty fotograficzne. Jest autorką wystaw indywidualnych Miedzy Oslo a Trondheim (2016, Gdańsk), Wulkany błotne (2014 Gdańsk,2017 Muzeum Ziemi w Warszawie), Sopockie witraże (2020, Dworek Sierakowskich w Sopocie), Kolorowe okna -inowrocławskie i sopockie witraże(2021 Muzeum im. Jana Kasprowicza w Inowrocławiu). Brała udział w licznych wystawach krajowych i zagranicznych. Prezentowała cykl zdjęć Azerbejdżańska mozaika podczas Nocy muzeów w Nadbałtyckim Centrum Kultury w Gdańsku(2012). Jest autorką albumu Sopockie witraże(2020), nagrodzonego wyróżnieniem w 21 Konkursie Literatury Pomorskiej i Kaszubskiej w kategorii album(2021).Zdobywała nagrody i wyróżnienia w konkursach fotograficznych. Jest stypendystką miasta Sopotu.
