Jaką rolę może odegrać maska w teatrze i w jaki sposób otwiera ona przed nami nową przestrzeń doświadczenia? Czy zakrycie twarzy paradoksalnie pozwala na głębszy kontakt z własnymi emocjami i intensywniejsze odczucie obecności drugiego człowieka? A może dzięki masce zyskujemy dostęp do prawdy, która bywa niedostępna w tradycyjnych formach teatralnych?