Państwowa Galeria Sztuki w Sopocie zaprasza na wernisaż wystawy prac Marii Targońskiej "Materia przestrzeni - rysunek", którą oglądać można w PGS do 8 kwietnia.
Wystawa czynna: 09.03-08.04. 2012 r.
Podczas odbywającej się w Państwowej Galerii Sztuki w Sopocie wystawy Maria Targońska "Materia przestrzeni - rysunek", zorganizowanej z okazji trzydziestolecia pracy pedagogicznej, zostanie zaprezentowanych ponad 100 rysunków znanej trójmiejskiej artystki Marii Targońskiej. Wśród eksponowanych prac pokazywane będą również te najnowsze, powstałe już w 2012 r.
Maria Targońska urodziła się w 1954 roku w Olsztynie. W latach 1975 - 1980 studiowała w Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w Gdańsku na Wydziale Malarstwa i Grafiki. W 1980 roku uzyskała dyplom w pracowni prof. Kazimierza Śramkiewicza. Od 1981 r. pracuje w Akademii Sztuk Pięknych w Gdańsku, na stanowisku profesora. Obecnie pełni funkcję Kierownika Katedry Rysunku na Wydziale Malarstwa.
Artystka uprawia malarstwo i rysunek. Swoje prace prezentowała na wystawach indywidualnych i zbiorowych w galeriach, muzeach i innych instytucjach wystawienniczych w kraju (m. in. w Gdańsku: Galeria Sztuki Współczesnej "Art", Galeria Sztuki BWA, Galeria "Arche"; w Olsztynie: Centrum Polsko-Francuskie Cotes d'Armor; w Warszawie: Galeria Krytyków "Pokaz") i za granicą (w Canberra w Australii: Solander Gallery; w Druskiennikach na Litwie: Muzeum im. Jonynasa; w Tbilisi w Gruzji: Galeria "The Art Studio for Everybody"; w Kolonii w Niemczech: Galeria Grosser Bachem; w Voorburgu w Holandii: "Arti Forum"). Jest laureatką wielu nagród oraz wyróżnień w dziedzinie rysunku, m.in.: V Biennale Sztuki Gdańskiej, BWA w Sopocie (1983 r.); "Papier 86", Galeria 85, Gdańsk (1986 r.); I Triennale Sztuki Gdańskiej, BWA w Sopocie (1990 r.). Prace artystki znajdują się w zbiorach polskich oraz zagranicznych m.in. w USA, Kanadzie, Holandii, Szwecji, Finlandii, Wielkiej Brytanii, Hiszpanii, Francji, Niemczech, Izraelu, Litwie.
O swojej twórczości artystka mówi: "W swoich rysunkowych kompozycjach staram się operować starannie opracowanym rysunkiem światłocieniowym. Formy kształtuję przez drobny bądź delikatny modelunek. Na płaszczyźnie, obok pojedynczych zasadniczych tematów, umieszczam szereg układów różnych motywów, nadaję formę świadomie zakomponowanego szkicownika. Rysunek jest dla mnie śladem. Śladem drogi przebytej w czasie, drogi myśli, drogi ręki. Jest to zanotowany proces świadomego, bywa że nieświadomego we wstępnej fazie, dążenia za pierwszym impulsem. Fragmentaryczność zawsze towarzyszyła mojej twórczości, nie uległo to oczywiście zmianie, w chwili, kiedy rysunek stał się dla mnie autonomicznym środkiem wyrazu."
