Sopocki Teatr Tańca
Melencolia
Inspiracją dla artystów Sopockiego Teatru Tańca do spektaklu "Melencolia" jest wizjonerskie dzieło renesansowego artysty Albrechta Durera "MELANCHOLIA I" (1514). Zagadkowość miedziorytu, bogactwo jego symboli i ukrytych znaczeń, metafor oraz alegorii intryguje i inspiruje humanistów do podążania za niezwykłym, żywym intelektem twórcy. Ponadczasowa, uniwersalna symbolika tego dzieła jest punktem wyjścia do rozważań na temat osobliwego stanu ducha, jakim jest melancholia.
Z mrocznego miedziorytu Durera wyłania się przede wszystkim obraz intrygującej uskrzydlonej postaci, Kobiety-Anioła, istoty wyższej w emocjonalnym stanie niemocy, rozpaczy rozumu. Postać jest niewątpliwie alegorią artysty, mającego dekadencką, katastroficzną wizję świata. I tylko leżące na kolanach Anioła księga i cyrkiel - symbole Twórcy-Architekta Świata - dają nadzieję na przetrwanie sztuki, osiągnięcie harmonijnego, świetlistego stanu duszy.
"I jest potęga wasza ciemne usta
We wnętrzu, z chmur jesiennych
Sformowana postać (...)
Nad zgruchotanym stosem męskich kości
Ta cicha mniszka.", Georg Trakl - "Melancholia"
Scenariusz, reżyseria: Jacek Krawczyk
Choreografia: Jacek Krawczyk, Joanna Czajkowska, Aleksandra Foltman, Magdalena Laudańska, Kamila Maik, Artur Gołdys
Muzyka: Mariusz Noskowiak
Wizualizacje: Łukasz Boros
Scenografia: Artur Gołdys, Jacek Krawczyk
Światła: Rico
Występują: Jacek Krawczyk, Joanna Czajkowska, Aleksandra Foltman, Magdalena Laudańska, Kamila Maik, Artur Gołdys
Melencolia
Inspiracją dla artystów Sopockiego Teatru Tańca do spektaklu "Melencolia" jest wizjonerskie dzieło renesansowego artysty Albrechta Durera "MELANCHOLIA I" (1514). Zagadkowość miedziorytu, bogactwo jego symboli i ukrytych znaczeń, metafor oraz alegorii intryguje i inspiruje humanistów do podążania za niezwykłym, żywym intelektem twórcy. Ponadczasowa, uniwersalna symbolika tego dzieła jest punktem wyjścia do rozważań na temat osobliwego stanu ducha, jakim jest melancholia.
Z mrocznego miedziorytu Durera wyłania się przede wszystkim obraz intrygującej uskrzydlonej postaci, Kobiety-Anioła, istoty wyższej w emocjonalnym stanie niemocy, rozpaczy rozumu. Postać jest niewątpliwie alegorią artysty, mającego dekadencką, katastroficzną wizję świata. I tylko leżące na kolanach Anioła księga i cyrkiel - symbole Twórcy-Architekta Świata - dają nadzieję na przetrwanie sztuki, osiągnięcie harmonijnego, świetlistego stanu duszy.
"I jest potęga wasza ciemne usta
We wnętrzu, z chmur jesiennych
Sformowana postać (...)
Nad zgruchotanym stosem męskich kości
Ta cicha mniszka.", Georg Trakl - "Melancholia"
Scenariusz, reżyseria: Jacek Krawczyk
Choreografia: Jacek Krawczyk, Joanna Czajkowska, Aleksandra Foltman, Magdalena Laudańska, Kamila Maik, Artur Gołdys
Muzyka: Mariusz Noskowiak
Wizualizacje: Łukasz Boros
Scenografia: Artur Gołdys, Jacek Krawczyk
Światła: Rico
Występują: Jacek Krawczyk, Joanna Czajkowska, Aleksandra Foltman, Magdalena Laudańska, Kamila Maik, Artur Gołdys
