Men's Dance
(Tamashi, Kilka krótkich sekwencji, Tango Life)
"Men's Dance" to męskie spojrzenie na taniec, spektakl składający się z trzech indywidualnych, autorskich części zrealizowany przez trzech, nigdy dotąd nie współpracujących ze sobą choreografów: Wojciecha Misiuro, Jacka Przybyłowicza i Romana Komassę.
- Spektakl baletowy trzech choreografów, z których każdy wart jest osobnego wieczoru, układa się w opowieść o kierunku w jakim od lat rozwija się balet współczesny - mówi Marek Weiss, dyrektor Opery Bałtyckiej - Roman Komassa, od roku kierownik naszego baletu, respektuje związek ruchu z muzyką i jest wierny przekonaniu, że w teatrze istotna jest opowieść o ludzkich sprawach i emocjach. Jacek Przybyłowicz, jeden z najciekawszych polskich choreografów, eksponuje czysty ruch, którego forma jest zdyscyplinowana i oparta na rygorystycznym traktowaniu ciała przez tradycję klasyczną. Muzyka stanowi tu tylko tło wzmagające owe poczucie dyscypliny, ale pozostawiające swobodę akcentów i melodyjności. Wojciech Misiuro, ojciec chrzestny trójmiejskich offowych teatrów tańca, daje lekcję swobody ciała pozornie wyzwolonego z jakichkolwiek ograniczeń, w tym również muzycznych, a przecież czujemy w jego pozornej anarchii żelazną konsekwencję własnej estetyki i poczucia niepowtarzalności wspólnej z tancerzami kreacji.
Trzy części Men's Dance
Tamashi
choreografia: Wojciech Misiuro
Każdy, kto widział choć jeden spektakl Wojciecha Misiuro wie, że obok jego twórczości nie da się przejść obojętnie. Artysta szokuje i prowokuje, operując specyficznym językiem ekspresji, nie unika nagości, która nie tylko nie ma nic wspólnego z pornografią, ale urzeka widza plastyką tworzonych obrazów. Jak sam powiedział, w historii swojej pracy zawodowej zatoczył koło. W Operze Bałtyckiej zadebiutował przed laty jako tancerz i tu wrócił, po dłuższej przerwie, tworząc swoją część Men's Dance. W spektaklu obok zespołu Opery Bałtyckiej wystąpią dawni tancerze Teatru Ekspresji: Krzysztof Baliński, Andrzej Chorab i Jacek Krawczyk. Jego choreografia w "Men's Dance", zatytułowana "Tamashi" jest inspirowana kulturą japońską. Siedmiu tancerzy w strojach samurajów i towarzyszące im trzy Japonki przeniosą nas na Daleki Wschód.
Wojciech Misiuro to postać kultowa - tancerz, mim i choreograf. Urodził się w Gdańsku. Mieszka w Sopocie. Jest absolwentem Gdańskiego Studia Baletowego oraz Studia Pantomimy przy Teatrze Pantomimy Henryka Tomaszewskiego. W 1987 roku założył autorski Teatr Ekspresji, z którym zrealizował własne spektakle: "Umarli potrafią tańczyć" (1988), "Dantończycy" (1989), "ZUN" (1990), "Idole perwersji" (1991), "College No 24" (1992), "Miasto mężczyzn" (1994), "Pasja" (1995), "Kantata" (1997) i "Tango" (1999). Wiele z nich, między innymi: ZUN, Umarli potrafią tańczyć doczekało się wersji telewizyjnych. Misiuro wyreżyserował również film De Aegypto - opera egipska. Jego zespół występował wiele za granicą, między innymi w Sankt-Petersburgu (1989), na Międzynarodowym Festiwalu Sztuki w Edynburgu, na Festiwalu Spoleto we Włoszech (1993), w USA (1992) i oraz na Międzynarodowym Festiwalu w Stambule (1994).
Muzyka: Piotr Pawlak
Asystent choreografa: Marzena Socha, Krzysztof Baliński
Scenografia i kostiumy: Katarzyna Zawistowska
Obsada: Sylwia Kowalska-Borowy, Yulija Lavrenova, Marzena Socha, Radosław Palutkiewicz, Filip Michalak, Łukasz Przytarski, Andrzej Chorab, Jacek Krawczyk, Krzysztof Baliński.
Kilka krótkich sekwencji
choreografia: Jacek Przybyłowicz
W 2005 roku przygotował dla Teatru Wielkiego - Opery Narodowej w Warszawie Kilka krótkich sekwencji z projekcją video zrealizowaną przez Katarzynę Kozyrę. Tę właśnie opowieść, w odświeżonej wersji z udziałem gdańskich tancerzy, zobaczymy w spektaklu Men's Dance. Ta część naszej najnowszej premiery jest taneczno-filmowym studium relacji dwóch tańczących par. Ruch i projekcje wideo wzajemnie nakładają się na siebie, tworząc spójną formę plastyczną. Sekwencje filmowe rejestrujące choreografię, nie są tradycyjnym odzwierciedleniem akcji scenicznej, ale ukazują z kilku perspektyw ciało ludzkie w ruchu, także close-up, czyli maksymalne zbliżenie tańczących postaci. Sam Przybyłowicz określa "Kilka krótkich sekwencji" jako afabularną formą powstałą w oparciu o na wskroś współczesny język choreograficzny. Ruchowi towarzyszy wysublimowana muzyka francuskiego baroku.
Jacek Przybyłowicz do 1991 roku był tancerzem Teatru Wielkiego w Warszawie. W tym czasie zadebiutował jako choreograf, przygotowując Negocjacje do muzyki Alessandro Marcella. Kompozycja została wyróżniona pierwszą nagrodą za choreografię oraz nagrodą za interpretację na II Ogólnopolskim Konkursie Choreograficznym w Łodzi. Negocjacje zostały też zaprezentowane na dużej scenie Teatru Wielkiego w Warszawie w trakcie VI Warszawskich Dni Baletu. W 1991 roku wyjechał z Polski, tańczył w Niemczech i w Izraelu. Przez wiele lat był związany z jednym z najlepszych zespołów tańca współczesnego - Kibbutz Contemporary Dance Company. Z tym zespołem występował na najbardziej prestiżowych festiwalach tańca współczesnego, odwiedzając ponad 50 krajów na całym świecie min.: USA, Kanadę, Brazylię, Argentynę, Chile, Meksyk, Singapur, Taiwan, Japonię. Wielokrotnie występował w Europie, również w Polsce na zaproszenie Łódzkich Spotkań Baletowych. W 1997 roku tańczył z Batscheva Dance Company w spektaklu "Kyr" choreografa Ohada Naharina w ramach Yair Shapiro Dance Price. Przez wszystkie te lata rozwijał umiejętności choreograficzne. Po powrocie do Polski w 2003 roku przygotował choreografię do "Naszyjnika gołębicy" w Polskim Teatrze Tańca (prezentowanego także na scenie Opery Bałtyckiej).
Projekcje wideo: Katarzyna Kozyra
Kostiumy: Hanna Szymczak
Obsada: Filip Michalak, Sylwia Kowalska-Borowy, Michał Łabuś, Marzena Socha, Małgorzata Marcinkowska, Agnieszka Wojciechowska
Tango Life
choreografia: Roman Komassa
Jest tancerzem, choreografem, pedagogiem i obecnie kierownikiem Baletu Opery Bałtyckiej. Jako jedyny z trzech choreografów pracował na własnym terenie. Komassa, w swojej części "Men's Dance", zaprosił na scenę niemal cały zespół baletowy Opery Bałtyckiej. Prawie dwudziestu tancerzy będzie opowiadać o miłości rodzącej się pomiędzy dwojgiem ludzi i o jej ideale znajdującym swoje odbicie z muzyce. Przygotował choreografię o tyle oryginalną, że towarzyszy jej muzyka grana na żywo przez trójmiejską formację Tangueros Balticos - zespół zafascynowany tangiem argentyńskim i twórczością Astora Piazzolli. Zespół tworzą: Przemysław Treszczotka - skrzypce, Paweł Zawada - fortepian, Marcin Krzyżanowski - akordeon, Marcin Janek - saksofon, Jacek Mazurkiewicz - kontrabas
Roman Komassa, kierownik Baletu Opery Bałtyckiej, choreograf, pedagog. Absolwent gdańskiej Ogólnokształcącej Szkoły Baletowej. W latach 1979-1981 i 1983-1989 był solistą Teatru Wielkiego w Łodzi, a także w 1981-1983 w Operze Bałtyckiej. Jako solista i choreograf działał też w Staatstheater w Kassel, Braunschweig i Giessen. Współpracował z Polskim Teatrem Tańca w Poznaniu. W sezonie artystycznym 2005/06 pełnił funkcję pedagoga baletu Opery Bałtyckiej. Jest laureatem Medalu Leona Wójcikowskiego dla Najlepszego Polskiego Tancerza (1988) i Medalu Wacława Niżyńskiego za szczególne osiągnięcia w balecie. Na scenach polskich i niemieckich stworzył szereg wybitnych kreacji (Albert w Giselle, Spartakus, Wroński w Annie Kareninie, Twardowski, Romeo, Zorba, Pietruszka). Jest autorem blisko trzydziestu spektakli baletowych. Jego pierwszą realizacją na scenie Opery Bałtyckiej była Giselle
Scenografia i kostiumy: Izabela Stronias
Obsada: Beata Giza, Marzena Socha, Sylwia Kowalska-Borowy, Franciszka Kierc, Michał Łabuś, Filip Michalak, Radosław Palutkiewicz i zespół baletu POB
(Tamashi, Kilka krótkich sekwencji, Tango Life)
"Men's Dance" to męskie spojrzenie na taniec, spektakl składający się z trzech indywidualnych, autorskich części zrealizowany przez trzech, nigdy dotąd nie współpracujących ze sobą choreografów: Wojciecha Misiuro, Jacka Przybyłowicza i Romana Komassę.
- Spektakl baletowy trzech choreografów, z których każdy wart jest osobnego wieczoru, układa się w opowieść o kierunku w jakim od lat rozwija się balet współczesny - mówi Marek Weiss, dyrektor Opery Bałtyckiej - Roman Komassa, od roku kierownik naszego baletu, respektuje związek ruchu z muzyką i jest wierny przekonaniu, że w teatrze istotna jest opowieść o ludzkich sprawach i emocjach. Jacek Przybyłowicz, jeden z najciekawszych polskich choreografów, eksponuje czysty ruch, którego forma jest zdyscyplinowana i oparta na rygorystycznym traktowaniu ciała przez tradycję klasyczną. Muzyka stanowi tu tylko tło wzmagające owe poczucie dyscypliny, ale pozostawiające swobodę akcentów i melodyjności. Wojciech Misiuro, ojciec chrzestny trójmiejskich offowych teatrów tańca, daje lekcję swobody ciała pozornie wyzwolonego z jakichkolwiek ograniczeń, w tym również muzycznych, a przecież czujemy w jego pozornej anarchii żelazną konsekwencję własnej estetyki i poczucia niepowtarzalności wspólnej z tancerzami kreacji.
Trzy części Men's Dance
Tamashi
choreografia: Wojciech Misiuro
Każdy, kto widział choć jeden spektakl Wojciecha Misiuro wie, że obok jego twórczości nie da się przejść obojętnie. Artysta szokuje i prowokuje, operując specyficznym językiem ekspresji, nie unika nagości, która nie tylko nie ma nic wspólnego z pornografią, ale urzeka widza plastyką tworzonych obrazów. Jak sam powiedział, w historii swojej pracy zawodowej zatoczył koło. W Operze Bałtyckiej zadebiutował przed laty jako tancerz i tu wrócił, po dłuższej przerwie, tworząc swoją część Men's Dance. W spektaklu obok zespołu Opery Bałtyckiej wystąpią dawni tancerze Teatru Ekspresji: Krzysztof Baliński, Andrzej Chorab i Jacek Krawczyk. Jego choreografia w "Men's Dance", zatytułowana "Tamashi" jest inspirowana kulturą japońską. Siedmiu tancerzy w strojach samurajów i towarzyszące im trzy Japonki przeniosą nas na Daleki Wschód.
Wojciech Misiuro to postać kultowa - tancerz, mim i choreograf. Urodził się w Gdańsku. Mieszka w Sopocie. Jest absolwentem Gdańskiego Studia Baletowego oraz Studia Pantomimy przy Teatrze Pantomimy Henryka Tomaszewskiego. W 1987 roku założył autorski Teatr Ekspresji, z którym zrealizował własne spektakle: "Umarli potrafią tańczyć" (1988), "Dantończycy" (1989), "ZUN" (1990), "Idole perwersji" (1991), "College No 24" (1992), "Miasto mężczyzn" (1994), "Pasja" (1995), "Kantata" (1997) i "Tango" (1999). Wiele z nich, między innymi: ZUN, Umarli potrafią tańczyć doczekało się wersji telewizyjnych. Misiuro wyreżyserował również film De Aegypto - opera egipska. Jego zespół występował wiele za granicą, między innymi w Sankt-Petersburgu (1989), na Międzynarodowym Festiwalu Sztuki w Edynburgu, na Festiwalu Spoleto we Włoszech (1993), w USA (1992) i oraz na Międzynarodowym Festiwalu w Stambule (1994).
Muzyka: Piotr Pawlak
Asystent choreografa: Marzena Socha, Krzysztof Baliński
Scenografia i kostiumy: Katarzyna Zawistowska
Obsada: Sylwia Kowalska-Borowy, Yulija Lavrenova, Marzena Socha, Radosław Palutkiewicz, Filip Michalak, Łukasz Przytarski, Andrzej Chorab, Jacek Krawczyk, Krzysztof Baliński.
Kilka krótkich sekwencji
choreografia: Jacek Przybyłowicz
W 2005 roku przygotował dla Teatru Wielkiego - Opery Narodowej w Warszawie Kilka krótkich sekwencji z projekcją video zrealizowaną przez Katarzynę Kozyrę. Tę właśnie opowieść, w odświeżonej wersji z udziałem gdańskich tancerzy, zobaczymy w spektaklu Men's Dance. Ta część naszej najnowszej premiery jest taneczno-filmowym studium relacji dwóch tańczących par. Ruch i projekcje wideo wzajemnie nakładają się na siebie, tworząc spójną formę plastyczną. Sekwencje filmowe rejestrujące choreografię, nie są tradycyjnym odzwierciedleniem akcji scenicznej, ale ukazują z kilku perspektyw ciało ludzkie w ruchu, także close-up, czyli maksymalne zbliżenie tańczących postaci. Sam Przybyłowicz określa "Kilka krótkich sekwencji" jako afabularną formą powstałą w oparciu o na wskroś współczesny język choreograficzny. Ruchowi towarzyszy wysublimowana muzyka francuskiego baroku.
Jacek Przybyłowicz do 1991 roku był tancerzem Teatru Wielkiego w Warszawie. W tym czasie zadebiutował jako choreograf, przygotowując Negocjacje do muzyki Alessandro Marcella. Kompozycja została wyróżniona pierwszą nagrodą za choreografię oraz nagrodą za interpretację na II Ogólnopolskim Konkursie Choreograficznym w Łodzi. Negocjacje zostały też zaprezentowane na dużej scenie Teatru Wielkiego w Warszawie w trakcie VI Warszawskich Dni Baletu. W 1991 roku wyjechał z Polski, tańczył w Niemczech i w Izraelu. Przez wiele lat był związany z jednym z najlepszych zespołów tańca współczesnego - Kibbutz Contemporary Dance Company. Z tym zespołem występował na najbardziej prestiżowych festiwalach tańca współczesnego, odwiedzając ponad 50 krajów na całym świecie min.: USA, Kanadę, Brazylię, Argentynę, Chile, Meksyk, Singapur, Taiwan, Japonię. Wielokrotnie występował w Europie, również w Polsce na zaproszenie Łódzkich Spotkań Baletowych. W 1997 roku tańczył z Batscheva Dance Company w spektaklu "Kyr" choreografa Ohada Naharina w ramach Yair Shapiro Dance Price. Przez wszystkie te lata rozwijał umiejętności choreograficzne. Po powrocie do Polski w 2003 roku przygotował choreografię do "Naszyjnika gołębicy" w Polskim Teatrze Tańca (prezentowanego także na scenie Opery Bałtyckiej).
Projekcje wideo: Katarzyna Kozyra
Kostiumy: Hanna Szymczak
Obsada: Filip Michalak, Sylwia Kowalska-Borowy, Michał Łabuś, Marzena Socha, Małgorzata Marcinkowska, Agnieszka Wojciechowska
Tango Life
choreografia: Roman Komassa
Jest tancerzem, choreografem, pedagogiem i obecnie kierownikiem Baletu Opery Bałtyckiej. Jako jedyny z trzech choreografów pracował na własnym terenie. Komassa, w swojej części "Men's Dance", zaprosił na scenę niemal cały zespół baletowy Opery Bałtyckiej. Prawie dwudziestu tancerzy będzie opowiadać o miłości rodzącej się pomiędzy dwojgiem ludzi i o jej ideale znajdującym swoje odbicie z muzyce. Przygotował choreografię o tyle oryginalną, że towarzyszy jej muzyka grana na żywo przez trójmiejską formację Tangueros Balticos - zespół zafascynowany tangiem argentyńskim i twórczością Astora Piazzolli. Zespół tworzą: Przemysław Treszczotka - skrzypce, Paweł Zawada - fortepian, Marcin Krzyżanowski - akordeon, Marcin Janek - saksofon, Jacek Mazurkiewicz - kontrabas
Roman Komassa, kierownik Baletu Opery Bałtyckiej, choreograf, pedagog. Absolwent gdańskiej Ogólnokształcącej Szkoły Baletowej. W latach 1979-1981 i 1983-1989 był solistą Teatru Wielkiego w Łodzi, a także w 1981-1983 w Operze Bałtyckiej. Jako solista i choreograf działał też w Staatstheater w Kassel, Braunschweig i Giessen. Współpracował z Polskim Teatrem Tańca w Poznaniu. W sezonie artystycznym 2005/06 pełnił funkcję pedagoga baletu Opery Bałtyckiej. Jest laureatem Medalu Leona Wójcikowskiego dla Najlepszego Polskiego Tancerza (1988) i Medalu Wacława Niżyńskiego za szczególne osiągnięcia w balecie. Na scenach polskich i niemieckich stworzył szereg wybitnych kreacji (Albert w Giselle, Spartakus, Wroński w Annie Kareninie, Twardowski, Romeo, Zorba, Pietruszka). Jest autorem blisko trzydziestu spektakli baletowych. Jego pierwszą realizacją na scenie Opery Bałtyckiej była Giselle
Scenografia i kostiumy: Izabela Stronias
Obsada: Beata Giza, Marzena Socha, Sylwia Kowalska-Borowy, Franciszka Kierc, Michał Łabuś, Filip Michalak, Radosław Palutkiewicz i zespół baletu POB
