OKT Teatr Miejski w Wilnie
Mewa
wg Antoniego Czechowa
Tłumaczenie z j. rosyjskiego: Sigitas Parulskis
"Wystawiać Czechowa, to diagnozować choroby naszych czasów, skazy na duszy, używając słów zamiast skalpela. Dla aktora ośmielić się zagrać w sztuce Czechowa jest poniekąd jak dla lekarza złożyć przysięgę Hipokratesa, ponieważ każda chwila w dramacie Czechowa jest nagłym zwrotem losu. (...) To doskonała sztuka do eksperymentowania. Od samego początku była skazana na zgłębianie. W "Mewie" w dalszym ciągu odkrywamy tematy obecne także w "Hamlecie" i w "Na dnie", te dotyczące współczesnego teatru, współczesnego aktora i współczesnego widza. "Mewa" jest trzecią częścią tego tryptyku. Wszystkie te części łączy szczególne skupienie uwagi na aktorach. W "Mewie" wydaje się, że widownia jest włączona w opowieść. Ta interaktywność nie jest celem samym w sobie - już piętnaście lat temu nasz teatr sformułował jedno ze swych naczelnych haseł, to jest wystawiać klasykę jak sztuki współczesne, czyniąc z niej raczej doświadczenie międzyludzkie, a nie historyczną dywagację. Stąd, liczymy na zaangażowanie widza w proces twórczy." - mówi reżyser Oskaras Koršunovas.
"Mewa" otrzymała dwie nagrody Złotego Krzyża (najważniejsza nagroda teatralna Litwy): Martynas Nedzinskas (Trieplew) dla najlepszego aktora i Nelė Savičenko (Irina Arkadina) dla najlepszej aktorki. Realizacja Koršunovasa zdobyła także główną nagrodę na 36. Litewskim Festiwalu Teatralnym. Międzynarodowy debiut na festiwalu Kontakt w Toruniu został wyróżniony pięcioma nagrodami: za zajęcie trzeciego miejsca, nagrodą dla najlepszego reżysera - Oskarasa Koršunovasa, nagrodą dziennikarzy, nagrodą za rolę Konstantego Trieplewa dla najlepszego młodego twórcy festiwalu, którą otrzymał Martynas Nedzinskas oraz nagrodą dla najlepszej aktorki, która trafiła do Rasy Samuolytė za rolę Maszy.
Reżyseria i scenografia: Oskaras Koršunovas
Kostiumy: Dovilė Gudačiauskaitė
Muzyka: Gintaras Sodeika
Światła: Eugenijus Sabaliauskas
Video: Aurelija Maknytė
Obsada:
Treplyov - Martynas Nedzinskas
Irina Arkadina - Nelė Savičenko
Sorin - Darius Meškauskas
Nina - Gelminė Glemžaitė
Shamrayev - Vytautas Anužis
Polina - Airida Gintautaitė
Masha - Rasa Samuolytė
Trigorin - Darius Gumauskas
Dorn - Dainius Gavenonis
Medvedenko - Kirilas Glušajevas, Giedrius Savickas
Fragmenty recenzji:
"W kwestii decyzji reżyserskich ten spektakl zasługuje na kilka Nagród Nobla za całe bogactwo pomysłów - takich jak, na przykład, "skrzyżowanie" "przestrzeni teatru" z "teatrem wyobraźni" i fantastycznym "niebem" (tzn. sufitem), sterowanym przez aktorów na oczach widowni. I oczywiście papierowa mewa, która zostaje zastrzelona, także zasługuje na nagrodę. Ale najważniejszym osiągnięciem tego spektaklu i jego zasadniczą "nową formą", tak namiętnie i z determinacją poszukiwaną przez cały zespół OKT, jest debiut utalentowanego aktora Martynasa Nedzinskasa, który pokazuje się nam w pełnej krasie, stosując wszelkie możliwe środki aktorskiej ekspresji. Koncentrując się na postaci młodego pisarza Trieplewa na taką skalę, uczynił tę produkcję jedną z najlepszych realizacji tej sztuki na świecie. Zwrot Trieplewa "Potrzebujemy nowych form" jest nowym ośrodkiem znaczeniowym nowej sztuki i manifestem naszego teatru w ogóle. I specjalne podziękowania dla kompozytora Gintarasa Sodeiki za "Blues Trieplewa"!", Konstantinas Borkovskis' blog, 20 września 2013
"Laboratoryjny punkt widzenia Koršunovasa jest oczywisty od samego początku. (...) Od początku do końca, aktorzy intensyfikują i wygaszają swoje postaci by wskazać, że są, lub nie są, postaciami, które grają. Wszystko to jest bardzo stonowane, przedstawione w najprostszy i najbardziej naturalny sposób, jakby aktorzy byli faktycznie na próbie. Jednak ta próba nie jest żadną próbą, choć aktorzy czują się ze sobą tak swobodnie, że ich gra pozbawiona jest jakichkolwiek wysiłków by zrobić wrażenie. To jest próba z najwyższej półki, pozbawiona aktorskich trików i popisów techniki, chociaż aktorzy subtelnie ujawniają te skrywane umiejętności, grając tak, że nie wygląda to wcale jak "granie". To jest paradoks zgłębiany w badaniach naukowych Stanisławskiego nad naturalną grą aktorską. I, poza niezwykłymi umiejętnościami aktorów, jest tu wielkie osiągnięcie reżyserskie Koršunovasa, który prowadzi aktorów tą trudną i niesamowitą ścieżką.", Maria Shevtsova, Critical Stages, Issue no.9, February 2014
"Oskaras Koršunovas ma od lat ustaloną markę w Polsce i Europie. A mimo niekwestionowanego dorobku pozostaje artystą poszukującym. Zaprezentowana na toruńskim festiwalu najnowsza inscenizacja "Mewy" to mistrzostwo świata. Stąd tyle nagród dla spektaklu, reżysera i aktorów. Tu, jak w soczewce, widać ludzkie uczucia i namiętności. Nie ma zaś ani jednego zbędnego elementu czy fałszywego tonu. A wszystko rozgrywa się na niemal pustej scenie. Aktorzy występują w prywatnych ubraniach jak podczas próby. Kiedy kończą kwestie, siadają z boku pod ścianą. Nadal jednak bacznie obserwują grę partnerów. W tym teatrze laboratorium zaciera się granica między nimi a kreowanymi postaciami."
Jan Bończa-Szabłowski, Rzeczpospolita online, Litewska "Mewa" poszybowała wysoko.
Mewa
wg Antoniego Czechowa
Tłumaczenie z j. rosyjskiego: Sigitas Parulskis
"Wystawiać Czechowa, to diagnozować choroby naszych czasów, skazy na duszy, używając słów zamiast skalpela. Dla aktora ośmielić się zagrać w sztuce Czechowa jest poniekąd jak dla lekarza złożyć przysięgę Hipokratesa, ponieważ każda chwila w dramacie Czechowa jest nagłym zwrotem losu. (...) To doskonała sztuka do eksperymentowania. Od samego początku była skazana na zgłębianie. W "Mewie" w dalszym ciągu odkrywamy tematy obecne także w "Hamlecie" i w "Na dnie", te dotyczące współczesnego teatru, współczesnego aktora i współczesnego widza. "Mewa" jest trzecią częścią tego tryptyku. Wszystkie te części łączy szczególne skupienie uwagi na aktorach. W "Mewie" wydaje się, że widownia jest włączona w opowieść. Ta interaktywność nie jest celem samym w sobie - już piętnaście lat temu nasz teatr sformułował jedno ze swych naczelnych haseł, to jest wystawiać klasykę jak sztuki współczesne, czyniąc z niej raczej doświadczenie międzyludzkie, a nie historyczną dywagację. Stąd, liczymy na zaangażowanie widza w proces twórczy." - mówi reżyser Oskaras Koršunovas.
"Mewa" otrzymała dwie nagrody Złotego Krzyża (najważniejsza nagroda teatralna Litwy): Martynas Nedzinskas (Trieplew) dla najlepszego aktora i Nelė Savičenko (Irina Arkadina) dla najlepszej aktorki. Realizacja Koršunovasa zdobyła także główną nagrodę na 36. Litewskim Festiwalu Teatralnym. Międzynarodowy debiut na festiwalu Kontakt w Toruniu został wyróżniony pięcioma nagrodami: za zajęcie trzeciego miejsca, nagrodą dla najlepszego reżysera - Oskarasa Koršunovasa, nagrodą dziennikarzy, nagrodą za rolę Konstantego Trieplewa dla najlepszego młodego twórcy festiwalu, którą otrzymał Martynas Nedzinskas oraz nagrodą dla najlepszej aktorki, która trafiła do Rasy Samuolytė za rolę Maszy.
Reżyseria i scenografia: Oskaras Koršunovas
Kostiumy: Dovilė Gudačiauskaitė
Muzyka: Gintaras Sodeika
Światła: Eugenijus Sabaliauskas
Video: Aurelija Maknytė
Obsada:
Treplyov - Martynas Nedzinskas
Irina Arkadina - Nelė Savičenko
Sorin - Darius Meškauskas
Nina - Gelminė Glemžaitė
Shamrayev - Vytautas Anužis
Polina - Airida Gintautaitė
Masha - Rasa Samuolytė
Trigorin - Darius Gumauskas
Dorn - Dainius Gavenonis
Medvedenko - Kirilas Glušajevas, Giedrius Savickas
Fragmenty recenzji:
"W kwestii decyzji reżyserskich ten spektakl zasługuje na kilka Nagród Nobla za całe bogactwo pomysłów - takich jak, na przykład, "skrzyżowanie" "przestrzeni teatru" z "teatrem wyobraźni" i fantastycznym "niebem" (tzn. sufitem), sterowanym przez aktorów na oczach widowni. I oczywiście papierowa mewa, która zostaje zastrzelona, także zasługuje na nagrodę. Ale najważniejszym osiągnięciem tego spektaklu i jego zasadniczą "nową formą", tak namiętnie i z determinacją poszukiwaną przez cały zespół OKT, jest debiut utalentowanego aktora Martynasa Nedzinskasa, który pokazuje się nam w pełnej krasie, stosując wszelkie możliwe środki aktorskiej ekspresji. Koncentrując się na postaci młodego pisarza Trieplewa na taką skalę, uczynił tę produkcję jedną z najlepszych realizacji tej sztuki na świecie. Zwrot Trieplewa "Potrzebujemy nowych form" jest nowym ośrodkiem znaczeniowym nowej sztuki i manifestem naszego teatru w ogóle. I specjalne podziękowania dla kompozytora Gintarasa Sodeiki za "Blues Trieplewa"!", Konstantinas Borkovskis' blog, 20 września 2013
"Laboratoryjny punkt widzenia Koršunovasa jest oczywisty od samego początku. (...) Od początku do końca, aktorzy intensyfikują i wygaszają swoje postaci by wskazać, że są, lub nie są, postaciami, które grają. Wszystko to jest bardzo stonowane, przedstawione w najprostszy i najbardziej naturalny sposób, jakby aktorzy byli faktycznie na próbie. Jednak ta próba nie jest żadną próbą, choć aktorzy czują się ze sobą tak swobodnie, że ich gra pozbawiona jest jakichkolwiek wysiłków by zrobić wrażenie. To jest próba z najwyższej półki, pozbawiona aktorskich trików i popisów techniki, chociaż aktorzy subtelnie ujawniają te skrywane umiejętności, grając tak, że nie wygląda to wcale jak "granie". To jest paradoks zgłębiany w badaniach naukowych Stanisławskiego nad naturalną grą aktorską. I, poza niezwykłymi umiejętnościami aktorów, jest tu wielkie osiągnięcie reżyserskie Koršunovasa, który prowadzi aktorów tą trudną i niesamowitą ścieżką.", Maria Shevtsova, Critical Stages, Issue no.9, February 2014
"Oskaras Koršunovas ma od lat ustaloną markę w Polsce i Europie. A mimo niekwestionowanego dorobku pozostaje artystą poszukującym. Zaprezentowana na toruńskim festiwalu najnowsza inscenizacja "Mewy" to mistrzostwo świata. Stąd tyle nagród dla spektaklu, reżysera i aktorów. Tu, jak w soczewce, widać ludzkie uczucia i namiętności. Nie ma zaś ani jednego zbędnego elementu czy fałszywego tonu. A wszystko rozgrywa się na niemal pustej scenie. Aktorzy występują w prywatnych ubraniach jak podczas próby. Kiedy kończą kwestie, siadają z boku pod ścianą. Nadal jednak bacznie obserwują grę partnerów. W tym teatrze laboratorium zaciera się granica między nimi a kreowanymi postaciami."
Jan Bończa-Szabłowski, Rzeczpospolita online, Litewska "Mewa" poszybowała wysoko.
