Migotliwość - Jakub Łączny

MIGOTLIWOŚĆ | Jakub Łączny
kuratorka Magdalena Komborska
miejsce Kolonia Artystów, Gdańsk Wrzeszcz, 
Wernisaż 14.01.2022 g. 19:00
Termin: 14.01 05.02.2022, organizator Kolonia Artystów, partnerzy Akademia Sztuk Pięknych w Łodzi, Publish Art
wystawa realizowana jest w ramach projektu pt. OPEN

tekst kuratorski
SPOSOBY ISTNIENIA W PRZESTRZENIACH NIE-WIZUALNYCH
Pierwotna forma obrazu materia, powstaje pomiędzy wchłoniętym światłem soczewki obiektywu a światłem zewnętrznym, żywym, odczutym. To pewna konfrontacja materii nieżywej i żywej, aby twórca mógł dokonać interpretacji tego co niewidzialne i widzialne, nieodczuwalne i odczuwalne. Ostatecznym finałem wydaje się być zjawisko obrazowania, jakie wywodzi się z percepcji, estetyki, światła obrazu, obiektywu kamery, rzeczywistej fotografowanej lub filmowanej przestrzeni materii światła.

Współmateria, wynika z różnicy pomiędzy materią nieożywioną  i ożywioną filmu i obrazu malarskiego. Nadaje ona możliwość nowego widoku nieuchwytnego jedynie wzrokiem. To nie tyle przekazywanie informacji za pomocą oka - naturalnego narzędzia stereoskopowego czy obrazu powstającego na siatkówce ale na poziomie samego światła, jego obecności na i w postaci materii. Ponownie mogę  tu przyznać, że uchwycony przez Jakuba zapis obrazu światłem,  to rodzaj rzeczywistego współpatrzenia związany z video/obrazem, tkanką pomiędzy dwoma obszarami wizualnymi. Wskazywanie 
na nowy rodzaj materii tworzącej współobraz i docierającej do współpatrzących. Barthes, podpowiada "Gdyż fotografia to pojawienie się mnie samego jako kogoś innego", czy to samo wyzwanie rzuca obraz filmowy Jakuba? 

Artysta jakby na swoim miejscu stawia kamerę. Pyta on: Czy obraz cyfrowy, którego przedstawicielem jest na przykład współczesna kamera filmowa z przetwornikiem cyfrowym, z której zdjęcia poddane edycji, zostają naświetlone na taśmie filmowej 35 mm, w celu poszerzenia rozpiętości tonalnej, kontrastu i dystrybucji w kinach, za pośrednictwem projektora wydającego specyficzny dźwięk terkotania, a nie jednolitego tonu chłodzącego wiatraka, nadal jest postrzegany jako obraz cyfrowy? Czy środowisko, w którym oglądamy dany obraz, obrazy malowane, obrazy drukowane, ekrany ciekłokrystaliczne, projekcje wideo, hologramy, mogą uzurpować sobie władzę do nadawania im własnego analogowego, czy cyfrowego źródła pochodzenia? Czym jest obraz cyfrowy, kto go współtworzy i w jakiej przestrzeni?

Odpowiedź może brzmieć:
Światło na materii. 
Roland Barthes przekonuje, że to, co fotografia reprodukuje  do nieskończoności wydarzyło się jedynie raz; fotografia mechanicznie powtarza to, co nigdy nie mogłoby zostać powtórzone egzystencjalnie. Film to paręset fotografii, inaczej to wielość mgnień kiedy artysta robi zdjęcie fotografii! Proces powstawania obrazów Jakuba, przywołuje nieodparcie stan zanurzenia w powtarzalnej materii światła filmu i obrazu. Video na i w obrazie, materia światła krążąca pomiędzy nimi, scalająca, żywa i nieżywa otwierają potencjalnie niekończący się obraz przestrzenny. To może być jeden ze sposobów istnienia przestrzeni nie-wizualnej a świetlanej. Gdy podczas przebywania 
z videomalarstwem zachodzi proces synchronizacji wzroku, jego adaptacji stymulującej i ochronnej, zaczyna się i opatrzenie z szarą przestrzenią poza-obrazu, miejsca pomiędzy światłem a ciemnością. 
Magdalena Komborska


"Pewnego dnia zauważyłem, że statecznik magnetyczny od oświetlenia tak zwanej jarzeniówki był zużyty i domyśliłem się, że długie przesiadywanie przy migoczącym świetle jest przyczyną mojego gorszego samopoczucia. Gdy tylko wchodziłem do swojej klasy w budynku szkoły podstawowej, nasza pani wychowawczyni zapalała trzy szeregi po osiem równolegle połączonych jarzeniówek, które przed rozpaleniem się wydawały specyficzny dźwięk syczenia zapraszający do niezapowiedzianej kartkówki z języka polskiego. Wiedziałem już, że z ostatniej lekcji ucieknę, by resztę dnia spędzić  na dworze. Moja nadwrażliwość na niską częstotliwość migotania fali świetlnej, stała się przyczyną do podjęcia rozważań na temat światła, które na przemian pojawia się i znika, jak kontrast bieli i czerni. To, że czegoś nie widać, wcale nie świadczy o tym, iż to nie istnieje. Udowodnił to swoimi realizacjami między innymi słynny artysta Anish Kapoor, który tworzy instalacje wychodzące poza transcendencje człowieka, manipulując jego zmysłem wzroku oraz granicą 
wiary czy niewiary...".
Jakub Łączny

BIOGRAMY
DR JAKUB ŁĄCZNY rozpoczął studia w Wyższej Szkole Humanistyczno Ekonomicznej w Łodzi na Wydziale Grafiki, w 2003 r. uzyskał licencjat z Komunikacji Audio Wizualnej w pracowni prof. Józefa Robakowskiego. Przez dwa lata studiował w Instytucie Sztuk Pięknych w Zielonej Górze, w pracowniach malarskich: prof. L. Knaflewskiego oraz prof. S. Kortyki i ad J. Dłużewskiego. Edukację artystyczną kontynuował na Akademii Sztuk Pięknych w Poznaniu, w pracowniach malarskich: dr Dominika Lejmana, dyplom z malarstwa uzyskał 
w pracowni prof. zw. P.C. Kowalskiego w 2009 r. Obecnie jest Kierownikiem Pracowni Formy Malarskiej Wydziału Malarstwa i Rysunku na Akademii Sztuk Pięknych im. Władysława Strzemińskiego w Łodzi. Jest również współautorem wielu realizacji filmowych jako operator i wykonawca postprodukcji. Współrealizacja filmowa Ostatni Swing reż. T. Garncarka, (dokument o Witolodzie Sobicińskim uznanym operatorze, tzw. geniuszu światła, współpracującym z A. Wjadą, Wojciechem J. Hasem, czy R. Polańskim) zakwalifikowany został  do CameraImage 2019, jego ostatnia współrealizacja to film "Pamiętaj o obietnicy lepszego jutra" reż. Agaty Zbylut, został zakwalifikowany przez Państwowy Instytut Sztuki Filmowej do Priorytetu V Produkcja Filmów Fabularnych Pełnometrażowych.

MAGDALENA KOMBORSKA kuratorka i malarka (Uniwersytet Artystyczny w Poznaniu), historyczka sztuki (Uniwersytet Gdański).  Na macierzystej uczelni prowadziła Promocję sztuki (2011/12), 
a na poznańskim UAM wykład monograficzny "Sztuka interaktywna  w przestrzeni miasta" (2011/13). Założycielka Publish Art, kuratorka licznych wystaw w Polsce i za granicą (w tym Targi Sztuki w Edynburgu, Konferencja Mediations Biennale w Poznaniu i Reborn Dogs  w Gdańsku) oraz autorka publikacji w czasopismach : Artluk, Gazeta Malarzy i Poetów, Czas kultury, Format, Exit, Kwartalnik Fotografia, Fragille jak i pomysłodawczyni i redaktorka publikacji "Reborn Dogs. Nowe interpretacje sztuki wobec nie - ludzkiego". Otrzymała II Nagroda Promocje 2008, Galeria Sztuki w Legnicy, Stypendium artystyczne dla młodych twórców miasta Poznania za działalność artystyczną malarstwo oraz krytykę i promocję sztuki, 2009. Niedawno zakończyła projekt robota ROEL, Elvina Flamingo, oraz produkcję filmu typu mockument kina autorskiego PAMIĘTAJ O OBIETNICY LEPSZEGO JUTRA reż. Agaty Zbylut. Kontynuuje cd. projektu REBORN DOSG,  oraz REBORN OF NOW O SPOSOBACH ISTNIENIA PRZESTRZENI.