Jacek Sienkiewicz w ciągu ostatniej dekady stał się najprawdopodobniej najbardziej oryginalnym polskim artystą tworzącym elektroniczną muzykę opartą na klubowych rytmach. Jednak, pomimo niezaprzeczalnych sukcesów, doskonale przyjętych przez krytykę wydawnictw i występów na najważniejszych światowych imprezach, wciąż pozostaje poza głównym obiegiem muzyki znanej niegdyś jako 'minimal techno'.
Jacek urodził się w 1976 w Warszawie, które to miasto wciąż pozostaje jego główną bazą. Przygodę z elektroniką rozpoczął w połowie lat 90, początkowo jako DJ, szybko jednak postanowił uciec od ograniczeń - i rozpoczął eksperymenty z analogowymi syntezatorami i graniem własnej muzyki na żywo. Pierwszy występ "live miał miejsce jesienią 1996 w warszawskim Centrum Sztuki Współczesnej. Niebawem Jacek stworzył własną wytwórnię - i w 1999 wydał własnym nakładem CD "Recognition", płytę docenioną w świecie jako nowe, równie świeże co szczere podejście do dźwięków mistrzów z Detroit i Chicago.
Po wydaniu kilku pierwszych winyli, Jacek przeprowadził się do Berlina - na długo przed rzeszami artystów, do dziś szukających tam swego miejsca w świecie ambitnej elektroniki. Kolejne EPki dla niemieckich wytwórni - jak Trapez, Klang czy De:Bug Hartwaren ugruntowały jego pozycję na rynku - ale to utwory wydane nakładem Recognition zwróciły uwagę Svena Vatha, legendarnego DJa i właściciela Cocoon Records.
W 2002 Jacek stał się pierwszym artystą, który wydał autorski album nakładem Cocoon. "Techne", płyta entuzjastycznie przyjęta przez krytykę, wsparta została serią występów na żywo - a współpraca z Cocoon trwa do dziś, w postaci albumów "Displaced" (2004), kompilacji "Modern Dance" (2009) oraz najnowszej płyty "On the Road", będącej zarówno opus magnum artysty, jak i najprawdopodobniej najbardziej awangardową i wymagającą pozycją w katalogu wytwórni z Frankfurtu.
Przez lata działalności Jacek współpracował z wieloma artystami o podobnym, nieortodoksyjnym podejściu do post-klubowej muzyki - są wśród nich DJ Highfish (Marcin Oz, znany ostatnio jako basista The Whitest Boy Alive), Pier Bucci czy Argenis Brito. Remiksował utwory takich muzyków, jak Sven Vath, Kotai, Jeff Samuel, Frank Lorber, Sutekh czy SLG. Wydawane nakładem Recognition tracki trafiły na kompilacje/miksy podpisane przez tej klasy DJów, jak Richie Hawtin, Tobi Neumann, Sven Vath, Chris Liebing, Lawrence i Mauro Picotto. Ostatnimi czasy, Jacek wydał płyty dla Maruca Records i Smallville, zaś "Pilgrim", interpretacja klasycznego utworu Czesława Niemena przygotowana we współpracy z Ricardo Villalobosem, stała się obowiązkową pozycją w setach najgorętszych DJów świata.
Pomimo światowych sukcesów, Jacek przede wszystkim skupia się na prowadzeniu Recognition Records, skromnej niezależnej platformy umożliwiającej nie tylko ekspresję własnych pomysłów, ale także prezentującej dokonania przyjaciół, jak enigmatyczny Giro Arana czy cudowne dziecko płockiej sceny alternatywnej, Etiop. Recognition, której katalog dobiega już 30 wydawnictw, jest wytwórnią nastawioną na jakość, wyobraźnię i bezkompromisowość, od ponad dekady redefiniując muzykę znaną niegdyś jako "techno".
Jacek występuje nader często - jednak zawsze gra "live", zaś każdy koncert przynosi nowe zaskoczenia i idee. Występował dotąd na największych światowych festiwalach - Nature One, I Love Techno, Awakenings, Detroit Fuse Festival, Mutek czy Transmediale - jednocześnie nie unikając awangardowych, eksperymentalnych imprez, i sprawdzając się równie dobrze na wielkich imprezach plenerowych, jak i w małych, lokalnych klubach.
"On the Road", czwarty autorski album Jacka, jest bez wątpienia nowym rozdziałem nie tylko dla warszawskiego artysty - może stać się także przyczynkiem do wznowienia dyskusji nad przyszłością muzyki elektronicznej, opartej na post-klubowej rytmice. 2011 ma szansę należeć do skromnego, upartego i zawsze niezależnego artysty na co dzień ukrywającego się w skromnym studio w centrum miasta.
BSHOSA Michal "bshosa" Brzozowski, urodzony w Szczecinie, rozpoczął przygodę z muzyką w dumnym wieku 3 lat, słuchając płyty "Greatest hits" Johnny Casha. W domu rodzinnym szlifował swoje wykształcenie muzyczne, jednocześnie czerpiąc inspiracje z Jazzu, Rock´n'Rolla i Big Beatu. Następne kamienie milowe jego kariery muzycznej to nauka gry na gitarze klasycznej, sopran w szczecińskich słowikach, kiepski gitarzysta w paru niewartych wspomnienia zespołach punkrockowych czy tez dziennikarz sekcji muzycznej szczecińskiego programu telewizyjnego 'Bez Żaluzji'.
Po maturze rozpoczął podróż po Europie, która skończyła się w 2001 roku, kiedy to zadomowił się w Berlinie. To miasto wywarło zdecydowany wpływ na jego dalszy rozwój muzyczny, i mimo, że przez pierwsze lata z jego gramofonów płynął raczej Jazz, dub, ragga, oldschool hiphop czy jungle, zdecydowanie podążał w kierunku niezależnej elektronicznej muzyki tanecznej.
W roku 2004 wziął udział w Mixery Music Camp, niemieckim odpowiedniku Red Bull Music Academy. W międzyczasie zdążył jeszcze pracować dla paru berlińskich wytwórni płytowych i zorganizować niezliczoną ilość imprez na własną rękę, w takich klubach jak Arena czy Watergate, wraz z labelem Pentagonik. W tej chwili jest rezydentem klubu 55 w Warszawie, autorem cyklu imprez Mnml Flava, a także współzałożycielem organizacji detroitZDRóJ, łączącej niezależne i ambitne rodzaje muzyki, video, design i grafiki.
Na co dzień jest dziennikarzem muzycznym i producentem filmowym, absolwentem kierunku Music Management na European Business Academy of Media w Berlinie. Regularnie współpracuje z muzikanova.pl, magazynem LAiF i electronicmusic.pl. Z Panią K pracuje nad seria filmów wizerunkowych dla pewnej popularnej stacji telewizyjnej, tworzy tez lepsze i gorsze polskie reklamy.
Podobno jest współautorem ścieżki dźwiękowej do jednego z głośniejszych filmów rodzimej sceny "Nieruchomego Poruszyciela" Łukasza Barczyka, sam nie komentuje jednak ani tego faktu, ani innych dotyczących jego działalności producenckiej. Kiedy już zdarza mu się nie robić nic, głaszcze swoje koty i przygotowuje świat na nadejście młodej bshosy - Miki.
Jego sety to wybuchowa hiper energetyczna mieszanka z technicznym głębokim zacięciem. Występował w najlepszych klubach Polski i Niemiec, a także w Grecji i Holandii u boku takich tuzów jak m.in. Derrick May, 2000andone, Troy Pierce, Matt John, Tobias, T1000, Magda, Steve Bug, Martin Landsky, Dixon, Luna City Express, Martini Bros, Frank Lorber, Jacek Sienkiewicz, dub KULT, Pikaya, Ion Ludwig, Butane, someone else, Red Robin, Format B, Pan Pot, SLG, 3 channels, Marcin Czubala, Jackmate, Serge Santiago i wielu wielu innych.
Rok 2008 był zdecydowanie najlepszym w jego dotychczasowej karierze - został zaproszony do występu na festiwalach Audioriver i Unsound, w londyńskim klubie Platinum. Zrealizowal tez jedno ze swoich muzycznych marzeń - wystąpił w słynnym berlińskim Tresorze. Jednak sam mówi, to dopiero początek.
MIC OSTAP Jeden z najbardziej charakterystycznych didżejów w Polsce. Urodził się, wychował i mieszka w centrum Warszawy. Swoje aktywne zainteresowanie elektroniczną muzyką taneczną zaczynał od wizyt w kultowych Filtrach, po czym szybko doszło do pierwszych występów w roli didżeja jeszcze jako DJ MIC na legendarnych imprezach w Alfie, Hybrydach i Trendzie.
W roku 1995 pierwszy wyjazd do Berlina i prawdziwy początek grania z winyli. Od tej pory regularnie występuje we wszystkich ważniejszych warszawskich klubach i miejscach związanych ze spontanicznym i niekontrolowanym tańcem takich jak Blue Velvet, Pałacyk Szustra, Marylin, powitanie lata na Cyplu Czerniakowskim, Centrum Sztuki Współczesnej - Zamek Ujazdowski, Instytut Energetyki, Stodoła, Architekci, H20, Lokomotywa, Punkt, CDQ, Piekarnia, W5, Kotły-B65, Przestrzeń Graffenberga, Klatka, Le Madame, Jazzgot, Luztro, 1955, On-Off, Tomba Tomba, M25.
Poza graniem w Warszawie często i regularnie zapraszany do występów w najlepszych klubach całej Polski m.in. w Poznaniu, Sopocie, Wrocławiu (także festiwal Muzik Of Love), Krakowie, Szczecinie, Białymstoku, Lublinie, Katowicach, Zielonej Górze, Suwałkach, Jaworznie, Augustowie, Łodzi (także Parada Wolności),Olsztynie, Zakopanem, Gdyni, Płocku, Toruniu.
Ma za sobą również zagraniczne wizyty uczestnicząc m.in. w festiwalu Boomerang w Bratysławie na Słowacji, biorąc udział w Red Bull Music Academy 2000 w irlandzkim Dublinie oraz grając na Techno Parade w Paryżu w roku 2004. Grał z większością liczących się polskich didżejów oraz u boku wielu gości z zagranicy wśród których byli m.in: Jeff Mills, Miss Kittin, Scaner, Dave Clarke, Daniel Bell, G-Man,Pacou, Oliver Ho, Funk D'Void, Pauli Steinbach, Mike Grant, Lee Van Dowski, The Hacker, Mario Neugebauer, Damon Wild, Highfish, Tiefschwarz, Ada, The Clones, Zombie Nation, Dave The Hustler, Tobi Neumann, Fillipo "Naughty" Moscatello, Joel Mull, Agoria, L.A. Williams, DJ Rolando, Phil Kieran, Portable, Alex Kid.
Poza graniem wspiera scenę także artykułami i recenzjami dla pism Plastik, Techno Party, Kaktus, Laif, Fluid, Aktivist. Bardzo lubi zaskakiwać i unosić publikę. Nie ogranicza się do żadnego stylu wybierając jak najciekawsze taneczne utwory z wielu gatunków muzycznych (techno, electro, house, electronic body music, minimal, dance punk rock, neo disco i różne inne hybrydy). Używa ich do nieskrępowanego wyrażania jak najszerszego wachlarza ludzkich emocji, niezmiennie dbając o wrzenie na parkiecie i trochę coś ponad to.
Main:
JACEK SIENKIEWICZ(Recognition/Cocoon Rec.)
BSHOSA (Detroit Zdrój)
Aloca Essence (Technosoul)
Fountain:
MIC OSTAP (Recognition)
Kudelsky Rafique (Comicstore)
2% (Spank-o-matic)
