„Wszystko co robiłem, robiłem z sercem, spontanicznie i szczerze.”
George Gershwin
Zapraszamy na premierę przedstawienia dla publiczności o jazzujących duszach - „Muzyka Gershwin”.
„Muzyka Gershwin” to wieczór z piosenkami, które maja własny niepowtarzalny klimat, znakomicie utrzymany nastrój, temperament i pasję. Któż z nas nie nuci piosenki „Summertime" czy "Somebody loves me"? Publiczność oraz krytyka niezwykle gorąco przyjmują jego muzykę jako niepowtarzalne wydarzenie na „jazzowym rynku”.
Charakterystyczną cechą piosenek Gershwina jest to, że są realizowane z niezwykłą artystyczną głębią oraz wyczuciem jazzowego klimatu. Jego piosenki przetrwały wszystkie zmienne trendy w muzyce rozrywkowej.
Artyści teatru muzycznego pokazują jego muzykę oszlifowaną własnym talentem niczym diament pośród innych podobnych przedstawień.
Reżyseria – Bernard Szyc
Tłumaczenie piosenek - Andrzej Ozga
Kierownictwo muzyczne – Tomasz Krezymon przy współpracy Agnieszki Szydłowskiej
Kostiumy – Renata Godlewska
Występują – Anna Gigiel, Karolina Trębacz, Aleksy Perski, Jacek Wester
Spis utworów:
„Summertime”, ”Somebody Loves Me”, „Let’s call the whole thing off”, „Sam and Delilah”, „But not for me”, „Nice work if you can get it, oh”, „Oh, Lady Be Good”, „Just Another Rhumba”, „S’ Wonderful”, „The Man I love”, „Bidin’ my time”, „I got rhythm”, „Fascinating Rhythm”, „Slap that bass”, „Love walked in”, „A Foggy Day”, „Clap Yo’ Hands”, „Somebody loves me”, „Love is here to stay”.
Bernard Szyc – aktor, autor choreografii do przedstawień teatralnych, kabaretów i grup folklorystycznych. Realizator przedstawień plenerowych i programów telewizyjnych. „Muzyka Gershwin” to trzecie po „Trubadurze” (Woroneż – Rosja) i „Pinokiu” (Teatr Muzyczny w Gdyni). przedstawienie którego jest reżyserem.
Nauczyciel tańca charakterystycznego w gdyńskim Studium Wokalno – Aktorskim im. D. Baduszkowej. Zagrał m. in. w „Scrooge” (Marley), „Atlantis” (Atlantos), „Szachach” (Molokow) i „Jesus Christ Superstar” (Kajfasz). Obecnie można zobaczyć go w roli Gospodarza w przedstawieniu „Janosik albo Na szkle malowane”.
Anna Gigiel – tegoroczna absolwentka Studium Wokalno – Aktorskiego w Gdyni. W dyplomowym spektaklu „La vie Boheme” zagrała Maureen. Brała udział w musicalu „Dracula” zagrała jedną z głównych ról (Adriana/Sandra). W „Chicago” możemy podziwiać ją w roli więźniarki, a w najnowszej produkcji „Janosik albo Na szkle malowane” gra Swoją. Brała również udział w spektaklach: „Jesus Christ Superstar”, „Wichrowe Wzgórza” oraz „Evita”.
Karolina Trębacz – Absolwentka gdyńskiego Studium Wokalno- Aktorskiego działającego przy Teatrze Muzycznym w Gdyni. Już jako studentka zagrała dwie główne role: Helenę w Śnie Nocy Letniej oraz Sheilę w HAIR (Teatr Muzyczny w Gdyni). Wystąpiła w koncercie Kombinat - ostatnim koncercie zespołu Republika oraz w jubileuszowym koncercie Gorączka dla Telewizji Wrocław. Brała udział w musicalu „Dracula” zagrała jedną z głównych ról (Adriana/Sandra).
Aleksy Perski – absolwent Studium Wokalno – Aktorskiego w Gdyni. W dyplomowym spektaklu zagrał Hindleya w „Wichrowych Wzgórzach”. W spektaklu dramatycznym „Męski punkt widzenia” (na podstawie „Szmiry” Charlesa Bukowskiego) wcielił się w rolę Berane’a . W „Atlantis” zagrał Feniksa , w „Chicago” wcielił się w rolę Amosa Harta a w „Pinokiu” – Dżepetta. W „Draculi” zagrał rolę Błazna. Brał udział w spektaklach: „Jesus Christ Superstar”, „Evita”, „Muzyka Qeeen” oraz „Hair”.
Jacek Wester – absolwent gdyńskiego Studium Wokalno – Aktorksiego, w 2004 obchodzi dwudziestolecie pracy artystycznej w teatrze.
Droga artystyczna: Mendel - "Skrzypek na dachu", Śmigło - "West Side Story", Blaszany Drwal - "Czarodziej z krainy Oz", Juan Peron - "Evita", Piłat - "Jesus Christ Superstar", Jabbador - "Atlantis".
Jest członkiem Fred Astaire Performing Art Association - stowarzyszenia skupiającego nauczycieli stepu. Przez 10 lat prowadził zajęcia ze stepu w Studium Wokalno - Aktorskim. Jest to warte podkreślenia, ponieważ w Polsce jest tylko 4 nauczycieli tego przedmiotu.
Absolwent Wyższej Szkoły Dziennikarskiej im. M. Wańkowicza, obecnie studiuje politologię na Uniwersytecie Gdańskim.
Szczególne osiągnięcia: Nagroda Prezydenta Miasta Gdyni za rolę Jabadora w "Atlantis"
*****
„Coraz częściej mówi się dzisiaj o zbliżeniu pomiędzy współczesną muzyką koncertową a nowoczesną muzyką jazzową. Granice w wielu wypadkach stają się trudne do ustalenia; rozpływają się w tych samych rozwiązaniach harmonicznych, w podobnych konstrukcjach utworów, w tym samym spojrzeniu na sztukę, jakie niejednokrotnie cechuje awangardowych kompozytorów i awangardowych muzyków jazzowych.
Wydaje mi się zatem, że warto przypomnieć człowieka, który jako jeden z pierwszych usiłował skojarzyć pewne elementy jazzu z muzyką symfoniczną, wprowadził je na estrady filharmonii i sceny operowe.
Słuchacze przyjęli jego muzykę bardzo gorąco. To ich entuzjastyczne brawa towarzyszyły mu w błyskawicznej, wspaniałej karierze. To ich oklaski żądają tej muzyki również i dziś, chociaż on sam dawno już od nas odszedł.
Człowiekiem tym był George Gershwin.”
Lucjan Kydryński „Gershwin”
George Gershwin urodził się 26 sierpnia 1898. Był słynnym amerykańskim pianistą i kompozytorem. W jego twórczości można znaleźć elementy jazzu, muzyki murzyńskiej i współczesnych tańców.
W 1914 roku George zrezygnował z nauki w szkole kształcącej księgowych. Pracował jako "song plugger", czyli muzyk prezentujący piosenki na fortepianie, co spotkało się ze zdecydowanym sprzeciwem jego ojca. Jako nastolatek napisał kilka piosenek. Jego pracodawcy uznali, że warto postawić na młodego autora i wydali jego ragtime'owy utwór fortepianowy „Rialto Ripples”. George jednak postanowił związać się z teatrem. Zaczął akompaniować na fortepianie w mniejszych przedstawieniach na Brodwayu. Gershwin zwrócił po jakimś czasie na siebie uwagę bardziej wpływowych producentów teatralnych.
Sława Gershwina zaczęła się w 1920 roku, gdy miał 22 lata. Wtedy to piosenkarz Al Jolson nagrał „Swanne”. Nagranie sprzedało się w milionach egzemplarzy i przyniosło Gershwinowi fortunę. Gershwin nadal komponował, a nawet pojechał do Anglii ze swoim przedstawieniem „The Rainbow Revue”.
Gershwin chciał komponować muzykę poważną. Pragnął jednak połączyć ją z energiczną amerykańską muzyką ludową. W 1924 roku opublikował on „Błękitną rapsodię”.
Utwór ten rozpoczął pasmo sukcesów Gershwina. Pisywał musicale m.in. „Lady, Be Good!” ze swoim bratem Irą, „Of Thee I Sing”, który jako pierwszy musical dostał prestiżową nagrodę Pulitzera za utwór teatralny.
W 1933 roku Gershwin zaczął realizować swoje marzenie, jakim było napisanie opery. Opera „Porgy and Bess” (opowieść o Południu Stanów Zjednoczonych) wprowadzająca pierwotny jazz do klasycznej formy opery, spotkała się z entuzjastycznym przyjęciem. Gdy zaczęto grać ją w Nowym Jorku, recenzje stały się nieprzychylne. Białym, bogatym bywalcom opery nie podobał się pomysł wprowadzenia czarnej muzyki na scenę. Oburzony takim postępowaniem i uprzedzeniami Gershwin powrócił wraz z bratem do Hollywood. Razem napisali muzykę do kilku filmów, po raz kolejny odnosząc sukces. W tym okresie swego życia nawiązał większe więzi z francuską aktorką Simone Simon, później z żoną Charliego Chaplina, Paulette Goddard, która jednak nie chciała rzucić dla niego słynnego komika.
W wieku 38 lat w czerwcu zaczął miewać zawroty głowy. 9 lipca zapadł w śpiączkę. Badania wykazały zaawansowanego guza mózgu. Przeprowadzono natychmiastową operację, lecz kompozytor nie odzyskał już nigdy przytomności. Zmarł 11 lipca 1937.
Zdjęcie: Łukasz Brodowicz
George Gershwin
Zapraszamy na premierę przedstawienia dla publiczności o jazzujących duszach - „Muzyka Gershwin”.
„Muzyka Gershwin” to wieczór z piosenkami, które maja własny niepowtarzalny klimat, znakomicie utrzymany nastrój, temperament i pasję. Któż z nas nie nuci piosenki „Summertime" czy "Somebody loves me"? Publiczność oraz krytyka niezwykle gorąco przyjmują jego muzykę jako niepowtarzalne wydarzenie na „jazzowym rynku”.
Charakterystyczną cechą piosenek Gershwina jest to, że są realizowane z niezwykłą artystyczną głębią oraz wyczuciem jazzowego klimatu. Jego piosenki przetrwały wszystkie zmienne trendy w muzyce rozrywkowej.
Artyści teatru muzycznego pokazują jego muzykę oszlifowaną własnym talentem niczym diament pośród innych podobnych przedstawień.
Reżyseria – Bernard Szyc
Tłumaczenie piosenek - Andrzej Ozga
Kierownictwo muzyczne – Tomasz Krezymon przy współpracy Agnieszki Szydłowskiej
Kostiumy – Renata Godlewska
Występują – Anna Gigiel, Karolina Trębacz, Aleksy Perski, Jacek Wester
Spis utworów:
„Summertime”, ”Somebody Loves Me”, „Let’s call the whole thing off”, „Sam and Delilah”, „But not for me”, „Nice work if you can get it, oh”, „Oh, Lady Be Good”, „Just Another Rhumba”, „S’ Wonderful”, „The Man I love”, „Bidin’ my time”, „I got rhythm”, „Fascinating Rhythm”, „Slap that bass”, „Love walked in”, „A Foggy Day”, „Clap Yo’ Hands”, „Somebody loves me”, „Love is here to stay”.
Bernard Szyc – aktor, autor choreografii do przedstawień teatralnych, kabaretów i grup folklorystycznych. Realizator przedstawień plenerowych i programów telewizyjnych. „Muzyka Gershwin” to trzecie po „Trubadurze” (Woroneż – Rosja) i „Pinokiu” (Teatr Muzyczny w Gdyni). przedstawienie którego jest reżyserem.
Nauczyciel tańca charakterystycznego w gdyńskim Studium Wokalno – Aktorskim im. D. Baduszkowej. Zagrał m. in. w „Scrooge” (Marley), „Atlantis” (Atlantos), „Szachach” (Molokow) i „Jesus Christ Superstar” (Kajfasz). Obecnie można zobaczyć go w roli Gospodarza w przedstawieniu „Janosik albo Na szkle malowane”.
Anna Gigiel – tegoroczna absolwentka Studium Wokalno – Aktorskiego w Gdyni. W dyplomowym spektaklu „La vie Boheme” zagrała Maureen. Brała udział w musicalu „Dracula” zagrała jedną z głównych ról (Adriana/Sandra). W „Chicago” możemy podziwiać ją w roli więźniarki, a w najnowszej produkcji „Janosik albo Na szkle malowane” gra Swoją. Brała również udział w spektaklach: „Jesus Christ Superstar”, „Wichrowe Wzgórza” oraz „Evita”.
Karolina Trębacz – Absolwentka gdyńskiego Studium Wokalno- Aktorskiego działającego przy Teatrze Muzycznym w Gdyni. Już jako studentka zagrała dwie główne role: Helenę w Śnie Nocy Letniej oraz Sheilę w HAIR (Teatr Muzyczny w Gdyni). Wystąpiła w koncercie Kombinat - ostatnim koncercie zespołu Republika oraz w jubileuszowym koncercie Gorączka dla Telewizji Wrocław. Brała udział w musicalu „Dracula” zagrała jedną z głównych ról (Adriana/Sandra).
Aleksy Perski – absolwent Studium Wokalno – Aktorskiego w Gdyni. W dyplomowym spektaklu zagrał Hindleya w „Wichrowych Wzgórzach”. W spektaklu dramatycznym „Męski punkt widzenia” (na podstawie „Szmiry” Charlesa Bukowskiego) wcielił się w rolę Berane’a . W „Atlantis” zagrał Feniksa , w „Chicago” wcielił się w rolę Amosa Harta a w „Pinokiu” – Dżepetta. W „Draculi” zagrał rolę Błazna. Brał udział w spektaklach: „Jesus Christ Superstar”, „Evita”, „Muzyka Qeeen” oraz „Hair”.
Jacek Wester – absolwent gdyńskiego Studium Wokalno – Aktorksiego, w 2004 obchodzi dwudziestolecie pracy artystycznej w teatrze.
Droga artystyczna: Mendel - "Skrzypek na dachu", Śmigło - "West Side Story", Blaszany Drwal - "Czarodziej z krainy Oz", Juan Peron - "Evita", Piłat - "Jesus Christ Superstar", Jabbador - "Atlantis".
Jest członkiem Fred Astaire Performing Art Association - stowarzyszenia skupiającego nauczycieli stepu. Przez 10 lat prowadził zajęcia ze stepu w Studium Wokalno - Aktorskim. Jest to warte podkreślenia, ponieważ w Polsce jest tylko 4 nauczycieli tego przedmiotu.
Absolwent Wyższej Szkoły Dziennikarskiej im. M. Wańkowicza, obecnie studiuje politologię na Uniwersytecie Gdańskim.
Szczególne osiągnięcia: Nagroda Prezydenta Miasta Gdyni za rolę Jabadora w "Atlantis"
„Coraz częściej mówi się dzisiaj o zbliżeniu pomiędzy współczesną muzyką koncertową a nowoczesną muzyką jazzową. Granice w wielu wypadkach stają się trudne do ustalenia; rozpływają się w tych samych rozwiązaniach harmonicznych, w podobnych konstrukcjach utworów, w tym samym spojrzeniu na sztukę, jakie niejednokrotnie cechuje awangardowych kompozytorów i awangardowych muzyków jazzowych.
Wydaje mi się zatem, że warto przypomnieć człowieka, który jako jeden z pierwszych usiłował skojarzyć pewne elementy jazzu z muzyką symfoniczną, wprowadził je na estrady filharmonii i sceny operowe.
Słuchacze przyjęli jego muzykę bardzo gorąco. To ich entuzjastyczne brawa towarzyszyły mu w błyskawicznej, wspaniałej karierze. To ich oklaski żądają tej muzyki również i dziś, chociaż on sam dawno już od nas odszedł.
Człowiekiem tym był George Gershwin.”
Lucjan Kydryński „Gershwin”
George Gershwin urodził się 26 sierpnia 1898. Był słynnym amerykańskim pianistą i kompozytorem. W jego twórczości można znaleźć elementy jazzu, muzyki murzyńskiej i współczesnych tańców.
W 1914 roku George zrezygnował z nauki w szkole kształcącej księgowych. Pracował jako "song plugger", czyli muzyk prezentujący piosenki na fortepianie, co spotkało się ze zdecydowanym sprzeciwem jego ojca. Jako nastolatek napisał kilka piosenek. Jego pracodawcy uznali, że warto postawić na młodego autora i wydali jego ragtime'owy utwór fortepianowy „Rialto Ripples”. George jednak postanowił związać się z teatrem. Zaczął akompaniować na fortepianie w mniejszych przedstawieniach na Brodwayu. Gershwin zwrócił po jakimś czasie na siebie uwagę bardziej wpływowych producentów teatralnych.
Sława Gershwina zaczęła się w 1920 roku, gdy miał 22 lata. Wtedy to piosenkarz Al Jolson nagrał „Swanne”. Nagranie sprzedało się w milionach egzemplarzy i przyniosło Gershwinowi fortunę. Gershwin nadal komponował, a nawet pojechał do Anglii ze swoim przedstawieniem „The Rainbow Revue”.
Gershwin chciał komponować muzykę poważną. Pragnął jednak połączyć ją z energiczną amerykańską muzyką ludową. W 1924 roku opublikował on „Błękitną rapsodię”.
Utwór ten rozpoczął pasmo sukcesów Gershwina. Pisywał musicale m.in. „Lady, Be Good!” ze swoim bratem Irą, „Of Thee I Sing”, który jako pierwszy musical dostał prestiżową nagrodę Pulitzera za utwór teatralny.
W 1933 roku Gershwin zaczął realizować swoje marzenie, jakim było napisanie opery. Opera „Porgy and Bess” (opowieść o Południu Stanów Zjednoczonych) wprowadzająca pierwotny jazz do klasycznej formy opery, spotkała się z entuzjastycznym przyjęciem. Gdy zaczęto grać ją w Nowym Jorku, recenzje stały się nieprzychylne. Białym, bogatym bywalcom opery nie podobał się pomysł wprowadzenia czarnej muzyki na scenę. Oburzony takim postępowaniem i uprzedzeniami Gershwin powrócił wraz z bratem do Hollywood. Razem napisali muzykę do kilku filmów, po raz kolejny odnosząc sukces. W tym okresie swego życia nawiązał większe więzi z francuską aktorką Simone Simon, później z żoną Charliego Chaplina, Paulette Goddard, która jednak nie chciała rzucić dla niego słynnego komika.
W wieku 38 lat w czerwcu zaczął miewać zawroty głowy. 9 lipca zapadł w śpiączkę. Badania wykazały zaawansowanego guza mózgu. Przeprowadzono natychmiastową operację, lecz kompozytor nie odzyskał już nigdy przytomności. Zmarł 11 lipca 1937.
Zdjęcie: Łukasz Brodowicz