Czym są "Nie-miejsca"? Jaką rację bytu posiadają? W jakiej relacji do otaczającej rzeczywistości pozostają? Jaki jest ich status w świadomości społecznej i względem przestrzeni publicznej? Każde miasto posiada takie 'niedoświaty', wypełnione nakładającymi się na siebie narracjami, obrazami, wspomnieniami, funkcjami, które na przestrzeni wielu lat nadbudowywały się jedno na drugim i na podobieństwo słojów wiekowego drzewa, kryją w sobie rejestr dziejów danego miejsca. Określane są za pomocą rozmaitych terminów - m.in. mówi się o genius loci - tym niesamowitym i jedynym w swoim rodzaju duchu miejsca, który choć niewidoczny, jest przecież mocno podskórnie, niemalże metafizycznie wyczuwalny.
"Nie-miejsca" prezentowane na wystawie w Gdańskiej Galerii Güntera Grassa, to przestrzenie trochę niczyje, nie do końca określone pod kątem tak funkcji, jak i statusu. Nieme, przebrzmiałe, niekiedy opustoszałe, a jednak rezonujące nagromadzeniem znaczeń związanych z historiami, tożsamościami czy relacjami z przeszłości. Reprezentują pewną symboliczną topografię, która fizycznie już nie istnieje w swoim pierwotnym kształcie, aczkolwiek pamięć o niej rodzi pewne utopijne wyobrażenia dotyczące możliwych scenariuszy w przyszłości zbudowanej na tym, co szeroko i dumnie nazywamy dziedzictwem - zarówno tym chcianym, jak i tym niechcianym.
Wernisaż: 26.08.2016, godz. 18.00
Wystawa: 26.08 - 30.10.2016
Artyści: Ugo Carmeni, Sylvain Deleu, Anke Illing & Thomas Vossbeck, Michał Szlaga oraz wystawa powarsztatowa w ramach projektu EU The People's Smart Sculpture
Kuratorka: Marta Wróblewska
--
Projekt odbywa się w ramach Programu Europejskiego People Smart Sculpture (PS2)
