Zapraszamy na ostatnie w 2024 roku spotkanie w ramach cyklu (Nie)zapomniane. Powtórzymy dwa wykłady, które odbyły się stacjonarnie. Zapraszamy Państwa na spotkanie z p. Alicja Andrzejewską-Zając, która opowie o "gdańskich Rembrandtach" oraz z p. Magdaleną Podgórzak i niezwykłą filiżanką, którą w tym roku pozyskaliśmy do zbiorów. Poniżej znajdą Państwo szczegółowe opisy wykładów.Informacje praktyczne:- kiedy: 30.11.2024 (sobota), godz. 17:00
- spotkanie online na platformie zoom
- rejestracja: m.mielnik@mng.gda.pl (zgłoszenia przyjmujemy od 20.11)
- prowadzenie: Alicja Andrzejewska-Zając, kustoszka pracowni grafiki, Magdalena Podgórzak, kustoszka pracowni ceramiki i szkła
Gdańskie "Rembrandty". Ryciny z kolekcji Muzeum Narodowego w GdańskuProwadzenie: Alicja Andrzejewska-Zając
Historia zespołu akwafort najwybitniejszego, holenderskiego artysty w kolekcji Muzeum Narodowego w Gdańsku prowadzi nas do postaci gdańskiego kupca Jacoba Kabruna. Na przełomie XVIII i XIX wieku zgromadził on pokaźną kolekcję dzieł sztuki - rycin, rysunków i obrazów, którą przekazał na użytek publiczny gdańszczanom. Nikt wcześniej nie zdobył się na taką hojność. W 1872 roku kolekcja Kabruna znalazła się w nowopowstałym Muzeum Miejskim, a wśród przekazanych dzieł - czterdzieści dziewięć rycin łączonych z Rembrandtem van Rijn. Obecnie, zespół ten, mimo iż nieco uszczuplony podczas drugiej wojny światowej, pod względem liczebności plasuje się na czwartym miejscu po rembrandtowskich kolekcjach znajdujących się w Warszawie, Krakowie i Poznaniu. Obok prac pochodzących z różnych etapów twórczości graficznej Rembrandta, w kolekcji znajdowało się także wiele dzieł autorstwa innych grafików wykonanych według obrazów i rysunków holenderskiego mistrza. Jaka jest historia fascynacji Rembrandtem i dlaczego jego twórczość graficzna zajmuje tak ważnie miejsce zarówno w historii sztuki jaki i w historii kolekcjonerstwa? Czy w Gdańsku jego twórczość cieszyła się szczególnym uznaniem? Jaką spuściznę zostawił po sobie Kabrun i dlaczego jest ona tak bardzo ważna dla naszego miasta? Nie przegap tej okazji, aby zgłębić historię i sztukę Gdańska!
Nowy, dawny obiekt w zbiorach Pracowni Ceramiki. Niezwykła historia pewnej filiżankiProwadzenie: Magdalena Podgórzak
Jednym z ostatnich nabytków Muzeum Narodowego w Gdańsku jest piękna złocona filiżanka, upamiętniająca ważną dla Gdańska uroczystość z 1851 roku. Jak głosi inskrypcja na spodku, została wykonana z okazji obchodów 500-lecia istnienia Bractwa Strzeleckiego, podczas których na terenie Parku Strzeleckiego otwarto nową siedzibę bractwa - Dom Strzelecki (niem. Schützenhaus). Został on przedstawiony na świetnie zachowanej, ręcznie malowanej dekoracji naczynia. W przedwojennych zbiorach pod numerem Kgm 4069 a,b znajdowała się filiżanka z tym samym przedstawieniem, ale do dzisiaj przetrwał jedynie spodek opatrzony identycznym, ledwie czytelnym napisem.
Usytuowany u podnóża Góry Gradowej Ogród Strzelecki od połowy XIX w. był bardzo chętnie odwiedzany przez mieszkańców, zwłaszcza podczas licznie organizowanych tam koncertów, bali, wystaw czy pokazów. Niestety, po II wojnie światowej jeden z najstarszych gdańskich ogrodów publicznych, wraz ze swoją reprezentacyjną siedzibą, bezpowrotnie zniknął z mapy miasta i uległ zapomnieniu.
Wykłady są częścią projektu "Badanie strat wojennych Muzeum Rzemiosł". Muzeum Rzemiosła Prowincji Prusy Zachodnie (Westpreussisches Provinzial Gewerbe Museum) zostało powołane do życia w Gdańsku 28 grudnia 1881 roku. Na siedzibę muzeum wybrano dawny klasztor franciszkański, w którym mieściły się także Królewska Szkoła Sztuki i Rzemiosła (Königliche Provinzial-Kunst- und Gewerbeschule), oraz Muzeum Miejskie (Stadtmuseum). W ten sposób zabytki dawnego rzemiosła miały stanowić pomoc dydaktyczną dla uczniów szkoły a jednocześnie być uzupełnieniem zbiorów sztuki gromadzonych przez Muzeum Miejskie. Od 1912 roku oba muzea posiadały wspólne kierownictwo i administrację, zaś w 1919 roku utworzyły Gdańskie Zbiory Sztuki.
Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury - państwowego funduszu celowego, w ramach programu "Badanie polskich strat wojennych"
Leciwa staruszka abstrakcja
