November
Justyna Jasłowska
reżyseria, choreografia, taniec: Justyna Jasłowska
koncepcja przestrzeni, światła: Justyna Jasłowska
konsultacja artystyczna: Wojciech Mochniej
utwory na żywo, teksty: Tomasz Dymek (Dolar)
współpraca audio/video: Maciek Połynko
grafika: Marta Zgierska, Maciej Rukasz (Agencja Blow Up)
Justyna Jasłowska: Zależność między czasem a poczuciem szczęścia. Co sprawia, że pewnego dnia, niespodziewanie spotykamy miłość? Czy to nagroda, a może efekt celowo lub nieświadomie podjętej drogi? W jednej chwili również tracimy ją i zgadzamy się na tę utratę, nieświadomi, że może już nigdy nas nie spotkać. Czy istnieje moment, od którego zaczyna się druga część naszej historii? Czy istnieje decydująca, jedyna chwila wyboru, a nie dostrzegając jej tracimy możliwość powrotu? Czy istnieje druga szansa?
Czas jako coś nieubłaganego, jako imperatyw niszczący piękne chwile. Powoduje, że stajemy się coraz bardziej nudni, skłonni do kompromisów, pozbawia nas znamion młodości. Czas jako przeszłość - tętniące życie, spełnienie marzeń, pragnień szaleństw. Czas jako "zabójca" tego wszystkiego. Czas jako przyszłość- lęk przed starością mentalną, że szanse na to, co można było zrobić w życiu minęły i nie pojawią się ponownie. Stąd refleksje, pytania o to, czy dokonane wybory były słuszne. Jednoczesna ucieczka od prawdziwej, szalenie nieznośnej odpowiedzi. Poruszane w spektaklu treści są uniwersalne.
Wykonywane na żywo utwory stanowią tło dźwiękowo-estetyczne i swoistą linię narracyjną spektaklu. Raper-performer z własnej perspektywy, przez pryzmat swojej wrażliwości, światopoglądu i wyobraźni, czyni komentarz, refleksję wobec stawianych pytań.
Ekspresja i wyraz taneczny bliższe są stanowi pustki, ciszy "po", niż żywym emocjom towarzyszącym uświadomieniu sytuacji granicznie trudnej.
Solo odnosi się do treści "Pani Dolloway" Virginii Woolf.
"Trzeba spłacać dług z tego tajemnego depozytu cudownych chwil" V.Woolf
Justyna Jasłowska - performerka, tancerka, choreograf, związana artystycznie z Centrum Kultury w Lublinie, organizatorka i współtwórczyni International Maat Festival (2010), inicjatorka i koordynatorka działającej w Lublinie Pracovnii OFF (2007-2009). Związana z Teatrem Maat Projekt od momentu powstania grupy (2004 -2011). Brała udział we wszystkich ważniejszych działaniach teatru, tworząc ścisły trzon zespołu. Współpracowała z Teatrem Ciała Limen, z Campagne La Sablier. Tworzy własne choreografie (Spirale - 2008, Kill Bill vol.0 - 2010, Sztuka Pływania - 2010, November - 2011). Uczestniczyła w warsztatach z takimi artystami jak: Arkadi Zaides, Hooman Sharifi, Ria Hagler, Joseph Frucek, Stephanie Cumming, Chris Harring, Peter Player, Simone Aughterlony, Isabelle Schad, Johnattan Burrows, Bruno Pocherone, Phillipe Blanchard. Tańca butoh uczyła się u Sylwii Hanff, Atsushiego Takenouchi, Daisuke Yoshimoto i Katsura Kan. Od 2008 roku prowadzi warsztaty taneczno-choreograficzne w oparciu o własne doświadczenia performerskie, taneczne oraz treningu kung-fu, łącząc zdobyte umiejętności. Prowadzi również warsztaty, wykorzystując wiedzę fizjoterapeutyczną, skierowane głównie do tancerzy. Współpracuje z różnymi artystami, łącząc w swoich pracach wiele form scenicznego wyrazu.
Projekt zrealizowano w ramach Gdańskiego Festiwalu Tańca - "rezydencja/premiera 2011". Realizacja we współpracy z Klubem Żak.
Produkcja: Międzynarodowy Festiwal Konfrontacje Teatralne i Maat Festival
Justyna Jasłowska
reżyseria, choreografia, taniec: Justyna Jasłowska
koncepcja przestrzeni, światła: Justyna Jasłowska
konsultacja artystyczna: Wojciech Mochniej
utwory na żywo, teksty: Tomasz Dymek (Dolar)
współpraca audio/video: Maciek Połynko
grafika: Marta Zgierska, Maciej Rukasz (Agencja Blow Up)
Justyna Jasłowska: Zależność między czasem a poczuciem szczęścia. Co sprawia, że pewnego dnia, niespodziewanie spotykamy miłość? Czy to nagroda, a może efekt celowo lub nieświadomie podjętej drogi? W jednej chwili również tracimy ją i zgadzamy się na tę utratę, nieświadomi, że może już nigdy nas nie spotkać. Czy istnieje moment, od którego zaczyna się druga część naszej historii? Czy istnieje decydująca, jedyna chwila wyboru, a nie dostrzegając jej tracimy możliwość powrotu? Czy istnieje druga szansa?
Czas jako coś nieubłaganego, jako imperatyw niszczący piękne chwile. Powoduje, że stajemy się coraz bardziej nudni, skłonni do kompromisów, pozbawia nas znamion młodości. Czas jako przeszłość - tętniące życie, spełnienie marzeń, pragnień szaleństw. Czas jako "zabójca" tego wszystkiego. Czas jako przyszłość- lęk przed starością mentalną, że szanse na to, co można było zrobić w życiu minęły i nie pojawią się ponownie. Stąd refleksje, pytania o to, czy dokonane wybory były słuszne. Jednoczesna ucieczka od prawdziwej, szalenie nieznośnej odpowiedzi. Poruszane w spektaklu treści są uniwersalne.
Wykonywane na żywo utwory stanowią tło dźwiękowo-estetyczne i swoistą linię narracyjną spektaklu. Raper-performer z własnej perspektywy, przez pryzmat swojej wrażliwości, światopoglądu i wyobraźni, czyni komentarz, refleksję wobec stawianych pytań.
Ekspresja i wyraz taneczny bliższe są stanowi pustki, ciszy "po", niż żywym emocjom towarzyszącym uświadomieniu sytuacji granicznie trudnej.
Solo odnosi się do treści "Pani Dolloway" Virginii Woolf.
"Trzeba spłacać dług z tego tajemnego depozytu cudownych chwil" V.Woolf
Justyna Jasłowska - performerka, tancerka, choreograf, związana artystycznie z Centrum Kultury w Lublinie, organizatorka i współtwórczyni International Maat Festival (2010), inicjatorka i koordynatorka działającej w Lublinie Pracovnii OFF (2007-2009). Związana z Teatrem Maat Projekt od momentu powstania grupy (2004 -2011). Brała udział we wszystkich ważniejszych działaniach teatru, tworząc ścisły trzon zespołu. Współpracowała z Teatrem Ciała Limen, z Campagne La Sablier. Tworzy własne choreografie (Spirale - 2008, Kill Bill vol.0 - 2010, Sztuka Pływania - 2010, November - 2011). Uczestniczyła w warsztatach z takimi artystami jak: Arkadi Zaides, Hooman Sharifi, Ria Hagler, Joseph Frucek, Stephanie Cumming, Chris Harring, Peter Player, Simone Aughterlony, Isabelle Schad, Johnattan Burrows, Bruno Pocherone, Phillipe Blanchard. Tańca butoh uczyła się u Sylwii Hanff, Atsushiego Takenouchi, Daisuke Yoshimoto i Katsura Kan. Od 2008 roku prowadzi warsztaty taneczno-choreograficzne w oparciu o własne doświadczenia performerskie, taneczne oraz treningu kung-fu, łącząc zdobyte umiejętności. Prowadzi również warsztaty, wykorzystując wiedzę fizjoterapeutyczną, skierowane głównie do tancerzy. Współpracuje z różnymi artystami, łącząc w swoich pracach wiele form scenicznego wyrazu.
Projekt zrealizowano w ramach Gdańskiego Festiwalu Tańca - "rezydencja/premiera 2011". Realizacja we współpracy z Klubem Żak.
Produkcja: Międzynarodowy Festiwal Konfrontacje Teatralne i Maat Festival
