Zapraszamy do Gdańskiej Galerii Miejskiej na wernisaż wystawy Mateusza Pęka pt. "Nuda i śmiech", którą w Gdańskiej Galerii Miejskiej 1 można oglądać w dniach 12.05-10.06 2012 roku.
Wystawa czynna: 12.05-10.06.2012
Multimedialna instalacja Mateusza Pęka, zatytułowana "Nuda i śmiech", składa się z kilku wideoprojekcji przedstawiających portrety młodych kobiet oraz instalacji wykonanej z fotela i sprzętu elektronicznego.
Autor o projekcie: Interesuje mnie człowiek uwikłany w sieć lęków i narcyzmu, samotności i chęci jej przezwyciężenia.(...) Potem przychodzi potrzeba obecności, uczestnictwa, to dlatego mój bohater czyni siebie wyróżnionym z tego czy innego błahego powodu.
Opisywany bohater, a w tym wypadku bohaterki przebywają w internetowej przestrzeni komunikacyjnej. W momencie zalogowania się na stronie chatroom'u pojawiają się na scenie, kurtyna się podnosi. Od tej chwili do momentu wylogowania są gwiazdami estrady: tańczą, śmieją się, stroją miny. Odbiór tego spektaklu nie jest jednak łatwy, symultaniczność projekcji dezorientuje i rozprasza, a brak klarownej przyczynowo-skutkowej narracji nudzi. Intensywne kolory tła stwarzają duszną atmosferę - daleką od bezpiecznego nastroju zacisznego pokoju, w którym przebywają bohaterki filmów.
Instalacja w mniejszym pomieszczeniu galerii zdaje się być kontrapunktem do intensywności projekcji wideo. Autor podkreśla, że prezentowane obiekty przedstawiają pierwiastek męski.
Czy zatem praca Mateusza Pęka jest metaforą współczesnych relacji międzyludzkich? Czy to jedynie antropologiczny dokument z życia znudzonego homo sapiens? Tak czy inaczej, dokument ten może zaświadczyć o współczesnej kulturze- znudzonej, a co za tym idzie śmiesznej w swym pędzie ku nowemu, nowszemu... Przełomowym i wyzwalającym momentem w realizacji Mateusza Pęka jest pojawienie się na ekranie Katty Lester. Piosenkarka jednostajnym, płynnym ruchem zbliża się do widza, wyśpiewując tuż obok internetowych postaci utwór "Love Letters". Nostalgiczna piosenka przełamuje nudę, kurtyna opada.
Mateusz Pęk jest jednym z pierwszych artystów w Polsce, który bada wpływ platform internetowych, gier i programów komputerowych na kształtowanie się kondycji współczesnego człowieka. W swoich pracach wykorzystuje napięcie, jakie tworzy się między dwoma jakościami - ludzkim i mechanicznym, namacalnym i wirtualnym, organicznym i sztucznym. Owo napięcie jest źródłem pytań o kwestie ontologiczne: co dzieje się z rzeczywistością, z naszym sposobem jej pojmowania, jeśli podstawowe aspekty ludzkich działań są reprezentowane za pomocą sterylnie niematerialnego medium? Ten ontologiczny paradoks, którego Mateusz Pęk nie wyraża wprost, ale w obrębie którego stale się porusza wyznacza dynamikę refleksji nad jego pracą.
Kuratorka: Maria Sasin
Wstęp wolny
