Opakowanie na pierwszy rzut oka należy do kategorii rzeczy, które Tadeusz Kantor nazywał przedmiotami najniższej rangi. Czysto instrumentalny obiekt, który chroni i promuje to, co od niego istotniejsze- towar i którego przeznaczeniem jest śmietnik.
Ten pierwszy rzut oka, choć w wypadku opakowania najważniejszy, jest jednak mylący, bo przedmiot ten nie tylko doskonale wyraża istotę współczesnej konsumpcji, ale również całkowicie przedefiniowuje społeczny sens ludzkiego świata materialnego i nasze relacje z przedmiotami.Opakowania mediują pomiędzy nami, a obiektami materialnymi, definiują ich znaczenia, wywołują pragnienie ich posiadania i zmuszają do pozbywania się ich, sprawiając, iż podstawową domeną naszego życia staje się świat wielokrotnego zapośredniczenia i wizualnych reprezentacji, świat pragnień, które nigdy nie znajdują swojego zaspokojenia.
Zrozumienie kultury opakowania jest o tyle trudne, że zazwyczaj rozważa się je z perspektywy operacyjnego marketingu, designu i logistyki, które całkowicie ignorują społeczne konsekwencje i centralną pozycję tej kategorii przedmiotów. Wykład jest próbą umieszczenia opakowań w nowym kontekście interpretacyjnym – antropologii i socjologii przedmiotów, które pozwalają dostrzec rewolucyjną rolę tego rodzaju obiektów i rekonstruować ich niezamierzone społeczne konsekwencje.
Kurator: Daniel Muzyczuk
