Plenerowy projekt "Opowieści niesamowite" jest próbą zwrócenia uwagi i przywrócenia należytego szacunku miejscu istniejącemu na pograniczu miasta.
W teraźniejszości zdominowanej i całkowicie podporządkowanej człowiekowi, pragniemy zaprosić do lasu po zmroku, kiedy to z dala od świateł ulicznych latarni wszystko traci swą oczywistość.
Kształty wyłaniające się z ciemności poprzecinanej obeliskami drzew podpowiadają wyobraźni najrozmaitsze wizerunki. Zapachy stają się niezwykle intensywne. Dźwięki jakby bardziej słyszalne. Percepcja intuicyjna.
23 czerwca, słońce zachodzi o godzinie 21. Rozpoczyna się jedna z najkrótszych nocy w roku. Noc przepojona legendami, eklektycznymi obrzędami. Prasłowiańska Noc Kupały, Noc Świętego Jana, Sobótka. Święto radości i żywiołów. To czas letniego przesilenia, pora przemian. Przyroda dąży w kierunku przepychu, bujnej formy i ekstrawaganckiego koloru. To czas jej triumfu i niezaprzeczalnej dominacji. Tej nocy zgodnie z głównym założeniem posthumanizmu, odchodzimy od antropocentrycznego postrzegania świata. Ustępujemy miejsca, dopasowujemy się. Zadajemy pytania, nie udzielamy kategorycznych odpowiedzi. Niech rzeczywistość istnieje w sferze domysłu, poznanie powierzmy intuicji.
Z takimi założeniami wraz z grupą zaproszonych do projektu artystów, planujemy wniknąć w strukturę lasu tworząc instalacje będące autorskim komentarzem dotyczącym relacji łączących człowieka ze światem przyrody. Z jednej strony chcemy podkreślić niezaprzeczalny fakt przynależności ciała ludzkiego, po brzegi wypełnionego analogiami do zewnętrznego świata przyrody. Z drugiej zaś spróbujemy zatrzeć granice budujące hierarchie pomiędzy światami ludzi, zwierząt i roślin.
Swoje prace pokażą: Michał Andrysiak, Maciej Bychowski, Mateusz Bykowski, Monika Chlebek, Dawid Czycz, Ada Dobrzelecka, Jacek Hoły, Edyta Hul, Aleksandra Kotarska, Michał Magdziński, Sergiusz Powałka, Wanda Swajda, Alina Żemojdzin
Formy będące " ramami" instalacji inspirowane prowincjonalną architekturą sakralną, wytyczą szlak nocnej podróży przez las. Celowe podobieństwo obiektów do przydrożnych kapliczek, ma na celu uwydatnienie sfery sacrum w ciepłym, kameralnym, wyzbytym patosu wcieleniu. Jednym z wątków projektu "Opowieści niesamowite", jest inne spojrzenie na zagadnienie ekologii.
Postaramy się bez demagogicznego tonu, bez zbędnej narracji, wywołać poczucie związku odbiorcy z przestrzenią lasu.
Broniąc tezy, że "natura objawia nam w rzeczach zwykłych, parabole rzeczy głębokich", postaramy się stworzyć możliwość intuicyjnego dopasowania się do przestrzeni przyrody w kontekście wydarzenia artystycznego.
Przyroda dąży w kierunku przepychu, bujnej formy i ekstrawaganckiego koloru. To czas jej triumfu i niezaprzeczalnej dominacji. Tej nocy odwołując się do posthumanistycznej idei, odchodzimy od antropocentrycznego postrzegania świata. Ustępujemy miejsca, dopasowujemy się. Zadajemy pytania, nie udzielamy kategorycznych odpowiedzi. Niech rzeczywistość istnieje w sferze domysłu, poznanie powierzmy intuicji.
