Najnowszy, a drugi pełnometrażowy film, norweskiego reżysera Joachima Triera, portretujący pokolenie trzydziestolatków z klasy średniej zamieszkującej Olso. Nieco niewiarygodny wydaje się przez to fakt, że scenariusz filmu napisany przez Triera i jego wieloletniego przyjaciela Eskila Vogta jest luźno oparty na francuskiej książce "Le Feu Follet" Pierre'a Drieu La Rochelle'a wydanej w 1931 roku. Trier przyznaje, że inspirował się także czystością formy filmowej, jaką operował Robert Bresson, efemeryczną atmosferą filmów Terrence'a Malicka i duchem francuskiej Nowej Fali, który pozwala na połączenie intelektualizmu z głęboką emocjonalnością.
Anders jest zdolny, przystojny, po trzydziestce i wkrótce zakończy odwyk, któremu się poddał w związku z uzależnieniem od narkotyków. W ramach programu może pojechać się do miasta, aby wziąć udział w rozmowie o pracę. Mężczyzna wykorzystuje jednak tę możliwość, aby spotkać znajomych i odwiedzić stare kąty. Mimo, że jest jeszcze stosunkowo młody, Anders uważa, że nie ma już czego oczekiwać od życia. Dręczą go też wspomnienia wszystkich zmarnowanych szans i ludzi, których zawiódł.
