Krąg Życia jest spotkaniem, w którym ludzie słuchają siebie nie po to, żeby oceniać czy naprawiać, lecz żeby zobaczyć, jak wygląda życie, gdy przestajemy je tłumić. Każdy_a uczestnik_czka przynosi do kręgu swoje emocje, pragnienia, pytania, wspomnienia, fantazje. To, co żywe, bywa ciche, nieśmiałe, albo przeciwnie chaotyczne i niecierpliwe. Może objawiać się jako drżenie głosu, zakłopotanie, radość, poczucie ulgi albo gniew. Krąg jest po to, żeby to wszystko mogło mieć swoje miejsce.
Zasada jest prosta: mówimy o tym, co teraz w nas pracuje, bez konieczności uzasadniania czy racjonalizacji. Żywa część człowieka nie mówi powinienem, tylko czuję, potrzebuję, boję się, cieszę się. W kręgu uczymy się, że ta żywa część jest mądra czasem bardziej niż sterylny intelekt, który zbyt chętnie robi z nas księgowych własnych emocji.
Kiedy ktoś mówi, reszta słucha tak, jak słucha się wiatru w lesie: bez przerywania, bez poprawiania, z ciekawością. Kiedy ktoś milczy, to też jest życie czasem żywa jest właśnie cisza, która domaga się przestrzeni. W kręgu nie ma przymusu dzielenia się, ale jest zaproszenie do odkrywania tego, co w środku porusza się, pulsuje, próbuje znaleźć głos.
Spotkanie staje się dzięki temu czymś w rodzaju wspólnej mapy: każdy dodaje swój kawałek terenu i nagle widać, że ludzkie wnętrza są bardziej podobne, niż chcielibyśmy przyznać. To, co żywe, nie zna wstydu on pojawia się dopiero później, kiedy zaczynamy osądzać. W kręgu uczymy się wracać przed ten moment.
Całe spotkanie tworzy klimat, w którym ważna jest energia, ruch, życie. To ono ma być prowadzącym tego kręgu, nie prowadzący.
Krąg kończy się powoli, jak wygaszająca się świeca. Nikt nie wychodzi z gotowymi odpowiedziami; ludzie wychodzą z czymś innym z poczuciem, że życie we mnie jest czymś, co można zobaczyć, poczuć, nazwać i podzielić z innymi bez wstydu i bez udawania. A to często jest pierwszy krok do tego, by żyć trochę bardziej naprawdę, nie tylko przetrwać.
O prowadzącym:
Rafał Lipnicki - jest studentem 5. roku psychologii i od lat interesuje się pracą z emocjami, granicami oraz rozwojem wewnętrznym. Od 6 lat jest w terapii psychoanalitycznej, co daje mu głęboki, osobisty kontakt z procesami psychicznymi i mechanizmami, które wpływają na nasze relacje, reakcje i decyzje.
Brał udział w wielu kręgach zarówno męskich, jak i mieszanych i z czasem zaczął fascynować się tym, jak prosta, uważna rozmowa w grupie pozwala ludziom zobaczyć, co jest w nich naprawdę żywe. To spotkanie jest jego pierwszym prowadzonym kręgiem, jednak doświadczenie uczestnika i wieloletnia droga własnej pracy nad sobą tworzą solidne fundamenty pod bezpieczną i autentyczną przestrzeń.
Interesuje się różnymi nurtami psychoterapii, m.in. psychoanalizą, IFS, mentalizacją i pracą z cieniem. Jego podejście jest oparte na szacunku, uważności i ciekawości bez ocen i bez presji.
Spotkanie dofinansowane przez Miasto Gdańsk w ramach projektu "Klub Sąsiedzki we Wrzeszczaku 2025-2028"
Treść tworzona na podstawie materiałów prasowych organizatora.
