Pendragon - brytyjski zespół grający rocka progresywnego. Założony został około roku 1978 w Stroud, Gloucestershire, niedaleko Londynu, przez Nicka Baretta. Początkowo nosił nazwę "Zeus Pendragon". Zespół pod taką nazwą rozpoczął działalność w miejscowości Stroud w Anglii w 1978 roku. Stanowili go wtedy Nick Barret (gitara elektryczna, wokal), Julian Baker (gitara elektryczna, wokal), Nigel Harris (perkusja) oraz Stan Cox (gitara basowa). Po niedługim okresie pierwszy człon nazwy został opuszczony.
rock / punk - koncerty w Trójmieście
Niebawem Pendragon został dostrzeżony przez menagera Grega Linesa. Dostarczyło to zespołowi silnego impulsu do pracy. W tym czasie z grupy odszedł Cox; zastąpił go Robert Dalby. Grupa wzbogaciła się także o klawiszowca z lokalnej grupy Cygnus, Johna Barnfielda. Niebawem z zespołu odszedł Baker, a mający go zastąpić Peter Gee zmienił szybko gitarę na bas, gdy na odejście zdecydował się także Dalby. Barret i Barnfield, tworząc wspólnie materiał, wypracowali niebawem charakterystyczny styl grupy. W 1982 r. od wspólnego koncertu Marillion i supportującego go Pendragonu w niedalekim Gloucester rozpoczęła się bliska współpraca obu grup. Tak zaczął się nowy rozdział w historii zespołu. Wspólne koncerty tak przysporzyły Pendragonowi słuchaczy, że już rok później zespół zgromadził 30 tysięczną widownię podczas koncertu poczas Reading Festival. Grupa zagrała też na żywo w piątkowym show Tommy'ego Vance'a w programie pierwszym radia BBC.
Nie chcąc rezygnować ze swej pracy zawodowej, jeden z filarów grupy - John Barnfield - zdecydował się na odejście. Przy instrumentach klawiszowych zasiadł Rik Carter. W 1984 r. pod szyldem Elusive, wytwórni należącej do managera Marillionu Johna Arnisona, zespół wszedł do studia i nagrał mini album "Fly High Fall Far", a niedługo później - pierwsze LP, zatytułowane "The Jewel". Grupa nie dostała jednak stałego kontraktu. Grupę opuścił jeden z założycieli, perkusista Nigel Harris. Zastąpił go na krótko Matt Anderson, jednak szybko zrezygnował, odchodząc wraz z Rikiem Carterem.
Pendragon stanowili zatem już tylko Barret i Gee. Na szczęście w zespole pojawił się perkusista Fudge Smith i z pomocą sesyjnego klawiszowa Jamesa Colaha udało się zakończyć trasę koncertową, na podstawie której powstał album "9.15 Live". Wtedy też, w 1985 roku, grupa zagrała swój pierwszy koncert poza granicami Anglii, który odbył się w Utrechcie, w Holandii. Barretowi wkrótce udało się pozyskać do zespołu stałego klawiszowca, swojego przyjaciela z dzieciństwa, Clive'a Nolana. Po krótkiej współpracy z wytwórnią Records, w 1988 roku grupa założyła własną, o nazwie Toff Records. Materiał na płytę demo dla EMI wraz z kilkoma nowymi utworami złożyły się na pierwsze wydawnictwo Toff Records - płytę "Kowtow". W tym mniej więcej czasie Barret zaangażował do współpracy Simona Williamsa, twórcę charakterystycznych grafik zdobiących okładki płyt Pendragonu.
Wydanie albumu "The World" znaczy rozpoczęcie kolejnego rozdziału w historii grupy. Płyta została bardzo dobrze przyjęta przez krytyków, liczba fanów znacznie się powiększyła, zespołem zainteresowała się także prasa. Toff Records działała prężnie, a skład zespołu w końcu był stały. Kolejne płyty, "The Window Of Life" oraz "The Masquerade Overture", okazały się również wielkim sukcesem. Barret, Gee, Nolan, Williams i dźwiękowiec Karl Groom stworzyli zgrany zespół sprzedający najwięcej płyt wśród zespołów grających prog-rocka niezwiązanych z żadną dużą wytwórnią. Pendragon zagrał też swoje pierwsze koncerty w Ameryce Południowej: w Brazylii, Chile i Argentynie.
Z powodu prywatnych kłopotów Barreta (długotrwały proces rozwodowy) na kolejnym album "Not Of This World" fani musieli czekać 5 lat. Album uznawany jest za najbardziej emocjonalny wśród płyt grupy, a przez wielu - za najlepszy w ich historii. Krótko po wydaniu albumu, Barret został uznany "najlepszym gitarzystą roku 2001" przez brytyjski Classic Rock Society. W 2002 zespół wydał koncertowy krążek "Acustically Challenged", nagrany podczas wsytępu na żywo w Trójce w Polsce W 2005 ukazał się kolejny, siódmy album Pendragonu zatytułowany "Believe"; bardziej żywy i o niejako "młodszym" brzmieniu niż poprzedni krążek. W tym samym roku grupza zagrała swój pierwszy koncert w Ameryce Północnej, w Los Angeles, USA.
Niebawem miała miejsce kolejne, po długim okresie spokoju, przetasowanie w szeregach grupy. Po 20 latach wspólnego grania z zespołu odszedł perkusista Fudge Smith, zastąpiony przed młodego muzyka Joe'ego Crabtree. W odnowionym składzie zespół wyruszył na swoją największą jak dotąd trasę koncertową. Materiał z trasy stał się bazą dla pierwszego wydawnictwa DVD zespołu: "And Now Everybody To The Stage".
