Perforacje: Pamięć Wody

"PERFORACJE: PAMIĘĆ WODY" - nowy projekt trójmiejskiego kolektywu Amareya Theatre & Guests i artystów z Polski i Japonii - instalacje, performance, warsztaty.

Projekt "PERFORACJE: PAMIĘĆ WODY" to pierwsza odsłona cyklicznego projektu wydarzeń artystycznych i animacyjnych, który realizowany będzie przez Stowarzyszenie Amareya Art i zaproszonych do współpracy wybitnych artystów z Gdańska, Polski i zagranicy oraz lokalnych partnerów instytucjonalnych. Tytuł "Perforacje" odnosi się do wielofunkcyjnego działania "perforacji" - tworzenia otworów, z drugiej zaś strony odnosi się do "racji" - impulsu, przyczyny, prawdy, które mogą w nasze życie wnieść dzieła sztuk performatywnych. Cykliczne wydarzenie pod nazwą "Perforacje" zakłada tworzenie symbolicznych otworów w otaczającej rzeczywistości. "Perforacje" to nowe wydarzenie na mapie kulturalnej Polski pozwalające tworzyć i promować nowe dzieła sztuki performatywnej powstałe we współpracy wybitnych artystów z Gdańska, Polski i zagranicy, a także umożliwiające marginalizowanym grupom społecznym aktywność artystyczną i kulturotwórczą.

Pierwsza odsłona projektu nosi tytuł "PERFORACJE: PAMIĘĆ WODY" i polega na interdyscyplinarnym podjęciu tematu wody - jednego z głównych zasobów Miasta Gdańsk, który tworzy jego niepowtarzalny charakter i jest budulcem tożsamości lokalnej. Woda znajdująca się w podtytule projektu w oczywisty sposób wiąże się także z Obchodami 1050. Rocznicy Chrztu Polski. Ważną inspiracją dla pierwszej edycji projektu "Perforacje" jest także książka japońskiego badacza Masaru Emoto zatytułowana "Woda - obraz życia", a także trudny temat wspomnień osób, które przeżyły katastrofę tsunami w 2011 w Japonii i wspomnień uchodźców, dla których woda była jedyną drogą ucieczki.

Wśród artystów zaproszonych do współtworzenia projektu "PERFORACJE: PAMIĘĆ WODY" są m.in. Barbara Kinga Majewska (nominowana do Paszportów Polityki za rok 2015), rzeźbiarka Adriana Majdzińska, Joanna Duda (zdobywczyni Złotej Płyty w 2015), tancerka Aya Irizuki (znana m.in. z filmów "Hanami - kwiat wiśni" i "Fukushima moja miłość" w reż. Doris Dörrie), Yuko Kawamoto (Japonia), Katarzyna Pastuszak (Teatr Amareya), Aleksandra Śliwińska (Teatr Amareya), performerka i tancerka Aurora Lubos oraz artystki wizualne - Anna Domańska, Zuzanna Klein.

W ramach projektu powstanie polsko-japoński spektakl/instalacja pt. "Pamięć wody" autorstwa Joanny Dudy, Yuko Kawamoto (Japonia), Katarzyny Pastuszak, Barbary Kingi Majewskiej, Aleksandry Śliwińskiej. "Pamięć wody" powstanie z elementów wody, wspomnień osób, które przeżyły katastrofę tsunami w 2011 w Japonii i materialnych obiektów poddawanych w trakcie spektaklu procesowi rozkładu.

W ramach projektu "PERFORACJE: PAMIĘĆ WODY" powstanie także rzeźba/instalacja autorstwa Adriany Majdzińskiej zatytułowana "Hado - pamięć wody" i bezpośrednio nawiązująca do koncepcji Masaru Emoto.

W ramach projektu "PERFORACJE: PAMIĘĆ WODY" zaprezentowane zostaną także dwa performensy Aurory Lubos "Z morza" i "Witajcie/Welcome" podejmujące temat europejskiego kryzysu uchodźców i ich często anonimowej śmierci w morzu. Również Anna Domańska wpisze się w nurt odkrywania trudnej relacji uchodźców z wodą w swojej pracy video zatytułowanej "Opowieści z wody" odnoszącej się do niebezpiecznej przeprawy przez morze egejskie z Turcji do Grecji, którą podjęło setki tysięcy osób głównie z Syrii ale też i z innych krajów wrzącego regionu.

Wydarzeniem towarzyszącym jest prezentacja spektaklu "Thread Clay" japońskiej tancerki Aya Irizuki, w którym artystka ucieleśnia podwodne historie.

Dzięki współpracy z Nadbałtyckim Centrum Kultury w ramach projektu zaprezentowany zostanie także projekt kuratorski Magdaleny Smolak zatytułowany "Liquid Video Session", na który składają się wybrane filmy jednominutowe z całego świata inspirowane wodą w najszerszym znaczeniu tego pojęcia.

W ramach projektu "PERFORACJE: PAMIĘĆ WODY" zaprezentowana zostanie także instalacja video pt. "Zobacz. Nie widzę." Zuzanny Klein, dla której punktem wyjścia jest nagrana przypadkowo scena ledwo widocznego topiącego się w oddali człowieka.

Wszystkie wydarzenia realizowane w ramach projektu prezentowane będą w miejscach związanych z wodą oraz ośrodkach partnerskich: Centrum WL4 nad Motławą, Klub Żak, Plaża Brzeźno.

Integralnym elementem projektu jest cykl otwartych warsztatów artystycznych oscylujących wokół tematu wody dla podopiecznych Ośrodka MONAR Gdańsk-Matarnia i podopiecznych Warsztatu Terapii Zajęciowej przy Spółdzielni Głucho-niewidomych "Sinol" Gdańsk. Wszystkie warsztaty są bezpłatne i zakończone pokazami powarsztatowymi. Warsztaty obejmują następujące dziedziny: rzeźba/instalacja wizualna (prowadzenie: Adriana Majdzińska), improwizacja muzyczna (prowadzenie: Joanna Duda), taniec i teatr (prowadzenie: Yuko Kawamoto, Katarzyna Pastuszak, Aleksandra Śliwińska). W ramach projektu powstanie również film autorstwa Anny Domańskiej dokumentujący proces warsztatowy.

Projekt realizowany jest ze środków Miasta Gdańsk oraz w ramach stypendium artystycznego Katarzyny Pastuszak otrzymanego od Marszałka Województwa Pomorskiego.

Dokumentacja całości projektu - Maciej Sierpień.

Specjalne podziękowania dla Adriany Majdzińskiej i Czesława Podleśnego oraz Centrum WL4 w Gdańsku za wspaniałą współpracę.



Patroni medialni:
TVP Kultura
Trójmiasto.pl
Magazyn Torii
Japonia.online
Pomorskie.eu - Wrota Pomorza

Partnerzy:
Miasto Gdańsk
Marszałek Województwa Pomorskiego
WL4 - Przestrzeń Sztuki
Klub Żak
Nadbałtyckie Centrum Kultury
MONAR Gdańsk - Matarnia
Grupa LOTOS S.A.
MOSiR Gdańsk
Towarzystwo Pomocy Głucho-niewidomym
Warsztat Terapii Zajęciowej przy Spółdzielni "Sinol" Gdańsk


Opis poszczególnych wydarzeń:

"Opowieści z wody" - instalacja autorstwa Anny Domańskiej

Projekt "Opowieści z wody" odnosi się do niebezpiecznej przeprawy przez morze egejskie z Turcji do Grecji, którą podjęło setki tysięcy osób głównie z Syrii ale też i z innych krajów wrzącego regionu.

Osoby te uciekają bezpośrednio przed wojną lub przez okolicznościami, które z różnych innych powodów nie pozwalają na bezpieczne życie zapewniające podstawowe prawa człowieka. Ania Domańska spotyka się z uchodźcami od jesieni 2015, kiedy to na tzw. Bałkański uchodźczy szlak jeździła jako wolontariuszka. Od marca jeździ do Aten, gdzie zajmuje się filmowym dokumentowaniem spotkań z przybyszami. W Grecji w marcu 2016 po serii zamykania europejskich granic utknęło ponad 50 tyś. osób. Przebywają w tymczasowych obozach, w których warunki bywają bardzo trudne, obozy są często usytuowane w wyizolowanym terenie, a ich infrastruktura nie zaspokaja podstawowych potrzeb. Wiele osób koczuje w porcie Pireusie, wiele też nie ma żadnego schronienia i przebywa na ulicach.

Materiały prezentowane w instalacji są bezpośrednią relacją doświadczeń ryzykownej drogi rzez morze. W czasie pierwszej odsłony projektu na plaży w Brzeżnie zaprezentowana będzie instalacja dźwiękowa. Będą to nagrania wspomnień, rozmów przeprowadzonych z osobami, którym udało dotrzeć się do Grecji. Prezentacja w WL4 będzie wzbogacona o materiały filmowe ilustrujące ten temat.

"Hado - pamięć wody" - instalacja autorstwa Adriany Majdzińskiej

Działanie w przestrzeni otwartej "HADO - pamięć wody" odnosi się bezpośrednio do teorii Masaru Emoto o naturalnej skłonności wody do porządkowania własnej struktury. Cząsteczki wody o regularnych sześciokątnych kształtach mają znamiona substancji "dobrej", "leczniczej" i "uzdrawiającej". Ten pozytywny komunikat jest "zapamiętywany" przez wodę i przekazywany dalej. Cywilizacyjny chaos i hałas działa destrukcyjnie i burzy harmonię struktury wody. Pięć "zbiorników/zagłębień" w piasku plaży w Brzeźnie wyłożonych matą z nadrukowanymi pozytywnymi znakami mają być rodzajem naczyń detektujących pozytywną informację. Morska woda umieszczona w nich "koduje" ją w sobie - przelana z powrotem do morza przekazuje ją dalej... Doświadczenie powtórzone będzie również przy WL4 w drugiej połowie października.

"Liquid Video Session" - projekt kuratorski Magdaleny Smolak prezentowany we współpracy z Nadbałtyckim Centrum Kultury w Gdańsku

Dzięki współpracy z Nadbałtyckim Centrum Kultury w ramach projektu zaprezentowany zostanie także projekt kuratorski Magdaleny Smolak zatytułowany "Liquid Video Session". Składają się na niego wybrane filmy jednominutowe z całego świata inspirowane wodą w najszerszym znaczeniu tego pojęcia - geograficznym, chemicznym, hydrologicznym, literackim czy symbolicznym. Pierwsza wersja projektu powstała jako wydarzenie towarzyszące Hydro Active City - innowacyjnej wystawie pokonkursowej w przestrzeni Gdańska, zorganizowanej przez Nadbałtyckie Centrum Kultury w dniach 31 maja - 2 czerwca 2013 r, w ramach międzynarodowego projektu ART LINE.

"Zobacz. Nie widzę." - instalacja autorstwa Zuzanny Klein

Projekt obejmuje instalację video składającą się z 3 projekcji video oraz video wyświetlonym na ekranie monitoru. Punktem wyjścia do całości koncepcji stała się nagrana przypadkowo scena ledwo widocznego topiącego się w oddali człowieka. Powodem wyciągnięcia kamery była jedynie chęć ,,przybliżenia" owego punktu na horyzoncie, uczynienia z kamery lornetki. Nagranie udokumentowało również dźwięk rejestrujący dialog o zaistniałej sytuacji.

Autorka o swojej pracy: "Chciałabym zapisać dźwięk pochodzący z owej rozmowy w formie "płynącego" tekstu wpisanego w architekturę przestrzeni wystawy i jednocześnie oddzielić narracje tekstową od obrazu topiącego się, tak by stała się niezależną projekcją dialogującą z pozostałymi elementami pracy. Zapętlony komunikat powtarzałby między innymi takie zwroty jak: "Widzisz?", "Nie widzę." skłaniając nas tym samym do poszukiwań owego topiącego się człowieka. Nie wiadomo tylko, czy uda nam się go dostrzec. Może cała ta narracja jest jedynie wymysłem wyobraźni? Zestawione przeze mnie obrazy nasuwają pytanie, czy pomiędzy obrazami jest więcej podobieństw czy różnic, wywołując tym samym uczucie niepokoju, przypominające być może niepokój podglądania kogoś w trudnej intymnej sytuacji. Zapętlone obrazy video pozwalają jeszcze bardziej "zanurzyć" się w przestrzeni i być może szukać rozwiązania od drugiej, nieistniejącej strony horyzontu.

"Witajcie! / Welcome!" - performance, video, obiekty - Aurora Lubos, muzyka: Alex Catona

Interesuje mnie człowiek ten, co bezpieczny, ale niechętny do przyjmowania innych, którzy uciekają przed wojną, konfliktem, opresjami, śmiercią, głodem. Interesuje mnie sytuacja konfliktu, zagrożenia, cierpienia. I co ten najedzony, zadowolony, zachodnioeuropejski człowiek czułby w takim miejscu, co czułby do ludzi, których rzeczywistością codzienną jest walka o życie. Jednym z elementów spektaklu jest dokumentacja performansu "Z wody", który odbył się na plaży w Sopocie, w październiku ubiegłego roku w Dniu Solidarności z Uchodźcami. Był to mój komentarz w sprawie imigrantów ginących na morzu, przeniesienie obrazów w naszą rzeczywistość, polską, namacalną. Wzbudzenie empatii w oglądających, niereagujących, obserwatorów.

"Tyle ludzi: niemowląt, dzieci, młodych mężczyzn i kobiet, par, rodzin, starszych i niepełnosprawnych, reprezentujących każdy etap życia i każdy typ człowieka, jakiego spotkalibyście w swoim sąsiedztwie." [fragment tekstu wolontariuszki, obóz Dobova, Słowenia]

Spektakl został zrealizowany przy pomocy finansowej Województwa Pomorskiego

"Z wody" - performance, obiekty - Aurora Lubos

Piętnasty października to Dzień Solidarności z Uchodźcami. W zeszłym roku tego dnia Aurora Lubos wykonała na sopockiej plaży performans "Z wody". Publiką byli przypadkowi przechodnie, którzy uprawiali jogging i "łapali" bałtycki jod. Artystka postanowiła wyrwać ich z kurortowego relaksu poprzez wynoszenie z zimnego wzburzonego morza ludzkich kukieł i układanie ich, niczym martwych ciał, na plaży.

Sama artystka zdefiniowała swoje działanie jako prosty komentarz dotyczący losu imigrantów ginących na łodziach płynących przez Morze Śródziemne do Unii Europejskiej. Interesują ją sytuacje konfliktu, opresji i cierpienia, które są odsuwane na bok przez najedzone zachodnie społeczeństwo. Gest powtórzenia miał zmusić przechodniów do zatrzymania, refleksji i chwilowej empatii.

"Thread Clay / 東京版" - Aya Irizuki (Japonia) spektakl japońskiej tancerki - wydarzenie towarzyszące - bilety do nabycia w kasie Klubu Żak Gdańsk (www.klubzak.com.pl)

"Thread Clay" - spektakl w wykonaniu japońskiej tancerki Aya Irizuki znanej z filmu Dorris Dörrie - "Hanami - kwiat wiśni" i "Fukushima moja miłość" (2016). "Thread Clay" to spektakl, w którym zwierzę z głębin morza prowadzi widzów w podróż od ciemnego dna do jasności zrozumienia istoty rzeczy.

Aya Fisher Irizuki - tancerka, aktorka, artystka wizualna. Studiowała taniec klasyczny i współczesny, ukończyła także Tokyo National University For Fine Arts and Music oraz Theatre de l'Ange Fou - International School of Corporeal Mime. W 2001 roku trafiła do studio tańca butoh - Asbestoskan - założonego przez Hijikatę Tatsumiego, gdzie kształciła się pod okiem Akiko Motofuji. Współpracowała także między innymi z zespołem Harupin buto-ha prowadzonym przez Koichiego Tamano, a także z japońskim fotografem Eiko Hosoe. Wystąpiła w dwóch filmach niemieckiej reżyserki Dorris Dörrie - "Hanami - kwiat wiśni" (2007) i "Fukushima moja miłość" (2016), który zajął drugie miejsce w plebiscycie publiczności w sekcji Panorama na tegorocznym festiwalu w Berlinie.

"Pamięć wody" - spektakl/instalacja - Joanna Duda, Katarzyna Pastuszak, Barbara Kinga Majewska, Aleksandra Śliwińska, Yuko Kawamoto, Bartosz Cybowski

"Pamięć wody" - spektakl/instalacja
Koncept: Katarzyna Pastuszak, Joanna Duda
Choreografia: Katarzyna Pastuszak, Yuko Kawamoto
Wykonanie: Katarzyna Pastuszak, Yuko Kawamoto, Aleksandra Śliwińska
Muzyka - kompozycja: Joanna Duda
Muzyka - wykonanie: Joanna Duda
Głos: Barbara Kinga Majewska
Video: Joanna Duda, Katarzyna Pastuszak
Reżyseria świateł: Bartosz Cybowski
Czas trwania: 60 min.

"Pamięć wody" jest synestezyjną medytacją nad wanitatywną naturą ludzkiej pamięci, a także nad ukrytym życiem wody i jej pamięcią. Ważną inspiracją była książka japońskiego badacza Masaru Emoto zatytułowana "Woda - obraz życia". W spektaklu/instalacji artystki podejmują także trudny temat wspomnień osób, które przeżyły katastrofę tsunami w 2011 w Japonii. "Pamięć wody" tworzy woda, ruch, dźwięk, ciało, video i wspomnienia mieszkańców zdewastowanego przez tsunami miasta Sendai, z którymi artystki przeprowadziły szereg wywiadów podczas wrześniowej podróży do Japonii.

Spektakl/instalacja realizowana jest w ramach stypendium artystycznego Katarzyny Pastuszak otrzymanego od Marszałka Województwa Pomorskiego.