stat
Impreza już się odbyła
PATRONAT

Pierwsze urodziny Świetlicy KP w Trójmieście Opinie (13)

kwi 22-23

poniedziałek - wtorek, g. 9:00, 11:00

22 - 30 czerwca 2024, g. 11:00

Sopot
Mija rok, od kiedy Świetlica Krytyki Politycznej rozpoczęła działalność w Trójmieście jako pierwsze lokalne centrum kulturalne KP. W tym czasie przy wsparciu wielu instytucji i osób mieliśmy przyjemność uczestniczyć wspólnie z odwiedzającymi w wielu ważnych debatach, pokazach filmowych, czy akcjach artystycznych. Miniony czas dał nam wiele satysfakcji i utwierdził nas w przekonaniu, że nasza obecność i działalność w Trójmieście jest potrzebna.

Zapraszamy serdecznie do wspólnego świętowania ważnej dla całego środowiska Krytyki Politycznej chwili! Na wszystkie spotkania w Świetlicy KP w Trójmieście (ul .Nowe Ogrody 35 w Gdańsku) wstęp wolny.

Program:

9 listopada, wtorek, godz. 19.00, Kino zaangażowane: "Rachel";

10 listopada, środa, godz. 19.00, Sztuka publicznej możliwości. Spotkanie z Joanną Rajkowską;

11 listopada, czwartek, godz. 19.00, Sienkiewicz na niepodległość. Projekt teatralny "Work In Progress: W pustyni i w puszczy" Bartosza Frąckowiaka. Debata z udziałem: Bartosza Frąckowiaka, Ryszarda Koziołka i Igora Stokfiszewskiego;

12 listopada, piątek, godz. 16.00, Warsztaty z publicystyki kulturalnej. Prowadzenie: Igor Stokfiszewski;

12 listopada, piątek, godz. 19.00, Zwrot polityczny. Debata z udziałem Macieja Nowaka, Pawła Demirskiego i Igora Stokfiszewskiego oraz afterparty;

13 listopada, sobota, godz. 19.00, Kapitalizm z ludzką twarzą? Debata z udziałem Kingi Dunin, Ewy Graczyk, Macieja Gduli, Tomasza Szkudlarka i Michała Sutowskiego;

14 listopada, niedziela, godz. 16.00, Konsumowanie jaźni. Wykład Zygmunta Baumana;

16 listopada, wtorek, godz. 19.00, Płeć polskiej demokracji. Wykład Magdaleny Środy;

17 listopada, środa, godz. 19.00, Kino zaangażowane: "Doktryna szoku".

/////////////////////////////

Kino zaangażowane: "Rachel"

Historia Rachel Corrie, 22-letniej Amerykanki, aktywistki ruchu pokojowego, która zginęła pod gąsienicami izraelskiego buldożera, próbując przeszkodzić w niszczeniu palestyńskich domów w strefie Gazy w 2003 roku. Refleksja na temat politycznej utopii i młodzieńczego idealizmu.
"Rachel" to poruszający film dokumentalny badający przyczyny śmierci aktywistki Międzynarodowego Ruchu Solidarności (International Solidarity Movement). W kilka tygodni po wydarzeniu policja izraelska stwierdziła, że zginęła w nieszczęśliwym wypadku.
Reżyserka Simone Bitton, obywatelka Francji i Izraela, stworzyła obraz prezentujący z ciekawej perspektywy wypowiedzi naocznych świadków śmierci dziewczyny, rzeczników prasowych armii izraelskiej i żołnierzy oraz wspomnienia jej rodziców, przyjaciół.

"Rachel"
reż. Simone Bitton, Francja/Belgia 2008, 100'

/////////////////////////////

Sztuka publicznej możliwości. Spotkanie z Joanną Rajkowską i Grzegorzem Klamanem

Artystka Joanna Rajkowska, podejmująca działania artystyczne w przestrzeni publicznej, omówi i zaprezentuje swój budzący kontrowersje projekt "Minaret" w kontekście projektu tureckiego "Benjamin w Konyi". Jeden wyjaśnia drugi. Konserwatywna Konya i jej problem z tożsamością versus Poznań i tożsamość konstruowana. W rozmowie z Grzegorzem Klamanem zastanowią się, w jaki sposób budowane są współczesne tożsamości: polityczna, kulturowa, religijna.

"Minaret"
Przy ul. Estkowskiego, niedaleko skrzyżowania z ul. Garbary w Poznaniu stoją przedwojenne budynki dawnej fabryki papieru. Mieszczą się tam teraz biura piekarni "Fawor", hurtownia zabawek i sprzedaje się włoskie meble. Nad zabudowaniami króluje nieczynny już komin, na którym zainstalowano przekaźniki telefonii komórkowych. Ten właśnie komin stanowi oś projektu, który polega na przekształceniu komina w wieżę minaretu.
Chaotyczny rozkład budynków przypomina nieco zabudowę na Bliskim Wschodzie, szczególnie dwie boczne, ślepe ściany budynków stojące bokiem do ulicy. Miejsce znajduje się pomiędzy Starym Rynkiem a Ostrowem Tumskim, jest poza trasą turystycznych atrakcji, raczej na uboczu, ale bardzo blisko centrum miasta. Jest jednym z miejsc tranzytowych, które się mija po to, żeby gdzieś dojść. (...)
Jeśli Minaret stanie, zmieni charakter całego otoczenia w surrealny sposób. Znajome stanie się obce. Inaczej będą się prezentować czerwone, ceglane budynki, puste ściany, mur wokół zabudowań i wielkoformatowe reklamy. Trzeba będzie podjąć wysiłek, żeby miejsce na nowo rozpoznać, zrozumieć i przyswoić. Minaret ma nadać okolicy egzotycznego charakteru, ma uczynić z niej Miejsce. Owo miejsce powstanie z napięcia pomiędzy swojskim i obcym, znajomym i wymagającym rozpoznania.
rajkowska.com

"Benjamin w Konyi"
Projekt realizowany w 2010 roku przy wsparciu British Council w tureckiej Konyi, opierający się na przekładzie na różne języki tekstu ważnego intelektualisty, krytyka kultury Waltera Benjamina i badający ich odbiór w różnych kontekstach kulturowych.

Joanna Rajkowska - autorka filmów, instalacji, akcji i interwencji artystycznych w przestrzeni publicznej, absolwentka Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. Rajkowska jest jedną z najżywiej dyskutowanych współczesnych polskich artystek. Jej najbardziej znane realizacje z ostatnich lat   - "Pozdrowienia z Alei Jerozolimskich" (2002)i "Dotleniacz" (2006   -   2007)   -   przybrały formę rzeźb społecznych zainstalowanych w przestrzeni miejskiej Warszawy, "Minaret"(2009 - 2010) - Poznań, "Benjamin w Konyi" (2010) - British Council, Konya, Turcja.  W 2007 roku artystka otrzymała Paszport "Polityki" za "niezwykłe projekty realizowane w przestrzeni publicznej, za wyciąganie ręki w kierunku  błąkającego się po mieście człowieka".
Grzegorz Klaman - (ur. 1959) polski artysta współczesny. Tworzy instalacje, zajmuje się działaniami w przestrzeni publicznej. Profesor ASP w Gdańsku. W 1980 roku ukończył Państwowe Liceum Technik Plastycznych im. Antoniego Kenara w Zakopanem. W latach 1980-1985 studiował na Wydziale Rzeźby gdańskiej PWSSP (obecnie: Akademia Sztuk Pięknych w Gdańsku). Od 1984 r. prowadził Galerię Rotacyjną w różnych miejscach Gdańska (Baraki, cypel Wyspy Spichrzów). Założyciel i lider Galerii Wyspa (od 1985), Centrum Sztuki Współczesnej "Łaźnia" (1998) oraz prezes Fundacji Wyspa Progress (od 1994). Obecnie założył i prowadzi Modelarnie (od 2002) i Instytut Sztuki Wyspa razem z Anetą Szyłak (od 2004) na terenie dawnej Stoczni Gdańskiej.

/////////////////////////////

Sienkiewicz na niepodległość. Projekt teatralny "Work In Progress: W pustyni i w puszczy" Bartosza Frąckowiaka

Prezentacja wersji roboczej scenariusza do projektu "W pustyni i w puszczy" Bartosza Frąckowiaka i późniejsza dyskusja o tym, jak współczesny teatr boryka się z toposem narodu i nacjonalizmu, z udziałem autora Bartosza Frąckowiaka, Ryszarda Koziołka i Igora Stokfiszewskiego.
Koncepcja spektaklu "W pustyni i w puszczy" oparta jest na krytycznej lekturze powieści Sienkiewicza. Szczególny nacisk zostanie położony na wątki dotyczące polskich marzeń kolonialnych, istniejących w niejawnej formie w rożnych tekstach kultury. Afrykańska historia Stasia i Nel nie jest traktowana jako niewinna i transparentna narracja przygodowa, lecz jako forma polskich kolonialnych snów o potędze. Formuła powieści edukacyjnej, zaproponowana przez Sienkiewicza, służy w istocie ukształtowaniu postaw opartych na hegemonicznym światopoglądzie, wykluczającym wszelkie formy inności poza nawias człowieczeństwa rozumianego zgodnie z europejskim modelem lub też projektującym europejską i polską siatkę wartości na to, co obce, nieznane, nierozpoznawalne. W spektaklu zderzone zostaną różne polskie i europejskie narracje i fantazmaty kolonialne, wywiedzione z różnorodnego materiału literackiego oraz ikonograficznego (np. "Jądro ciemności" Josepha Conrada, polskie książki podróżnicze: Brandys, Fiedler, Szklarski, komiksy Makuszyńskiego, proza Coetzeego i Sebalda, periodyk "Morze i kolonie", opracowania dotyczące Ligii Morskiej i Kolonialnej, fotografie Leni Riefenstahl, Felice Beato, prace Janka Simona, filmy Herzoga, Coppoli i Miliusa). Dzięki temu forma sceniczna uzyska unikatową postać teatralnego eseju.
Więcej informacji o projekcie na: https://www.jadrociemnosci.blogspot.com/.

W piątek 12 listopada o godz. 16.00 na podstawie zaprezentowanej pracy Bartosza Frąckowiaka Igor Stokfiszewski poprowadzi otwarte warsztaty z publicystyki kulturalnej, w których poruszy kwestie tego, w jaki sposób komentować i recenzować współczesny, nowy teatr.

Bartosz Frąckowiak
- reżyser i dramaturg, absolwent Międzywydziałowych Indywidualnych Studiów Humanistycznych na Uniwersytecie Warszawskim i międzyuczelnianych studiów w Akademii 'Artes Liberales'. Doktorant i wykładowca w Zakładzie Dramatu i Teatru IFP UAM. Członek Zespołu Krytyki Politycznej. Reżyser spektakli "Ksiądz H., czyli Anioły w Amsterdamie" na podstawie "Księdza Heleny" i "Ostatniego Zlotu Aniołów" Mariana Pankowskiego w Teatrze Wybrzeże w Gdańsku (2009) oraz "Gniew" w na podstawie "Prowadź swój pług przez kości umarłych" Olgi Tokarczuk (2009). Publikował artykuły i eseje w wielu pismach teatralnych i kulturalnych ("Dialog", "Didaskalia", "Krytyka Polityczna", "Teatr"). Z Weroniką Szczawińską prowadzi bloga "W pustyni i w puszczy" (www.jadrociemnosci.blogspot.com) poświęconego polskim narracjom i fantazmatom kolonialnym, który towarzyszy ich pracy nad scenariuszem spektaklu teatralnego. Spektakl powstanie na wiosnę 2011 w Teatrze Dramatycznym w Wałbrzychu. Współzałożyciel HOBO Art Foundation - Fundacji na rzecz Rozwoju Sztuk Performatywnych i Wizualnych (https://www.hoboartfoundation.blogspot.com/).
Ryszard Koziołek - literaturoznawca, pracownik Uniwersytetu Śląskiego. Laureat Nagrody Literackiej GDYNIA 2010 w kategorii eseistyka za książkę pt. Ciała Sienkiewicza. Studia o płci i przemocy. Wydał również: Zdobyć historię (1999) i opracowanie powieści Parnickiego Tylko Beatrycze w serii Biblioteka Narodowa (2004). Zajmuje się historią i teorią powieści nowoczesnej.
Igor Stokfiszewski - krytyk literacki, dramaturg, członek zespołu "Krytyki Politycznej", współredaktor książek Tekstylia. O "rocznikach siedemdziesiątych" (Ha!art, Kraków 2002), Tekstylia bis. Słownik młodej polskiej kultury (Ha!art, Kraków 2006) i Ludzie, miasta. Literatura Białorusi, Niemiec, Polski i Ukrainy - ślady "nieistniejącego języka" (Ha!art, Kraków 2008). Wspólnie z Wojtkiem Klemmem przygotował inscenizację Piekarni Bertolta Brechta w krakowskim Teatrze Starym oraz Cementu Heinera Müllera we wrocławskim Teatrze Współczesnym.

/////////////////////////////

Zwrot polityczny

O polskiej sztuce i zmianach w niej zachodzących w ciągu ostatnich 20 lat.
"Na napiętej tkance kultury, spójnej i liberalno-konserwatywnej anatomii, pojawiła się rysa" tak opisuje zwrot polityczny Igor Stokfiszewski, jako pewne cięcie. Jakie nadzieje niesie ze sobą współczesny nowy teatr, nowy dramat, nowa literatura, walcząc ze zdroworozsądkowymi i religijnymi ideologiami i pozorem apolityczności? O tym rozmawiać będą: Paweł Demirski, Maciej Nowak i Igor Stokfiszewski.
Po spotkaniu zespół Świetlicy KP w Trójmieście zaprasza na małe afterparty. Będzie nam miło porozmawiać z odwiedzającymi nas często gośćmi, na co często nie ma czasu podczas organizowanych spotkań.

[Nowy] teatr wprowadził na scenę nowych bohaterów. W ich losach, sposobie mówienia i zachowania odbijały się problemy społeczne, które przyniosła zmiana systemu gospodarczego i politycznego: zakwestionowanie tradycyjnych stylów życia i relacji społecznych, bezrobocie, bezdomność, nasilający się nacjonalizm. Zderzyliśmy się też ze zjawiskami wcześniej nieznanymi.
Maciej Nowak ze wstępu do "Wątroba. Słownik polskiego teatru po 1997 roku"

Paweł Demirski (1979) - absolwent dziennikarstwa, dramaturg, zadebiutował w teatrze w 2002. Pisze polityczne sztuki dotykające takich problemów jak bezrobocie wśród młodych, emigracja, kryzys patriotyzmu, wojna w Iraku. Autor m.in. "Kiedy przyjdą podpalić dom, to się nie zdziw", "From Poland with Love", "Padnij", "Wałęsa. Historia wesoła, a ogromnie przez to smutna" (na znak sprzeciwu wobec zwolnienia Macieja Nowaka, dyrektora gdańskiej sceny, nie przyjął za dramat nagrody teatralnej marszałka województwa pomorskiego). W latach 2004-2006 kierownik literacki Teatru Wybrzeże. Od 2006 roku dramaturg-rezydent TR Warszawa.
Maciej Nowak - polski dziennikarz, publicysta, krytyk teatralny i kulinarny, kucharz, satyryk. Od roku 1983 publikował na łamach miesięcznika "Teatr". W latach 1990-1992 twórca i redaktor naczelny "Gońca Teatralnego", a w latach 1994-2005 "Ruchu Teatralnego". Od 1997 do 2000 kierownik działu kultury "Gazety Wyborczej". W latach 2000-2006 dyrektor naczelny i artystyczny Teatru Wybrzeże, który w tym czasie stał się jedną z najżywiej komentowanych polskich scen, miejscem debiutów i sukcesów grupy młodych reżyserów: Grażyny Kani, Agnieszki Olsten, Moniki Pecikiewicz, Pawła Demirskiego, Jana Klaty, Wojciecha Klemma, Grzegorza Wiśniewskiego, Michała Zadary. Od roku 2003 dyrektor Instytutu Teatralnego im. Zbigniewa Raszewskiego w Warszawie. Twórca "Niekabaretu Maćka Nowaka". Liczne występy w programach telewizji TVN. W roku 2008 tygodnik "Polityka" uznał go za najbardziej wpływową postać polskiego teatru. Laureat m.in. Nagrody Artystycznej Młodych im. Wyspiańskiego (1990), Nagrody im. Schillera (2002), medalu Gloria Artis (2005).

/////////////////////////////

Kapitalizm z ludzką twarzą?

Jakiej Polski chcielibyśmy? Jak powinna funkcjonować jej gospodarka? Jakie stosunki społeczne powinny łączyć jej obywateli? Jakich polityków pragnęlibyśmy wybierać i jakim językiem powinni się oni posługiwać? I gdzie jest miejsce dla nas?
Czy obietnica modelu szwedzkiego sprawdziłaby się w realiach polskich? Dlaczego niektórzy w tej wizji państwa dobrobytu doszukują się nowego totalitaryzmu? I gdzie wtedy zostaje miejsce dla polskiej duszy "romantycznej"?
Podczas rozmowy takie refleksje, które towarzyszą nam na co dzień, poruszą w rozmowie intelektualiści ze środowiska Krytyki Politycznej i nasi przyjaciele.

Kinga Dunin - socjolożka, publicystka, pisarka, krytyczka literacka. Jedna z głównych postaci środowiska Krytyki Politycznej. Od 1977 roku współpracowniczka KOR oraz Niezależnej Oficyny Wydawniczej. Zajmowała się organizacją dystrybucji i sprzedażą niezależnej prasy i książek. Brała także udział w organizacji i spotkaniach Uniwersytetu Latającego oraz SKS. Nie zapisała się do Solidarności z powodu niechęci do Lecha Wałęsy, Kościoła Katolickiego oraz narodu polskiego. Po roku 1989 współpracowała z ruchem feministycznym. Współzałożycielka partii Zielonych. Felietonistka "Wysokich Obcasów" (dodatku "Gazety Wyborczej"). Autorka licznych publikacji (m.in. "Tao gospodyni domowej", "Karoca z dyni" - finalistka Nagrody Literackiej Nike w 2001) i opracowań naukowych.

Ewa Graczyk - studia ukończyła w 1977 roku. Uczestniczyła w seminariach prof. Marii Janion na UG, rozpoczynając tam pisanie doktoratu o życiu i twórczości Stanisławy Przybyszewskiej. W 1979 roku została przyjęta na studium doktoranckie IBL PAN w Warszawie. Potem podjęła pracę na UG. Od 1994 do 1998 roku pracowała jako lektorka i wykładowczyni literatury polskiej na Uniwersytecie Le Mireil w Tuluzie. Po powrocie kontynuowała pisanie rozpoczętej już wcześniej rozprawy o przedwojennej twórczości Witolda Gombrowicza. W listopadzie 2000 roku w Gdańsku zorganizowała wraz z dr Moniką Pomirską konferencję poświęconą motywowi Kopciuszka w literaturze i kulturze masowej. Rok później opublikowały tom pokonferencyjny "Siostry i ich Kopciuszek". Na Uniwersytecie Gdańskim, m.in. razem z Moniką Pomirską i Lucyną Kopciewicz prowadzą koło naukowe "Gender Studies" działające już od 3 lat. Również od 3 lat organizują w Gdańsku manify z okazji 8 marca.

Maciej Gdula  - doktor socjologii, publicysta, członek zarządu Stowarzyszenia im. Stanisława Brzozowskiego. Pracuje w Instytucie Socjologii Uniwersytetu Warszawskiego. Zajmuje się teorią społeczną i teorią polityki, łącząc te zainteresowania z zaangażowaniem w debatę publiczną. Na łamach prasy wielokrotnie krytykował władzę sondaży opinii publicznej, wskazując na wiele ukrytych założeń, które nie pasują do statusu naukowości przypisywanego tym badaniom. Publikował teksty teoretyczne dotyczące przestrzeni miejskiej, polskiego pola politycznego i polityki historycznej. Tłumaczył i współredagował polskie przekłady tekstów i książek Pierre'a Bourdieu. Autor książki "Trzy dyskursy miłosne" (2009).

Michał Sutowski - politolog, absolwent Kolegium MISH UW, kończy stosowane nauki społeczne na UW, autor pracy magisterskiej nt. konserwatywnej modernizacji w putinowskiej Rosji. Zajmuje się m.in. ideologią polskiej opozycji demokratycznej, polityką rosyjską i niemiecką a także myślą polityczną Carla Schmitta, Chantal Mouffe i Borysa Kagarlickiego. Germanofil z szerokim spektrum fascynacji (od Ulrike Meinhof po Judith Holofernes). W wolnych chwilach tłumaczy, pisze felietony dla Wirtualnej Polski a w audycji Kazi Szczuki w Roxy FM spełnia się jako DJ radiowy. Sekretarz redakcji pisma, członek zespołu wydawnictwa KP.

Tomasz Szkudlarek - pedagog, profesor, kierownik Zakładu Filozofii Wychowania i Studiów Kulturowych przy Instytucie Pedagogiki Uniwersytetu Gdańskiego. Należy do światowej czołówki przedstawicieli krytycznych badań społecznych - pedagogiki krytycznej, pedagogiki kultury, pedagogiki radykalnej. Jest autorem licznych artykułów i publikacji z zakresu filozofii wychowania, pedagogiki krytycznej i problematyki mediów. Bierze udział w wielu projektach badawczych finansowanych przez KBN lub instytucje pozarządowe; ostatni projekt: "Students as Journeymen between Comunities of Higher Education and Work". W latach 1998-2000 członek i przewodniczący Sekcji Psychologii i Pedagogiki Komitetu Badań Naukowych. Wykładał gościnnie na Uniwersytecie w Hiroszimie (2001). W latach 2000-2002 visiting professor w Institute of Behavioral Sciences na Linköping University (Szwecja). W 2003 wykładał na studiach doktoranckich (program The Normative Dimension of Higher Education) na Uniwersytecie Oslo (Norwegia). Doctor honoris causa Linköping University.

/////////////////////////////

Konsumowanie jaźni

Wykład gościa specjalnego prof. Zygmunta Baumana o problemach współczesnego człowieka w konstruowaniu swojego "ja" pośród innych ludzi, idei, łudzących szczęściem obietnic świata. A przede wszystkim jaką rolę odgrywa wizja socjalistyczna.

Życie nowoczesne, czyli obsesyjne przerabianie wszystkiego na nowe, lepsze wersje, jest nie do pomyślenia bez utopii. A jednak wraz z XX wiekiem coś się w myśleniu utopijnym skończyło. Każda reklama nowego kosmetyku czy nowej recepty na odchudzanie maluje obraz utopijnego szczęścia! Nadzieje na lepsze życie wiążemy nie ze zmianą świata, ale własnego ciała, najbliższego jego otoczenia i zawartości utkanej przez nas "sieci" znajomości i kontaktów... Wizja socjalistyczna jest bodaj jedyną, która odważa się wykraczać poza horyzont codziennej rutyny. Jest jedyną niemal szansą dotarcia do źródeł społecznie wytwarzanych niedomagań, bolączek i etycznej ułomności ludzkiego współbytowania...
Zygmunt Bauman, "Socjalizm. Utopia w działaniu" (książka ukazała się nakładem Wydawnictwa Krytyki Politycznej)

Zygmunt Bauman (1925)   -   socjolog, filozof, eseista, jeden z najważniejszych twórców koncepcji postmodernizmu (ponowoczesności, płynnej nowoczesności, późnej nowoczesności) i najbardziej znany na świecie polski myśliciel społeczny. Wielokrotnie nagradzany prestiżowymi nagrodami, w tym nagrodą im. Theodora W. Adorno.

/////////////////////////////

Płeć polskiej demokracji

Wykład prof. Magdaleny Środy o stanie polskiej demokracji w ponad 20 lat po zmianie ustroju politycznego. 20 lat rządów mężczyzn, nieobecności polityczek i niewidzialności działaczek, wykluczania ekonomicznego i podejmowania kolejnych, uderzających w kobiety błędnych decyzji. Czekamy na wskazówki, jak zmienić tę sytuację.

Magdalena Środa (1957)  -  filozofka, publicystka, feministka. Zajmuje się historią idei etycznych, etyką stosowaną i filozofią polityczną. Redaktorka "Przeglądu Filozoficznego" i "Etyki". Autorka książek "Idea godności w kulturze i etyce" (1993) i "Indywidualizm i jego krytycy" (2003). Stała felietonistka "Gazety Wyborczej". W latach 80. uczestniczka opozycji demokratycznej. Jedna z głównych w Polsce rzeczniczek lewicowego liberalizmu  -  broni związku między etycznym i politycznym indywidualizmem a socjalną polityką państwa.

/////////////////////////////

Kino zaangażowane: "Doktryna szoku"

"Doktryna szoku", posługując się teoriami Naomi Klein, która sama pojawia się we włączonych do filmu materiałach archiwalnych - fragmentach wywiadów i wykładów, próbuje wyjaśnić katastroficzne skutki kapitalizmu. Film skupia się na analizie mechanizmu wykorzystania momentów kryzysu w podatnych na niego krajach, przez rządy i wielkie koncerny. Twórcy śledzą początki tytułowej doktryny i jej rozwój na przestrzeni ponad 40 lat w tak różnych krajach, jak Chile Augusto Pinocheta, Rosja Borysa Jelcyna czy Wielka Brytania epoki Margaret Thatcher. Odnoszą ją także do niedawnych inwazji na Afganistan i Irak.

Naomi Klein - ur. 1970, kanadyjska dziennikarka, publicystka i działaczka społeczna. Jedna z najważniejszych postaci światowego ruchu alterglobalizacyjnego. Sławę przyniosła jej opublikowana w 2000 roku książka No Logo (wyd. pol. 2004), będąca ostrym pamfletem wymierzonym w wielkie międzynarodowe korporacje. W 2004 roku jej reportaż z wojny w Iraku przygotowany dla "Harper's Magazine" otrzymał nagrodę Jamesa Aronsona przyznawaną dziennikarzom zaangażowanym w walkę o sprawiedliwość społeczną. Współpracuje m.in. z "The Nation" oraz "The Guardian". W 2008 roku ukazała się jej książka Doktryna szoku.

O książce "Doktryna szoku":
Książka Naomi Klein, najsłynniejszej intelektualistki świata, to potężne oskarżenie późnego kapitalizmu. Lektura obowiązkowa na czas dzisiejszego kryzysu - także dla tych, którzy nie do końca się z nią zgadzają.
Maciej Nowicki, "Magazyn Europa"

Kryzys, który zaczął się u schyłku pierwszej dekady XXI wieku potwierdza, że solidnie udokumentowane tezy obu ważnych książek Naomi Klein - No Logo i Doktryny szoku - były niestety trafne. Bardziej trafne niż zapewnienia entuzjastów wolnorynkowej wersji globalizacji. Kto chce zrozumieć, co się dzieje ze światem, musi wiedzieć, skąd się wzięła i jak działa opisana w tej książce neoliberalna szokowa doktryna modernizacyjna.
Jacek Żakowski, "Polityka"

Doktryna szoku to prawdziwy proces wytoczony neoliberalnej wersji kapitalizmu. [...]To jedna z tych książek, które nie tylko interpretują świat, ale też mają go zmienić.
Przemysław Wielgosz, "Le Monde diplomatique - edycja polska"

"Doktryna szoku" ("The Shock Doctrine")
reż. Michael Winterbottom, Mat Whitecross, Wlk. Brytania 2009, 90'

Przeczytaj także