Sławomir Mrożek
Pieszo
"Anty-Popiół i diament" - tak nazwano ten dramat blisko 30 lat temu. Opublikowana przez Mrożka w 1980 roku sztuka, opisuje w realistyczny, wręcz okrutny, dosadny sposób przełomowy moment w dziejach Polski - ostatnie chwile II wojny światowej i pierwsze dni w nowej, komunistycznej rzeczywistości. Jej bohaterowie idą - dosłownie, za posuwającym się frontem i w przenośni, za "parowozem" historii; zderzają się z nową, tuż powojenną rzeczywistością.
O Pieszo pisano: - To dramat o wyraźnym zacięciu realistycznym, w którym po pierwsze dał Mrożek fascynująco czystą syntezę "korzeni" naszej współczesności, po drugie zaś dla swoich fascynacji perypetiami idei dwudziestowiecznych, znalazł formułę dramatyczną niezwykle nośną myślowo.
Dziś, w dwadzieścia lat po pierwszych wolnych wyborach, przypomnienie tej ważnej w dziejach polskiej dramaturgii pozycji jako metafory zmagania się z losem i wielką historyczną manipulacją, pozwala spojrzeć na nią na nowo, dokonać jej reinterpretacji. Próba ta wydaje się być ważna właśnie tu, w Gdańsku; szczególnie, że zadania tego podejmuje się jedna z najwybitniejszych polskich reżyserek, Anna Augustynowicz.
- Mrożek pyta o przestrzeń, którą dziedziczymy "wchodząc w ojcowskie buty" - mówi Anna Augustynowicz - O mentalność rozpiętą między Wschodem a Zachodem. O społeczeństwo skazane na przeszłość i wygnane w przyszłość. O bohatera dramatu pozbawionego czasu teraźniejszego. Pieszo pyta o porządek świata.
Reżyseria: Anna Augustynowicz
Scenografia: Marek Braun
Muzyka: Jacek Wierzchowski
Kostiumy: Wanda Kowalska
Reżyseria świateł: Krzysztof Sendke
Występują: Dorota Androsz (Dziewczyna), Mirosław Baka (Superiusz), Monika Chomicka-Szymaniak (Baba), Piotr Chys (Grajek), Piotr Domalewski (Syn), Grzegorz Falkowski (Nauczyciel), Grzegorz Gzyl (Ojciec), Dorota Kolak (Pani), Krystian Wieczorek (Drab), Hubert Zduniak (Porucznik Zieliński).
Gdańska premiera Pieszo wpisuje się niezwykle aktualnie w zbliżające się obchody 20. Rocznicy Upadku Komunizmu i Odzyskania Wolności w Europie Środkowej.
Pieszo
"Anty-Popiół i diament" - tak nazwano ten dramat blisko 30 lat temu. Opublikowana przez Mrożka w 1980 roku sztuka, opisuje w realistyczny, wręcz okrutny, dosadny sposób przełomowy moment w dziejach Polski - ostatnie chwile II wojny światowej i pierwsze dni w nowej, komunistycznej rzeczywistości. Jej bohaterowie idą - dosłownie, za posuwającym się frontem i w przenośni, za "parowozem" historii; zderzają się z nową, tuż powojenną rzeczywistością.
O Pieszo pisano: - To dramat o wyraźnym zacięciu realistycznym, w którym po pierwsze dał Mrożek fascynująco czystą syntezę "korzeni" naszej współczesności, po drugie zaś dla swoich fascynacji perypetiami idei dwudziestowiecznych, znalazł formułę dramatyczną niezwykle nośną myślowo.
Dziś, w dwadzieścia lat po pierwszych wolnych wyborach, przypomnienie tej ważnej w dziejach polskiej dramaturgii pozycji jako metafory zmagania się z losem i wielką historyczną manipulacją, pozwala spojrzeć na nią na nowo, dokonać jej reinterpretacji. Próba ta wydaje się być ważna właśnie tu, w Gdańsku; szczególnie, że zadania tego podejmuje się jedna z najwybitniejszych polskich reżyserek, Anna Augustynowicz.
- Mrożek pyta o przestrzeń, którą dziedziczymy "wchodząc w ojcowskie buty" - mówi Anna Augustynowicz - O mentalność rozpiętą między Wschodem a Zachodem. O społeczeństwo skazane na przeszłość i wygnane w przyszłość. O bohatera dramatu pozbawionego czasu teraźniejszego. Pieszo pyta o porządek świata.
Reżyseria: Anna Augustynowicz
Scenografia: Marek Braun
Muzyka: Jacek Wierzchowski
Kostiumy: Wanda Kowalska
Reżyseria świateł: Krzysztof Sendke
Występują: Dorota Androsz (Dziewczyna), Mirosław Baka (Superiusz), Monika Chomicka-Szymaniak (Baba), Piotr Chys (Grajek), Piotr Domalewski (Syn), Grzegorz Falkowski (Nauczyciel), Grzegorz Gzyl (Ojciec), Dorota Kolak (Pani), Krystian Wieczorek (Drab), Hubert Zduniak (Porucznik Zieliński).
Gdańska premiera Pieszo wpisuje się niezwykle aktualnie w zbliżające się obchody 20. Rocznicy Upadku Komunizmu i Odzyskania Wolności w Europie Środkowej.
