Sala Koncertowa na Ołowiance
muzyka poważna - koncerty w Trójmieście
Poezja i muzyka
Wieczór z Adamem Mickiewiczem
Rok Chopinowski 2010
Poezja na Ołowiance. Od Kochanowskiego po Herberta i Miłosza
Wystąpią:
Krzysztof Kolberger
Halina Łabonarska
Irena Jun
Jerzy Zelnik
Bogdan Kułakowski - fortepian
ADAM MICKIEWICZ
FRYDERYK CHOPIN
BOGDAN KUŁAKOWSKI
Pochodzi ze Słupska. W r. 1982 ukończył z wyróżnieniem studia pianistyczne w gdańskiej Akademii Muzycznej w klasie fortepianu prof. Zbigniewa Śliwińskiego. Po studiach podjął pracę w macierzystej uczelni; obecnie jako profesor AM prowadzi klasę fortepianu. Jest laureatem konkursów Towarzystwa im. F. Chopina na stypendia artystyczne (1979, 1980), laureatem "Estrady Młodych" w ramach Festiwalu Pianistyki Polskiej w Słupsku (1982), zdobywcą wielu nagród w dziedzinie kameralistyki (Nowy Sącz 1986, Olsztyn 1992, 1993) i in. Prowadzi ożywioną działalność artystyczną. Koncertuje zarówno jako solista, jak i kameralista. Występował
z orkiestrami symfonicznymi m.in. Słupska, Gdańska, Zielonej Góry. Odbył kilka tounrnées koncertowych w Japonii, USA i większości krajów europejskich. Wraz ze skrzypaczką Natalią Stolarską nagrał doskonale ocenianą płytę CD "Clair de lune". Od r. 2005 jest rektorem Akademii Muzycznej im. S. Moniuszki w Gdańsku.
KRZYSZTOF KOLBERGER
Ceniony aktor teatralny i filmowy, także reżyser. Urodził się 13 sierpnia 1950 roku w Gdańsku.
W 1972 roku ukończył Wydział Aktorski Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej w Warszawie. W 1972 roku zagrał w przedstawieniu dyplomowym AKTY wg Stanisława Wyspiańskiego, Stanisława Ignacego Witkiewicza i Sławomira Mrożka w reżyserii Jerzego Jarockiego. Zaraz po ukończeniu studiów jeden z uczelnianych profesorów Kolbergera Ignacy Gogolewski zaproponował aktorowi angaż w kierowanym przez siebie Teatrze Śląskim w Katowicach. Kolberger zadebiutował tutaj w 1972 roku rolą Kubusia w HYDE PARKU Adama Kreczmara w reżyserii Zbigniewa Bogdańskiego. W Katowicach spędził jednak zaledwie rok. W 1973 roku przeniósł się na stałe do Warszawy i został aktorem kierowanego przez Adama Hanuszkiewicza Teatru Narodowego. Pracował tu do 1982 roku. Potem, w latach 1982-1987, był aktorem Teatru Współczesnego. Od 1988 do 2000 roku związany był ze sceną Teatru Ateneum. Od 2000 roku jest ponownie członkiem zespołu Teatru Narodowego.
"(...) staram się z wierszami robić tak, by słuchacz, słuchaczka mieli wrażenie, że mówię do nich - do każdej osoby indywidualnie, niemalże na ucho" - przyznawał Kolberger. - "(...) Poeci zapisują w poetyckiej formie swoje myśli. Te myśli trzeba przekazać z własną wrażliwością, z własnym bogactwem, doświadczeniem życiowym. Widz, słuchacz musi mieć wrażenie, że ktoś, być może nie codzienną mową, ale m ó w i do niego, a nie recytuje czy deklamuje mu wiersz." (wypowiedź z 02.12.2005 dla rmf-classic.pl za: www.e-teatr.pl)
Aktor jest interpretatorem m.in. poezji Czesława Miłosza - przygotował CIERŃ PROROCZY wg poezji Miłosza w Teatrze Ateneum (1990). Wystąpił także z monodramem KARTKI Z PODRÓŻY, na który złożyły się teksty i wiersze inspirowane kultura śródziemnomorską, takich autorów, jak Goethe, Iwaszkiewicz, Eliot, Norwid, Słowacki i Mickiewicz (1995, Teatr Komedia w Warszawie, Teatr Telewizji). Kolberger mówił także poezję Karola Wojtyły - razem z Joanną Szczepkowską, Jerzym Trelą i Anną Seniuk nagrali płytę PIĘKNA PANI z wierszami Jana Pawła II do muzyki Janusza Strobla. Z kolei zwieńczeniem interpretacji TRYPTYKU RZYMSKIEGO stała się płyta, nagrana z chórem Uniwersytetu Śląskiego, zatytułowana PATER NOSTER.
JERZY ZELNIK
W 1968 roku ukończył Wydział Aktorski warszawskiej PWST. Już po pierwszym roku studiów zagrał główną rolę Ramzesa XIII w filmie J. Kawalerowicza Faraon - nominowanym do Oskara. Po studiach został zaangażowany do Teatru Starego w Krakowie (1968-1970), gdzie pracował z takimi reżyserami jak Zygmunt Hubner, Jerzy Jarocki i Konrad Swiniarski. W 1970 roku wrócił do Warszawy i związał się na trzy sezony z Teatrem Dramatycznym.W latach 1974-78 występował gościnnie na scenach Gniezna, Szczecina i Łodzi, grając m.in. tytułową rolę w dramacie J.Słowackiego Mindowe, Banco w sztuce E.Ionesco Macbett i Księcia Niechludowa w Zmartwychwstaniu wg L.Tołstoja. Następnie był w zespole Teatru Powszechnego w Warszawie (1979-86). Zagrał m.in. role Razumowa w Spiskowcach wg Conrada, Zachara Bardina we Wrogach Gorkiego i Jazona w Medei Eurypidesa w reżyserii Zygmunta Hubnera, ówczesnego dyrektora Powszechnego.
W 1981 roku wystąpił gościnnie jako Książę Bołkoński w Wojnie i pokoju w reżyserii Andrzeja Chrzanowskiego w Teatrze na Woli. W 1986 rolą Klaudiusza w Hamlecie rozpoczął współpracę ze stołecznym Teatrem Studio, którego dyrektorem był wtedy Jerzy Grzegorzewski. Powierzył mu m. in. role Guślarza w Dziadach i Trigorina w Czajce. W 1992 roku wrócił do Teatru Powszechnego i pozostał w zespole do lutego 2005 roku, do objęcia funkcji dyrektora artystycznego Teatru Nowego w Łodzi, którą aktualnie pełni. W 2002 roku wyreżyserował i zagrał Makbeta W.Szekspira w Teatrze Dramatycznym w Białymstoku i gościnnie wystąpił jako Iwanow w sztuce A.Czechowa w reżyserii Eugeniusza Korina w Teatrze Ochota w Warszawie.
Jerzy Zelnik jest popularnym aktorem telewizyjnym, w serialach i Teatrze Telewizji grał główne role m.in.: Doktora Murka w filmie Witolda Lesiewicza pod tym samym tytułem, Zygmunta Augusta w serialu Królowa Bona w reżyserii Janusza Majewskiego, Męża Emmy w filmie Witolda Orzechowskiego Jej powrót, Hrabiego w spektaklu Nieboska komedia Z.Krasińskiego i Karola Bovary w adaptacji powieści G.Flauberta, Księcia Alba w Don Carlosie F.Schillera.
> W swoim dorobku artystycznym ma około 70 filmów fabularnych, w tym znakomite kreacje: Judasza w Piłacie i innych A.Wajdy, Kapucyna w Skorpionie, Pannie i Łuczniuku A.Kondriatuka, Łukasza w Dziejach grzechu W.Borowczyka, Zygmunta Augusta w Epitafium dla Barbary Radziwiłlówny A.Majewskiego, Hrabiego Moritza w Szulerze A.Drabińskiego.
HALINA ŁOBNARSKA
Aktorka teatralna, filmowa i telewizyjna. Po studiach występowała w zespole Izabeli Cywińskiej w Kaliszu, a następnie w Teatrze Nowym w Poznaniu. Od końca lat 70. gra na scenach Warszawy - w Teatrze na Woli, Teatrze Dramatycznym, Teatrze Polskim, aktualnie w zespole Teatru Ateneum. Współpracowała z najwybitniejszymi twórcami teatru - Tadeuszem Łomnickim, Gustawem Holoubkiem, czy Kazimierzem Dejmkiem. Zagrała ponad sto ról. Najgłośniejsze to m.in. Barbara w "Nocach i dniach" wg. Dąbrowskiej, Polly w "Operze za trzy grosze" Brechta, Spika w "Onych" Witkacego, Żaneta w "Wilkach w nocy" Rittnera czy też Królowa Elżbieta w "Ryszardzie III" Szekspira.. Za te i inne kreacje sceniczne aktorka zebrała wiele nagród na festiwalach teatralnych.
Halina Łabonarska wystąpiła w ponad 20 filmach fabularnych, a także kilku popularnych ostatnio serialach telewizyjnych. Jej najbardziej pamiętne role ekranowe to kreacje w m.in. "Pensji pani Latter" Stanisława Różewicza i "Aktorach prowincjonalnych" Agnieszki Holland. Za ten film otrzymała nagrodę za pierwszoplanową rolę kobiecą na FPFF w Gdańsku w 1979 roku i na festiwalu w Koszalinie. Ostatnio zagrała kilka znaczących ról w Teatrze Telewizji. Została uhonorowana główną nagrodą na Festiwalu Sopot - Dwa Teatry w roku 2005 i Grand Prix za rolę w spektaklu "Norymberga" w roku 2007.
