Dzieci bawiące się w dorosłych to z pozoru niewinny obraz. Jednak bywa, że zamienia się w horror. Tak jest w sztuce Romu Mahieu. Drastyczny momentami spektakl dla młodzieży razi jednak nachalnym infantylizmem i nieskrywanym moralizatorstwem. Warto jednak przyjrzeć się do czego prowadzą "dorosłe" uprzedzenia i stereotypy.
Poobiednie igraszki
na podstawie sztuki Romy Mahieu
Tłumaczenie: Zofia Chądzyńska
Spektakl dla młodzieży i dorosłych.
W "Poobiednich igraszkach" rolę dzieci grają dorośli, a ich zabawy na podwórku ukazują mechanizmy działające w społeczeństwie. Głównym powodem powstania tekstu był sprzeciw wobec dyktatury generałów. Dla nas istotna jest forma, jaką przybrał - pozornie niewinnych zabaw, które są kalką zachowań dorosłych. Nie interesuje nas jakikolwiek generał, polityk, przywódca. Interesuje nas "my - społeczność" i pole naszej odpowiedzialności.
Sztuka Romy Mahieu powstała w Argentynie podczas tzw. dyktatury generałów, która trwała od wojskowego zamachu stanu w 1976 roku do roku 1983. "Poobiednie igraszki" i następna sztuka Mahieu "Maria La Muerte" zostały przez cenzurę objęte zakazem wystawiania. W pierwszym okresie dyktatury i wytężonej działalności cenzury dramaturdzy opisywali rzeczywistość porównując Argentynę do przedszkola, w którym społeczeństwo to infantylne, bezradne dzieci nie będące w stanie przeciwstawić się autorytarnym rządom.
Napisana w 1975 roku sztuka w polskim tłumaczeniu ukazała się w 1978 roku na łamach "Literatury na świecie", a po 10 latach doczekała się realizacji w Teatrze Telewizji w reżyserii Kazimierza Kutza.
- Tekst ma trzydzieści osiem lat, tyle co rodzice naszych widzów, dla których gramy na co dzień. Mówi między innymi o buncie, o tym, jak się rodzi i jak jest tłumiony. Mahieu mistrzowsko pokazuje też, że dzieci są lustrem dla dorosłych, w którym mogą zobaczyć kwintesencję swoich przekonań, uprzedzeń, sposobów zachowania. W tym kontekście narzekanie na młodsze pokolenia jest w gruncie rzeczy narzekaniem na siebie, na świat i kulturę, jaką stworzyliśmy, wzorce, które przekazujemy - mówi Romuald Wicza-Pokojski, dyrektor Miniatury.
We współczesnych czasach strefa publiczna pełna jest konfliktów powielanych i potęgowanych przez media. Język polityki stał się wyjątkowo agresywny, pobudzający negatywne emocje, utrwalający szkodliwe stereotypy i podziały. Rzeczywistość dziecka nie jest wyłączona z tego kontekstu. Poprzez media, internet, gry komputerowe ma wciąż do czynienia z obrazami, gdzie konflikt i przemoc są obecne. Wychowanie wymaga więc coraz więcej uwagi i świadomości tego, z czym nasze dzieci się stykają. Pole odpowiedzialności się poszerza - nie dotyczy tylko rodziców i nauczycieli, ale wszystkich, którzy wytwarzają treści dostępne w strefie publicznej.
Reżyserem "Poobiednich igraszek" jest Jacek Gierczak, na co dzień aktor Miniatury, który ma za sobą również bogate doświadczenie pracy w teatrach dramatycznych. Grał m.in. u Andrzeja Wajdy, Macieja Prusa, Bogusława Lindy i Andrzeja Rozhina. Wyreżyserował ponad 10 spektakli, w tym prapremierę "Brudnych rąk" J. Sartre'a, prapremierę "Żyj, Danielu" W. Zawistowskiego oraz "Pchłę Szachrajkę" J. Brzechwy w Teatrze Miniatura.
Muzykę do spektaklu tworzy Tymon Tymański, kompozytor, multiinstrumentalista, poeta, felietonista i prozaik. Jeden z członków poetycko-happenerskiej grupy TotArt, założyciel m.in. grupy MIŁOŚĆ, w której składzie grali m.in. Mikołaj Trzaska, Maciej Sikała i Leszek Możdżer i avant-rockowej formacji KURY. Tymański ma na swoim koncie muzykę do filmów (m.in. "Sztos", "Przemiany", "Wesele", "Bajki z Królestwa Lajkonii") oraz spektakli teatralnych (m. in. "Top Dogs", "Wszystkie dzieła Szekspira", "Monachomachia", "Beztlenowce", "Matka", "Letnicy", "Kształt rzeczy", "Novecento", "Plotka", "Kolacja dla palanta"). Występował jako aktor w filmach "Segment '76", "Wesele", "Satan Spa" oraz spektaklach teatralnych ("Muzykanci Wielkiego Pola", "Wejście Smoka - Trailer"). W roku 2001 został nagrodzony został Paszportem Polityki za całokształt twórczości. W "Poobiednich igraszkach" wystąpi również w roli Diego.
Jako scenografka debiutuje przy tym spektaklu Maja Garbarska, absolwentka architektury i urbanistyki Politechniki Gdańskiej, wieloletnia pracownica Pracowni Plastycznej Teatru Miniatura. Do tej pory wielokrotnie realizowała udane projekty oprawy scenicznej do różnorodnych wydarzeń w Miniaturze: benefisów, czytań, spektaklu finałowego warsztatów w ramach programu "Lato w teatrze".
Opracowanie i reżyseria: Jacek Gierczak
Scenografia: Maja Garbarska
Muzyka: Tymon Tymański
Inspicjent: Jakub Zalewski
Obsada:
Andres (lat 8) - Jakub Ehrlich
Susana (lat 5) - Joanna Tomasik
Diego (lat 7) - Tymon Tymański (gościnnie)
Claudia (lat 7) - Edyta Janusz-Ehrlich
Alonso (lat 6) - Piotr Srebrowski (gościnnie)
Julito (lat 18, niedorozwinięty) - Krystian Wieczyński (gościnnie)
Sergio (lat 6) - Jakub Zalewski (gościnnie)
Karolina (lat 5) - Wioleta Karpowicz
-----
Roma Mahieu - Argentyńska autorka dramatów i aktorka. Urodziła się w 1937 roku w Polsce, w wieku 10 lat przeniosła się do Argentyny, skąd wyemigrowała w 1978 roku i zamieszkała w Hiszpanii. Studiowała wiedzę o teatrze, taniec i malarstwo. Autorka ponad 20 sztuk, wystawianych na całym świecie, z których niektóre były wielokrotnie nagradzane, m.in. "Poobiednie igraszki" - nagroda Thalia, Nagroda Moliera. Pisze również powieści, opowieści dla dzieci, słuchowiska, scenariusze filmowe i telewizyjne, publikuje w prasie. Przez wiele lat organizowała Festival Hispanoamericano de Teatro de Madrid pod auspicjami Instytutu Współpracy Iberoamerykańskiej. Dwie z jej sztuk - "Poobiednie igraszki" i "Maria la Muerte" - zostały objęte zakazem wystawiania w Argentynie w okresie dyktatury wojskowej. Głównymi tematami twórczości Mahieu są przemoc, dyskryminacja, niepełnosprawność, solidarność.
Jacek Gierczak - W 1980 roku ukończył Studium Aktorskie przy Teatrze Wybrzeże w Gdańsku. Od 1977 roku pracował w teatrach dramatycznych: Teatrze Polskim w Bydgoszczy, Teatrze Wybrzeże w Gdańsku, Teatrze Dramatycznym w Koszalinie, Teatrze Polskim w Szczecinie oraz Teatrze Osterwy w Lublinie. Z Teatrem Miniatura związany od 1995 roku.
Zagrał ponad 100 ról, z których do najważniejszych należą: Ksiądz Lwowicz w "Dziadach" w reż. M. Prusa (Teatr Wybrzeże), Jerry w "Opowiadaniu o ZOO" E. Albee'go w reż. J. Gierczaka (nagroda aktorska na szczecińskim Festiwalu Małych Form 1984), Młody Kelner w "Stara kobieta wysiaduje" w reż. Z. Chrzanowskiego (nagroda aktorska na toruńskim XXVII Festiwalu Teatrów Polski Północnej 1985), Ludwik XIV w "Molierze" w reż. Bogusława Lindy, Paweł Gulaczkin w "Mandacie" w reż. A. Rozhina (nagroda Wojewody Lubelskiego 1993).
Wyreżyserował ponad 10 spektakli, w tym. prapremierę "Brudnych rąk" J. Sartre'a, prapremierę "Żyj, Danielu" W. Zawistowskiego oraz "Pchłę Szachrajkę" J. Brzechwy w Teatrze Miniatura. Napisał kilkadziesiąt piosenek autorskich.
Brał udział w kilkudziesięciu słuchowiskach radiowych i kilkuset reklamach. Zagrał epizody w kilku filmach m.in. Leszka Wosiewicza ("Kornblumenblau" oraz "Cynga"), czy Grzegorza Królikiewicza ("Przypadek Pekosińskiego") oraz Lisa w "Polowaniu na lisa" S. Mrożka i Schweizerkasa w "Matce Courage" B. Brechta w Teatrze Telewizji.
Tymon Tymański - Kompozytor, multiinstrumentalista, tekściarz, felietonista i prozaik. Urodzony 30 września 1968 roku w Gdańsku Wrzeszczu, od ósmego roku życia pobierał prywatne lekcje nauki gry na gitarze klasycznej. Swoje pierwsze zespoły prowadził już w podstawówce. W roku 1984 założył SNI SREDSTVOM ZA UKLANIANIE - nowofalową formację, zainspirowaną muzyką grup Joy Division, The Birthday Party i Pere Ubu. W 1986 zaczął studiować anglistykę na Uniwersytecie Gdańskim, gdzie dołączył do nieformalnej, poetycko-happenerskiej grupy TOTART. W 1988 roku Tymański założył MIŁOŚĆ, najważniejszy zespół polskiego jazzu następnej dekady. Największe triumfy MIŁOŚĆ święciła jako kwintet z Mikołajem Trzaską, Maciejem Sikałą, Tymonem, Leszkiem Możdżerem i Jackiem Olterem. W trójmiejskim zespole udzielali się też Jerzy Mazzoll, Tomasz Gwincinski, Olgierd Walicki, Bartosz Szmit, Tomasz Hesse i Jacek Stromski. W latach 1994-1998 MIŁOŚĆ była wybierana najlepszym akustycznym zespołem jazzowym roku; w roku 2001 głoszono ja najciekawszą grupą jazzową dekady. MILOŚĆ działała do 2003 roku i nagrała siedem albumów, w tym trzy z udziałem legendarnego amerykańskiego trębacza Lestera Bowiego. W 1992 roku Tymański założył avant-rockową formację KURY, w składzie której znaleźli się m. in. Jacek Olter i Piotr Pawlak. W szeregach KUR na przestrzeni 11 lat działalności pojawili się również Anka Lasocka, Mazzoll, Jacek Stromski, Rory Walsh oraz Kuba Staruszkiewicz. Grupa nagrała trzy płyty, maksi-singiel oraz jeden oficjalny bootleg koncertowy. Szczególnie druga płyta KUR, głośny "P.O.L.O.V.I.R.U.S.", cieszyła się wielką estymą polskich słuchaczy i krytyków oraz nagrodzona została szeregiem nagród (m. in. Fryderyk 1998 i Machiner 98). W roku 2011 miała miejsce reaktywacja grupy KURY. Aktualnie zespół pracuje nad kolejną płytą pt. "Martwe Gitary".
Oprócz prowadzenia swych dwóch sztandarowych formacji, Tymański udzielał się również jako lider lub członek grup TYMON I TRUPY, CZAN, NRD, THE USERS i MASŁO. Komponował muzykę do filmów (m.in. "Sztos", "Przemiany", "Wesele", "Bajki z Królestwa Lajkonii") oraz spektakli teatralnych (m. in. "Top Dogs", "Wszystkie dzieła Szekspira", "Monachomachia", "Beztlenowce", "Matka", "Letnicy", "Kształt rzeczy", "Novecento", "Plotka", "Kolacja dla palanta"). Występował jako aktor w filmach "Segment '76", "Wesele", "Satan Spa" oraz spektaklach teatralnych ("Muzykanci Wielkiego Pola", "Wejście Smoka - Trailer"). W latach 1991-1995 współtworzył programy poetycko-satyryczne "Dzyndzylyndzy" i "Brzóska Show"); w latach 2006-2008 został współprowadzącym głośnego programu kulturalno-informacyjnego Łossskot w TVP 1. Pomiędzy 1998 a 2010 rokiem prowadził alternatywną wytwórnię płytową BIODRO RECORDS. W roku 2001 wydał mini-powieść "Chłopi 3", napisaną wspólnie z poetą Zbigniewem Sajnogiem (ex-TOTART) oraz został nagrodzony został Paszportem Polityki za całokształt twórczości. Od 2010 wraz z Grzegorzem Nawrockim (KOBIETY) jest gospodarzem audycji "Trójmiasto Nocą" w radiu Roxy FM.
W roku 2003 Tymański powołał do życia dwa nowe projekty muzyczne. W roku 2004 obydwie grupy, alternatywno-rockowa TYMON & THE TRANSISTORS oraz improwizująca TYMAŃSKI YASS ENSEMBLE (m.in. z Antonim Gralakiem i Wojtkiem Mazolewskim w składzie), nagrały swoje debiutanckie płyty w studiu Biodra. Za muzykę z albumu "Wesele", ścieżkę dźwiękową głośnego i obsypanego trofeami filmu Wojtka Smarzowskiego o tym samym tytule, Tymański otrzymał nagrodę Polskiej Akademii Filmowej Orzeł 2005 oraz Złotą Kaczkę czasopisma "Film". W roku 2010 TYMON & THE TRANSISTORS otrzymali nagrodę przemysłu fonograficznego Fryderyk za płytę pt. "Bigos Heart" (z gościnnym udziałem Leszka Możdżera i Grzegorza Halamy). W 2010 Tymański, wraz z trójmiejskimi muzykami Tomaszem Ziętkiem, Irkiem Wojtczakiem i Kubą Staruszkiewiczem, powołał do życia grupę Jazz Out. Formacja nagrała materiał na płytę z kompozycjami legendy jazzu Theloniousa Monka pt. "Deep Fried Monk", który niebawem ukaże się nakładem Agory. Obecnie Tymański wraz z Grzegorzem Jankowskim, Filipem Dzierżawskim, Grzegorzem Halamą, Robertem Brylewskim oraz zespołem Transistors pracuje nad filmowym musicalem o mocnym tytule "Polskie Gówno". Końcowe zdjęcia zostaną nakręcone w styczniu i lutym 2012; premiera filmu planowana jest na maj 2012 roku.
Maja Garbarska
Absolwentka architektury i urbanistyki Politechniki Gdańskiej, laureatka nagrody im. prof. R. Szczęsnego za najlepszą pracę dyplomową na Politechnice Gdańskiej w zakresie nowoczesnych technologii. Od 2004 roku pracuje w Miejskim Teatrze Miniatura w Pracowni Plastycznej. W latach 2006-2007 ilustrowała programy do spektakli. Wielokrotnie realizowała projekty oprawy scenicznej do wydarzeń w Teatrze Miniatura, m.in. benefisu Ireny Sawickiej, cyklu czytań w ramach warsztatów rodzinnych "Emocje od Z do A". Prowadzi warsztaty plastyczne dla dzieci, m.in. w ramach letnich warsztatów w Teatrze Miniatura w ramach programu "Lato w teatrze" Instytutu Teatralnego im. Z. Raszewskiego. "Poobiednie igraszki" to jej debiut jako scenografki.
na podstawie sztuki Romy Mahieu
Tłumaczenie: Zofia Chądzyńska
Spektakl dla młodzieży i dorosłych.
W "Poobiednich igraszkach" rolę dzieci grają dorośli, a ich zabawy na podwórku ukazują mechanizmy działające w społeczeństwie. Głównym powodem powstania tekstu był sprzeciw wobec dyktatury generałów. Dla nas istotna jest forma, jaką przybrał - pozornie niewinnych zabaw, które są kalką zachowań dorosłych. Nie interesuje nas jakikolwiek generał, polityk, przywódca. Interesuje nas "my - społeczność" i pole naszej odpowiedzialności.
Sztuka Romy Mahieu powstała w Argentynie podczas tzw. dyktatury generałów, która trwała od wojskowego zamachu stanu w 1976 roku do roku 1983. "Poobiednie igraszki" i następna sztuka Mahieu "Maria La Muerte" zostały przez cenzurę objęte zakazem wystawiania. W pierwszym okresie dyktatury i wytężonej działalności cenzury dramaturdzy opisywali rzeczywistość porównując Argentynę do przedszkola, w którym społeczeństwo to infantylne, bezradne dzieci nie będące w stanie przeciwstawić się autorytarnym rządom.
Napisana w 1975 roku sztuka w polskim tłumaczeniu ukazała się w 1978 roku na łamach "Literatury na świecie", a po 10 latach doczekała się realizacji w Teatrze Telewizji w reżyserii Kazimierza Kutza.
- Tekst ma trzydzieści osiem lat, tyle co rodzice naszych widzów, dla których gramy na co dzień. Mówi między innymi o buncie, o tym, jak się rodzi i jak jest tłumiony. Mahieu mistrzowsko pokazuje też, że dzieci są lustrem dla dorosłych, w którym mogą zobaczyć kwintesencję swoich przekonań, uprzedzeń, sposobów zachowania. W tym kontekście narzekanie na młodsze pokolenia jest w gruncie rzeczy narzekaniem na siebie, na świat i kulturę, jaką stworzyliśmy, wzorce, które przekazujemy - mówi Romuald Wicza-Pokojski, dyrektor Miniatury.
We współczesnych czasach strefa publiczna pełna jest konfliktów powielanych i potęgowanych przez media. Język polityki stał się wyjątkowo agresywny, pobudzający negatywne emocje, utrwalający szkodliwe stereotypy i podziały. Rzeczywistość dziecka nie jest wyłączona z tego kontekstu. Poprzez media, internet, gry komputerowe ma wciąż do czynienia z obrazami, gdzie konflikt i przemoc są obecne. Wychowanie wymaga więc coraz więcej uwagi i świadomości tego, z czym nasze dzieci się stykają. Pole odpowiedzialności się poszerza - nie dotyczy tylko rodziców i nauczycieli, ale wszystkich, którzy wytwarzają treści dostępne w strefie publicznej.
Reżyserem "Poobiednich igraszek" jest Jacek Gierczak, na co dzień aktor Miniatury, który ma za sobą również bogate doświadczenie pracy w teatrach dramatycznych. Grał m.in. u Andrzeja Wajdy, Macieja Prusa, Bogusława Lindy i Andrzeja Rozhina. Wyreżyserował ponad 10 spektakli, w tym prapremierę "Brudnych rąk" J. Sartre'a, prapremierę "Żyj, Danielu" W. Zawistowskiego oraz "Pchłę Szachrajkę" J. Brzechwy w Teatrze Miniatura.
Muzykę do spektaklu tworzy Tymon Tymański, kompozytor, multiinstrumentalista, poeta, felietonista i prozaik. Jeden z członków poetycko-happenerskiej grupy TotArt, założyciel m.in. grupy MIŁOŚĆ, w której składzie grali m.in. Mikołaj Trzaska, Maciej Sikała i Leszek Możdżer i avant-rockowej formacji KURY. Tymański ma na swoim koncie muzykę do filmów (m.in. "Sztos", "Przemiany", "Wesele", "Bajki z Królestwa Lajkonii") oraz spektakli teatralnych (m. in. "Top Dogs", "Wszystkie dzieła Szekspira", "Monachomachia", "Beztlenowce", "Matka", "Letnicy", "Kształt rzeczy", "Novecento", "Plotka", "Kolacja dla palanta"). Występował jako aktor w filmach "Segment '76", "Wesele", "Satan Spa" oraz spektaklach teatralnych ("Muzykanci Wielkiego Pola", "Wejście Smoka - Trailer"). W roku 2001 został nagrodzony został Paszportem Polityki za całokształt twórczości. W "Poobiednich igraszkach" wystąpi również w roli Diego.
Jako scenografka debiutuje przy tym spektaklu Maja Garbarska, absolwentka architektury i urbanistyki Politechniki Gdańskiej, wieloletnia pracownica Pracowni Plastycznej Teatru Miniatura. Do tej pory wielokrotnie realizowała udane projekty oprawy scenicznej do różnorodnych wydarzeń w Miniaturze: benefisów, czytań, spektaklu finałowego warsztatów w ramach programu "Lato w teatrze".
Opracowanie i reżyseria: Jacek Gierczak
Scenografia: Maja Garbarska
Muzyka: Tymon Tymański
Inspicjent: Jakub Zalewski
Obsada:
Andres (lat 8) - Jakub Ehrlich
Susana (lat 5) - Joanna Tomasik
Diego (lat 7) - Tymon Tymański (gościnnie)
Claudia (lat 7) - Edyta Janusz-Ehrlich
Alonso (lat 6) - Piotr Srebrowski (gościnnie)
Julito (lat 18, niedorozwinięty) - Krystian Wieczyński (gościnnie)
Sergio (lat 6) - Jakub Zalewski (gościnnie)
Karolina (lat 5) - Wioleta Karpowicz
-----
Roma Mahieu - Argentyńska autorka dramatów i aktorka. Urodziła się w 1937 roku w Polsce, w wieku 10 lat przeniosła się do Argentyny, skąd wyemigrowała w 1978 roku i zamieszkała w Hiszpanii. Studiowała wiedzę o teatrze, taniec i malarstwo. Autorka ponad 20 sztuk, wystawianych na całym świecie, z których niektóre były wielokrotnie nagradzane, m.in. "Poobiednie igraszki" - nagroda Thalia, Nagroda Moliera. Pisze również powieści, opowieści dla dzieci, słuchowiska, scenariusze filmowe i telewizyjne, publikuje w prasie. Przez wiele lat organizowała Festival Hispanoamericano de Teatro de Madrid pod auspicjami Instytutu Współpracy Iberoamerykańskiej. Dwie z jej sztuk - "Poobiednie igraszki" i "Maria la Muerte" - zostały objęte zakazem wystawiania w Argentynie w okresie dyktatury wojskowej. Głównymi tematami twórczości Mahieu są przemoc, dyskryminacja, niepełnosprawność, solidarność.
Jacek Gierczak - W 1980 roku ukończył Studium Aktorskie przy Teatrze Wybrzeże w Gdańsku. Od 1977 roku pracował w teatrach dramatycznych: Teatrze Polskim w Bydgoszczy, Teatrze Wybrzeże w Gdańsku, Teatrze Dramatycznym w Koszalinie, Teatrze Polskim w Szczecinie oraz Teatrze Osterwy w Lublinie. Z Teatrem Miniatura związany od 1995 roku.
Zagrał ponad 100 ról, z których do najważniejszych należą: Ksiądz Lwowicz w "Dziadach" w reż. M. Prusa (Teatr Wybrzeże), Jerry w "Opowiadaniu o ZOO" E. Albee'go w reż. J. Gierczaka (nagroda aktorska na szczecińskim Festiwalu Małych Form 1984), Młody Kelner w "Stara kobieta wysiaduje" w reż. Z. Chrzanowskiego (nagroda aktorska na toruńskim XXVII Festiwalu Teatrów Polski Północnej 1985), Ludwik XIV w "Molierze" w reż. Bogusława Lindy, Paweł Gulaczkin w "Mandacie" w reż. A. Rozhina (nagroda Wojewody Lubelskiego 1993).
Wyreżyserował ponad 10 spektakli, w tym. prapremierę "Brudnych rąk" J. Sartre'a, prapremierę "Żyj, Danielu" W. Zawistowskiego oraz "Pchłę Szachrajkę" J. Brzechwy w Teatrze Miniatura. Napisał kilkadziesiąt piosenek autorskich.
Brał udział w kilkudziesięciu słuchowiskach radiowych i kilkuset reklamach. Zagrał epizody w kilku filmach m.in. Leszka Wosiewicza ("Kornblumenblau" oraz "Cynga"), czy Grzegorza Królikiewicza ("Przypadek Pekosińskiego") oraz Lisa w "Polowaniu na lisa" S. Mrożka i Schweizerkasa w "Matce Courage" B. Brechta w Teatrze Telewizji.
Tymon Tymański - Kompozytor, multiinstrumentalista, tekściarz, felietonista i prozaik. Urodzony 30 września 1968 roku w Gdańsku Wrzeszczu, od ósmego roku życia pobierał prywatne lekcje nauki gry na gitarze klasycznej. Swoje pierwsze zespoły prowadził już w podstawówce. W roku 1984 założył SNI SREDSTVOM ZA UKLANIANIE - nowofalową formację, zainspirowaną muzyką grup Joy Division, The Birthday Party i Pere Ubu. W 1986 zaczął studiować anglistykę na Uniwersytecie Gdańskim, gdzie dołączył do nieformalnej, poetycko-happenerskiej grupy TOTART. W 1988 roku Tymański założył MIŁOŚĆ, najważniejszy zespół polskiego jazzu następnej dekady. Największe triumfy MIŁOŚĆ święciła jako kwintet z Mikołajem Trzaską, Maciejem Sikałą, Tymonem, Leszkiem Możdżerem i Jackiem Olterem. W trójmiejskim zespole udzielali się też Jerzy Mazzoll, Tomasz Gwincinski, Olgierd Walicki, Bartosz Szmit, Tomasz Hesse i Jacek Stromski. W latach 1994-1998 MIŁOŚĆ była wybierana najlepszym akustycznym zespołem jazzowym roku; w roku 2001 głoszono ja najciekawszą grupą jazzową dekady. MILOŚĆ działała do 2003 roku i nagrała siedem albumów, w tym trzy z udziałem legendarnego amerykańskiego trębacza Lestera Bowiego. W 1992 roku Tymański założył avant-rockową formację KURY, w składzie której znaleźli się m. in. Jacek Olter i Piotr Pawlak. W szeregach KUR na przestrzeni 11 lat działalności pojawili się również Anka Lasocka, Mazzoll, Jacek Stromski, Rory Walsh oraz Kuba Staruszkiewicz. Grupa nagrała trzy płyty, maksi-singiel oraz jeden oficjalny bootleg koncertowy. Szczególnie druga płyta KUR, głośny "P.O.L.O.V.I.R.U.S.", cieszyła się wielką estymą polskich słuchaczy i krytyków oraz nagrodzona została szeregiem nagród (m. in. Fryderyk 1998 i Machiner 98). W roku 2011 miała miejsce reaktywacja grupy KURY. Aktualnie zespół pracuje nad kolejną płytą pt. "Martwe Gitary".
Oprócz prowadzenia swych dwóch sztandarowych formacji, Tymański udzielał się również jako lider lub członek grup TYMON I TRUPY, CZAN, NRD, THE USERS i MASŁO. Komponował muzykę do filmów (m.in. "Sztos", "Przemiany", "Wesele", "Bajki z Królestwa Lajkonii") oraz spektakli teatralnych (m. in. "Top Dogs", "Wszystkie dzieła Szekspira", "Monachomachia", "Beztlenowce", "Matka", "Letnicy", "Kształt rzeczy", "Novecento", "Plotka", "Kolacja dla palanta"). Występował jako aktor w filmach "Segment '76", "Wesele", "Satan Spa" oraz spektaklach teatralnych ("Muzykanci Wielkiego Pola", "Wejście Smoka - Trailer"). W latach 1991-1995 współtworzył programy poetycko-satyryczne "Dzyndzylyndzy" i "Brzóska Show"); w latach 2006-2008 został współprowadzącym głośnego programu kulturalno-informacyjnego Łossskot w TVP 1. Pomiędzy 1998 a 2010 rokiem prowadził alternatywną wytwórnię płytową BIODRO RECORDS. W roku 2001 wydał mini-powieść "Chłopi 3", napisaną wspólnie z poetą Zbigniewem Sajnogiem (ex-TOTART) oraz został nagrodzony został Paszportem Polityki za całokształt twórczości. Od 2010 wraz z Grzegorzem Nawrockim (KOBIETY) jest gospodarzem audycji "Trójmiasto Nocą" w radiu Roxy FM.
W roku 2003 Tymański powołał do życia dwa nowe projekty muzyczne. W roku 2004 obydwie grupy, alternatywno-rockowa TYMON & THE TRANSISTORS oraz improwizująca TYMAŃSKI YASS ENSEMBLE (m.in. z Antonim Gralakiem i Wojtkiem Mazolewskim w składzie), nagrały swoje debiutanckie płyty w studiu Biodra. Za muzykę z albumu "Wesele", ścieżkę dźwiękową głośnego i obsypanego trofeami filmu Wojtka Smarzowskiego o tym samym tytule, Tymański otrzymał nagrodę Polskiej Akademii Filmowej Orzeł 2005 oraz Złotą Kaczkę czasopisma "Film". W roku 2010 TYMON & THE TRANSISTORS otrzymali nagrodę przemysłu fonograficznego Fryderyk za płytę pt. "Bigos Heart" (z gościnnym udziałem Leszka Możdżera i Grzegorza Halamy). W 2010 Tymański, wraz z trójmiejskimi muzykami Tomaszem Ziętkiem, Irkiem Wojtczakiem i Kubą Staruszkiewiczem, powołał do życia grupę Jazz Out. Formacja nagrała materiał na płytę z kompozycjami legendy jazzu Theloniousa Monka pt. "Deep Fried Monk", który niebawem ukaże się nakładem Agory. Obecnie Tymański wraz z Grzegorzem Jankowskim, Filipem Dzierżawskim, Grzegorzem Halamą, Robertem Brylewskim oraz zespołem Transistors pracuje nad filmowym musicalem o mocnym tytule "Polskie Gówno". Końcowe zdjęcia zostaną nakręcone w styczniu i lutym 2012; premiera filmu planowana jest na maj 2012 roku.
Maja Garbarska
Absolwentka architektury i urbanistyki Politechniki Gdańskiej, laureatka nagrody im. prof. R. Szczęsnego za najlepszą pracę dyplomową na Politechnice Gdańskiej w zakresie nowoczesnych technologii. Od 2004 roku pracuje w Miejskim Teatrze Miniatura w Pracowni Plastycznej. W latach 2006-2007 ilustrowała programy do spektakli. Wielokrotnie realizowała projekty oprawy scenicznej do wydarzeń w Teatrze Miniatura, m.in. benefisu Ireny Sawickiej, cyklu czytań w ramach warsztatów rodzinnych "Emocje od Z do A". Prowadzi warsztaty plastyczne dla dzieci, m.in. w ramach letnich warsztatów w Teatrze Miniatura w ramach programu "Lato w teatrze" Instytutu Teatralnego im. Z. Raszewskiego. "Poobiednie igraszki" to jej debiut jako scenografki.
