Trailer projektu Poszliśmy do Croatan
Artyści:
Hubert Czerepok,
Zbigniew Libera,
Robert Rumas
Syreny TV:
Aleksandra Polisiewicz i
Ewa Majewska,
Adam Witkowski,
Julita Wójcik,
Patryk Zakrocki
Inicjatorzy:
Robert Rumas i
Daniel Muzyczuk
Dokumentacja prac artystycznych projektu Poszliśmy do Croatan dostępna będzie
od 8 grudnia br. w Pracowni Kultury Miejskiej w byłym Browarze we Wrzeszczu
Kontakt: lm@kulturamiejska.pl, Tel. 0 58 3445420.
Pierwsi europejscy koloniści w Nowym Świecie zniknęli pozostawiając swoje osady i kartkę ze słowami Poszliśmy do Croatan. Croatanie to nazwa sąsiadującego z osadą szczepu Indian. Twierdzi się, że wymordowali oni osadników, ale doniesienia o zielonookich Indianach zdają się
przeczyć tej wersji zdarzeń. Istnieje hipoteza, że wybrali się podróż przenoszącą ich w inny wymiar.
Zniknięcie powszechnie kojarzy się z klęską. To co niewidzialne jest zewnętrzem życia publicznego, a niewidoczny nie ma wpływu na kierunek, w którym społeczność podąża. Lecz co się stanie jeśli przyjrzymy się konkretnym gestom? Kiedy staniemy wobec postaw, które owo "zejście do podziemia" traktują jako element strategii? Te mikropraktyki niejednokrotnie stanowią ćwiczenia z Utopii, która choć niemożliwa w sensie globalnym, być może jest w
zasięgu ręki jednostki.
Wykluczenie społeczne może występować pod różnymi postaciami. Może być spowodowane splotem niekorzystnych okoliczności, ale może również stanowić autonomiczną decyzję osoby wykluczającej się. Projekt stawia sobie za zadanie badanie owych praktyk i ich przyczyn. Skupi się na różnych gestach ustanawiających prywatne utopie.
We wczesnych latach sześćdziesiątych
Marcel Duchamp zauważył, że w związku z komercjalizacją świata sztuki jedynym rozwiązaniem dla wielkiego artysty przyszłości będzie zejście do podziemia, stanie się niewidocznym. Ta hipoteza znalazła swą realizację w postawach artystów neoawangardy. Jak jednak spełnić ją w czasach kiedy radykalna społeczna zmiana jest postrzegana jako dążenie z gruntu utopijne?
Zniknięcie nie oznacza jednak braku głosu. Głos zanikającego zostanie podtrzymany i wzmocniony poprzez artystyczne interwencje. Każdy z artystów przygotował dzieło, którego sednem jest przeniesienie się na peryferie społecznej przestrzeni. Prace te wyznaczają trudną do uchwycenia granicę pomiędzy prywatnym i publicznym, jak również pomiędzy realnym i
wyobrażonym.
Pierwsza, grudniowa odsłona ma charakter eksperymentu, który ukaże projekty w rozwoju, które finalne formy uzyskają w Centrum Sztuki Współczesnej Znaki Czasu w Toruniu. Nie pojawią się tutaj skończone artefakty, a raczej koncepcje, scenariusze, plany lub mapy. Widownia zostanie oprowadzona przez inicjatorów projektu, których zadaniem będzie osadzenie kolejnych gestów
w ramach swego rodzaju opowieści.
Prace:
Julita Wójcik - Niewidzialna ręka to także ty!
Czy jesteś gotowy zniknąć? Wymazać swoje nazwisko? Stać się niewidzialnym w internetowych wyszukiwarkach? Czy zgadzasz się "pójść do Croatan"?
Taką możliwość da tobie pozycjonowanie stron internetowych. Ilekroć ktoś wpisze twoje nazwisko w celu odnalezienia informacji o tobie otrzyma jedynie informację: "Poszliśmy do Croatan". Anonimowi artyści działają w sposób altruistyczny. Wyrobienie w artystach postaw altruistycznych, aby wciągnąć ich do wykonywania zadań nie przynoszących im zysku. Satysfakcję będzie im sprawiać poczucie wykonania potrzebnej sztuki.
Dołącz do mnie i zniknij z google razem ze mną!
Adam Witkowski
Ja, Adam Witkowski, ur. 4 kwietnia 1978 syn Farouka i Haliny, zamieszkały przy ulicy Wajdeloty 22/6a w Gdańsku, w pełni świadomy konsekwencji mojej decyzji, oświadczam, że wyrzekam się przynależności do wspólnoty wyznaniowej Kościół Rzymsko-Katolicki. Proszę o wykreślenie mnie ze wszystkich rejestrów, list osób przynależnych do Waszej wspólnoty. Proszę o pisemne potwierdzenie
dokonania stosownej adnotacji w księdze chrztu w Parafi p.w. Świętej Trójcy w Bydgoszczy przy ulicy
Świętej Trójcy 26.
Z poważaniem Adam Witkowski
Zbigniew Libera - The Place of Dead Roads
Artysta sięga po tekst Williama S. Burroughsa The Place of Dead Roads, aby stworzyć ścieżkę dźwiękową dla wyznaczonego słowami amerykańskiego kontrkulturowego papieża szlaku do nieśmiertelności. Tworzywem staje się niezwykle bliski Burroughsowi dźwięk. Libera z epizodów wyciętych z powieści fragmentów tworzy poszatkowaną narrację, której centrum znajduje się w
mitycznym neverlandzie, albo być może w pedalskiej utopii (za WB).
Hubert Czerepok - Search of Miraculous (Alpain Triptych, Preface) Tribute to Bas Jan Ader
W lipcu 1975 roku Bas Jan Ader wypływa w samotny rejs przez Atlantyk. Przedsięwzięcie to jest kolejną odsłoną projektu pt. Search of Miraculous (Songs for the North Atlantic: July 1975-), a staje się ostatnią i
niedokończoną realizacją, ponieważ artysta ginie na morzu. Po dwóch tygodniach od rozpoczęcia rejsu, u brzegów Bretani zostaje odnaleziony tylko opustoszały jacht, żeglarz ginie bez śladu, a jego ciała nie odnaleziono... Historia ta jest inspiracją dla mojego projektu pt. Search of Miraculous (Alpain Triptych, Preface), który jest zapowiedzią mojej przyszłorocznej wyprawy w Alpy, by dokonać wspinaczki na jednej z trzech legendarnych ścian Alp: północnej Matterhornu, północnej Eigeru, północnej Grandes Jorasses.
Projekt ten jest rodzajem hołdu dla Basa Jana Adera.
Robert Rumas - Planescape
To opowieść o chimeryczności
Marka Kijewskiego, która naznaczona była nieoczekiwanymi zmianami miejsc... O opuszczeniach, utratach znajomości, zwątpieniach i żalach. Wreszcie o zmianach kierunków albo bardziej obrazującej tę postawę swoistej życiowej bifurkacji. Ciągłe ucieczki Marka, ciągłe
zmiany planów nie mogły być racjonalne, ponieważ wtedy podróż byłaby pozbawiona przygody i związanego z nią ryzyka. Zamieniłaby się niechybnie w zaprogramowaną turystykę obliczoną na efektywność, ekonomię i pozór, co uniemożliwia życie w swoistej utopii - duchowej przestrzeni dającej
poczucie wolności. Ten radykalizm wymaga jednak ceny, którą wkrótce Marek zapłacił.
Syreny TV (Aleksandra Polisiewicz i Ewa Majewska) - Poszłyśmy do Kobietan.
Gdzie znikły kobiety? Wędrówka po archiwach w bladym świetle lekkiej niecierpliwości kuratorów i publiczności to właściwie
wyprawa do piekła patriarchatu, ciągła konfrontacja z "a o co wam chodzi?" - pytaniem, które towarzyszy wszystkim tym kobietom, które poszły... do Kobietan - nieznanego plemienia indiańskich szamanek na jakiejś kobiecej "Libertatii", czyli zdecydowały się pójść za własnym wewnętrznym głosem, a nie za nakazem superego, ojca czy sumienia. Te wszystkie błąkające się po (lub poza) podręcznikach do historii biografie chciałybyśmy ożywić, i w nich się przejrzeć, i w nich widza też przejrzeć poprzez zastosowanie lustra. Naturalny ludzki odruch - kontemplacja własnego oblicza - pozwoli odwiedzającym
zobaczyć własną twarz w słowach postaci sprzed lat i wieków, co może mieć dość wybuchowe skutki.
Patryk Zakrocki - Zanikanie
Prace video, dźwiękowe i tekstowe w trakcie ekspozycjii ulegają stopniowemu zanikaniu poprzez:
wariant 1... RANDOMIZACJĘ- każda z prezentowanych prac przeistacza się nieuchronnie w chaos/szum poprzez losowe przemieszanie elementów składowych. Pierwsza faza deformacji to przemieszczenie dużych bloków "rozdziałów" a stopniowo proces randomizacji obejmuje coraz drobniejsze elementy [głoski, klatki, litery]
wariant 2... ZASTĘPOWANIE - [UMORZENIE] stopniowe pojawianie sie w obrębie prac coraz dłuższych fragmentów morskiego szumu [obraz fal w pracach video, szum fal w pracach dzwiękowych lub graficzna deformacja tekstu]
Realizacja:
Stowarzyszenie Kultura Miejska w Gdańsku Wrzeszczu
www.kulturamiejska.pl
Projekt zrealizowano przy wsparciu Fundacji TNS, galerii Spiż 7 i Bałtyckiego Bractwa Żeglarzy w Gdańsku.
Projekt zrealizowany ze środków finansowych Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego w ramach Programu Operacyjnego Promocja Twórczości.
Projekt dofinansowany przez Samorząd Województwa Pomorskiego w ramach realizacji zadania publicznego "Rozwój kultury w województwie pomorskim"
