obowiązuje selekcja.
PUSTKI
Data założenia: sierpień 1999
Miejsce działania: zespół gra i tworzy w podwarszawskiej miejscowości Ostrówek
W swoim graniu zespół od początku nawiązywał do tradycji amerykańskiego, surowego rocka (The Stogges i The Velevet Underground), i jednocześnie poszukiwał własnego stylu. Muzykę zespołu określano jako proto-punk, albo rock garażowy, a wszystko to za sprawą nie tyle kompozycji (od zwiewnych przebojowych piosenek po improwizowane utwory instrumentalne) co sposobu ich wykonywania.
Pierwszy album Pustek wydany w marcu 2001roku „Studio Pustki” (Antena Krzyku, 2001), został bardzo pochlebnie i entuzjastycznie przyjęty przez prasę muzyczną. Płytę okrzyknięto wydarzeniem na polskiej scenie muzyki alternatywnej (m.in. debiut roku wg. Machiny). Oto fragment recenzji Tomka Lady (Życie Warszawy): "Intelektualna rewolucja. Nowy krażek grupy Pustki:
(...) Pustki i Ścianka, to obok Kobiet, Voo Voo i Myslovitz najciekawsze obecnie polskie zespoły rockowe. Mimo, ze media ich nie zauważają, na koncertach są tłumy, a atmosfera przypomina te, jaka Antonioni uchwycił dla potrzeb "Powiększenia" w czasie koncertu The Yardbirds. Szykuje się rewolucja. Dobrze, że zamiast populistów, do głosu dochodzą ludzie myślący".
Drugi album „8 Ohm” (Polskie Radio, 2004) przyniósł nieoczekiwany zwrot w strone avant – i post – rocka oraz manifest artystyczny „muzyki ściany wschodniej”. Świetne recenzje, wyraźny styl i rozbudowanie instrumentarium sprawiły, że „muzyka ściany wschodniej” już dziś doczekała się naśladowców.
Po wydaniu tej płyty rozpoczęła się przygoda Pustek z filmem i teatrem. Powstała ścieżka dźwiękowa do niemego filmu Aelita, którą zespół do dziś wykonuje na żywo podczas projekcji. Do zespołu zgłosił się też reżyser Przemysław Wojcieszek, z którym Pustki współpracują niemalże na stałe. Trzecia, wydana w zeszłym roku płyta “Do Mi No” to jak dotąd największe osiągnięcie Pustek. Przeboje „Tchu mi brak”, „Telefon do przyjaciela” czy „Słabość chwilowa” szturmem zdobywały playlisty i listy przebojów. Dzięki temu albumowi Pustki zyskały status jednego z najlepszych w Polsce zespołów “inteligentnego rocka”.
Obecnie zespół przygotowuje się do wydania DVD, na którym muzyka Pustek zilustruje film Aelita (ZSRR, 1924, reż. Jakow Protazanow).
Obecny skład zespołu:
• Barbara Wrońska – śpiew, klawisze
• Grzegorz Śluz – perkusja
• Radek Łukasiewicz – gitara, śpiew
• Szymon Tarkowski – gitara basowa
Oprócz nagrywania płyt i nieustannego koncertowania Pustki skomponowały muzykę do fimów:
– „Doskonałe popołudnie” reż. P. Wojcieszek
– „Aelita” reż. Jakow Protazanow (ZSRR, 1924)
–„Marco P. i złodzieje rowerów” reż. Bodo Kox
– „Nie panikuj” reż. Bodo Kox
– „In Thought, Mind and Deed" reż Rossana Rizzo, (prod. Cyprian Films, Nowy Jork)
oraz spektakli:
„Cokolwiek się zdarzy, kocham cię” reż. P. Wojcieszek
„Osobisty Jezus” reż. P. Wojcieszek
„Dwoje biednych Rumunów mówiących po polsku” tekst: Dorota Masłowska, reż. P. Wojcieszek
„Predicatorum Gedanensis”, reż. Andrzej Gołębnik, widowisko opowiadające historię Gdańska
WWW.pustki.pl
WWW.myspace.com/pustkimusic
Pustki mają na swoim koncie:
- 3 albumy: Studio Pustki (Antena Krzyku, kwiecień 2001, debiut roku wg Machiny), 8 Ohm (Polskie Radio, maj 2004), Do Mi No (Polskie Radio, marzec 2006). Single z albumu przez kilkanaście tygodni utrzymywały się na Liście Trójki, w radiu BIS itp., a "Telefon do Przyjaciela" wygrał plebiscyt na singiel 2005 w "Programie Alternatywnym"
A. Szydłowskiej, natomiast zespół w ramach trasy "Do Mi No" wystąpił kilkakrotnie w Radiu, m.in. zagrał kolejny koncert w studiu im. A. Osieckiej oraz sesję akustyczną w programie Piotra Stelmacha "Offensywa"
- EP "Nic do Powiedzenia" (Polskie Radio, jesień 2006), zawierający pierwszy film dokumentalny o zespole pt. "Próba sił", reż. Krzysztof Landsberg
- utwory na wielu kompilacjach m.in. „Kuba Wojewódzki Music Show", "Trójkowy Ekspress 5", "Tribute to Kryzys", "Warszawa: ścieżka dźwiękowa", "Tribute to Partia", "Broniewski", "WUJek", kompilacje załączone do pisma "Lampa i Iskra Boża", "PLay Music" (wydawnictwo niemieckojęzyczne wydane w ramach roku polsko-niemieckiego), "Rock z Radiem. Węgorzewo 2006", "Elektro Pop Klub 2005" (składanka wydana w ramach roku polsko-niemieckiego)
- ok. 200 koncertów w kraju i za granicą: 3 występy w studiu im. Agnieszki Osieckiej w radiowej Trójce (maj 2001, maj 2004, czerwiec 2006), trasa po salach koncetowych większości oddziałów regionalnych Polskiego Radia (m.in: Radio Białystok, Radio Pomorza i Kujaw, Radio Dla Ciebie, Radio Koszalin itd.), w ramach Sezonu Polskiego we Francji Nova Polska, Roku polsko-niemieckiego, w Anglii, na wielu festiwalach (m.in. festiwal Flugery na Ukrainie na 750-lecie Lwowa), trasa koncertowa z legendarnym "No Means No" w czerwcu 2004 (Kanadyjczycy kupili płytę „Studio Pustki” podczas poprzedniej wizyty w Polsce)
- występy na głównych festiwalach letnich w Polsce (Heineken Open'er 2006, Off Festiwal 2006, Union of Rock w Węgorzewie)
- ścieżkę dźwiękową do filmu s-f "Aelita" (reż. Jakow Protazanow, ZSRR, 1924) i trasę koncertową z tym filmem po kinach studyjnych i ważniejszych festiwalach filmowych, zarówno w Polsce (m.in. Wisłostrada, Felliniada, Etiuda, Kino Lato, Festiwal Filmowy w Gdyni itd.), jak i zagranicą (Altonale, Hamburg)
- piosenkę "Kalambury" nagraną z Muńkiem Staszczykiem z T.Love – współpraca w ramach projektu Broniewski
- ilustację muzyczną do powieści P. Huelle "Ostatnia Wieczerza", czytanej w radiowej Trójce w "Magazynie Bardzo Kulturalnym" Barbary Marcinik
