Trochę historii i współczesności tańca orientalnego, sztuki wciąż rozwijającej się i nie tak starej, jakby się to mogło wydawać... Mimo, że jego klasyczna wersja powstała na początku XX wieku odnaleźć w nim można niezwykłe bogactwo kultury, a w szczególności muzyki arabskiej.
Taniec orientalny, nazywany często 'tańcem brzucha' to sztuka wywodząca się z terenów bliskiego wschodu i Afryki Północnej, głównie Egiptu. Wyróżnić można wiele jego odmian, które wzajemnie przenikają się, będąc często opowieścią opartą na faktach z życia społeczności danego regionu.
'Raks Saffanah' to podróż ukazująca formy, jakie przyjął taniec orientalny w różnych rejonach geograficznych.
Zobaczymy m.in.
Saidi - taniec folklorystyczny pochodzący z Górnego Egiptu, tańczony w galabijach z wykorzystaniem laski, która jest nawiązaniem do używanego przez mężczyzn pasterskiego kija. Saidi ma charakter wyjątkowo radosny, saidi znaczy szczęśliwy.
Melaya leff - "zawinięta w chustę" to aleksandryjski taniec miejski odzwierciedlający otwarcie się Egiptu, szczególnie Kairu i Aleksandrii na Zachód i nowoczesność w latach 20 - XX wieku. Tancerka odgrywa rolę dziewczyny kokietującą mężczyzn (np. rybaków) siedzących na nabrzeżach. Zalotnie rozwija i na powrót zawija się w obszerną prostokątną chustę symbolizująca jej skromność.
Beledi - ten powstały w egipskich miastach wraz z początkiem ery uprzemysłowienia taniec, miał być wyrazem tęsknoty za "ojczyzną", sposobem ekspresji uczuć i nostalgii ludzi zmuszonych do migracji ze wsi do metropolii.
Shaaby - styl tańca orientalnego wykonywany do muzyki shaabi -muzyki ulicy, tj. współczesnej popularnej muzyki arabskiej, bazującej na tradycyjnych rytmach.
Moishahat - uważany za taniec arabski tańczony na dworach Kordoby i Grenady w VIII - XV w. W XX wieku, zrekonstruował go Mahmud Reda.
Karsilama - taniec folklorystyczny popularny na terenie Macedonii, Grecji i Turcji. Jego nazwa oznacza 'twarzą w twarz', tańczony głównie przy powitaniach. Jest to bardzo swobodny taniec, tańczony do rytmu w metrum 9/8 .
Ponadto pojawi się oczywiście klasyka arabska oraz style, powstałe na jej bazie. Np. tribal (powstały w latach 70-tych XX wieku w Stanach Zjednoczonych), który jest połączeniem klasycznego raqs sharki, tradycyjnych tańców folklorystycznych różnych regionów Północnej Afryki i Środkowego Wschodu, klasycznych tańców indyjskich a nawet, flamenco, czy oriental fantasy. W tej formie wykorzystuje się rekwizyty takie jak miecze, skrzydła, świeczniki czy wachlarze jedwabne.
22 maja 2011 godz 18:00
Aula Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Gdańskiego
Wstęp wolny
Choreografia: Marta Nowicka, Natalia Fadda, Wael Mansour, Farida (Anna Jeż)
Występują: Saffanah (Agnieszka Adamowska, Marta Hirsz, Joanna Jędrkowiak, Dominika Kubiak, Małgorzata Krzeczyńska, Marta Nowicka, Agnieszka Urbaniak) Bellyness (Emilia Bartnicka, Anna Noetzel, Farida (Anna Jeż)
