Praca nad wymazanymi śladami przeszłości a interwencja w niestabilną teraźniejszość. Emilia Kledzik, Agnieszka Knyt oraz Jacek Leociak troje specjalistów od dekonstruowania oraz obnażania fałszywych mitów na temat historii i doświadczeń grup mniejszościowych w XX wieku.
Ile mamy rodzajów pamięci? Kto pamięcią zarządza, kto uznaje ślady po życiu jednych za ważne i godne ocalenia, a zapiskom innych odmawia miejsca w historii oficjalnej?
Porozmawiamy o pracy w archiwach i tworzeniu archiwów, o rekonstruowaniu zapomnianych opowieści oraz przepisywaniu historii spoza głównego nurtu. Nieoczywiste źródła przeszłości oryginalne zapiski Papuszy, czyli Bronisław Wajs, do których dotarła Emilia Kledzik, antologia podziemnego archiwum getta warszawskiego współtworzona przez Jacka Leociaka oraz zbiory archiwów społecznych redagowane przez Agnieszkę Knyt ukazują wagę i różnorodność świadectw, które przez lata pozostawały na marginesie zainteresowań historyków i historyczek.
Stawką w grze jest nie tylko przepisanie jednostkowych, dotąd marginalizowanych doświadczeń granicznych, ale także rzucenie wyzwania poddanie w wątpliwość przekonań, które współcześnie rodzą niezrozumienie i polaryzację.
