autor:
Aleksander Fredro
Reżyseria:
Dorota Kolak
Scenografia:
Sławomir Jan Lewandowski
(Duża Scena, II Akty, 120 min.)
'Długo oczekiwana inscenizacja fredrowskiej komedii przekonała, że 'Śluby panieńskie' są perełką klasycznej komedii. Nie zestarzały się wcale, a ich dowcip jest wciąż świeży. Doskonale świadczyła o tym reakcja publiczności. Dorota Kolak pokazała sztukę w sposób bardzo tradycyjny, bez zbędnych udziwnień. Prawidłowa interpretacja wiersza, tekst czytelnie podawany przez aktorów oraz brak zbędnej nadinterpretacji, a także prawdziwy dobry smak tego 'evergreenu' sprawiają, że warto zaprosić na to przedstawienie nie tylko młodzież...'
Głos Wybrzeża, 25.01.1999
'Mimo klasycznych karbów, uważny widz dostrzeże tu niejeden humorystyczny akcent. Niewyczerpanym źródłem komizmu są znane fredrowskie postaci - tu zyskujące na indywidualności. Role są jakby uszyte na miarę. Doskonale korespondują z naturalnymi warunkami aktorów, którzy nasycają swych bohaterów różnorodnością reakcji i postaw...'
Życie na fali, 27.01.1999
'Inteligentny humor, konsekwentne inscenizowanie Fredry zarazem serio i nie serio, to najważniejsza, obok wielu innych, zaleta gdyńskiego przedstawienia'
Dziennik Bałtycki, 25.01.1999
Aleksander Fredro
Reżyseria:
Dorota Kolak
Scenografia:
Sławomir Jan Lewandowski
(Duża Scena, II Akty, 120 min.)
'Długo oczekiwana inscenizacja fredrowskiej komedii przekonała, że 'Śluby panieńskie' są perełką klasycznej komedii. Nie zestarzały się wcale, a ich dowcip jest wciąż świeży. Doskonale świadczyła o tym reakcja publiczności. Dorota Kolak pokazała sztukę w sposób bardzo tradycyjny, bez zbędnych udziwnień. Prawidłowa interpretacja wiersza, tekst czytelnie podawany przez aktorów oraz brak zbędnej nadinterpretacji, a także prawdziwy dobry smak tego 'evergreenu' sprawiają, że warto zaprosić na to przedstawienie nie tylko młodzież...'
Głos Wybrzeża, 25.01.1999
'Mimo klasycznych karbów, uważny widz dostrzeże tu niejeden humorystyczny akcent. Niewyczerpanym źródłem komizmu są znane fredrowskie postaci - tu zyskujące na indywidualności. Role są jakby uszyte na miarę. Doskonale korespondują z naturalnymi warunkami aktorów, którzy nasycają swych bohaterów różnorodnością reakcji i postaw...'
Życie na fali, 27.01.1999
'Inteligentny humor, konsekwentne inscenizowanie Fredry zarazem serio i nie serio, to najważniejsza, obok wielu innych, zaleta gdyńskiego przedstawienia'
Dziennik Bałtycki, 25.01.1999