Sny
wg tekstu Iwana Wyrypajewa
Przekład: Andrzej Moskwin
Narkotyki to substancje, które znane są człowiekowi od dawna. Są naturalne lub przetworzone, bardziej lub mniej związane z konkretnymi społecznościami czy kulturami, wreszcie - mają mniejszy lub większy wpływ na ludzki organizm. Powszechnie dostępna wódka też jest tego typu substancją, ale demonizowanie nazwy narkotyk pozwala inne używki bagatelizować, choć bywają tak samo groźne dla zdrowia.
A co z substancjami metafizycznymi? Jak Bóg? Czy ślepa wiara jest tak samo destrukcyjna jak uzależnienie?
Nie każdy użytkownik nadużywa. Nie każdy się uzależnia. Skuteczniejsza od moralnego oburzenia będzie przemyślana prewencja. Narkotyki stają się problemem szczególnie wtedy, gdy stają się ucieczką dla dzieci i młodzieży pozbawionych perspektyw. By wypełnić jednostkową pustkę, sięgamy po różne "wypełniacze", czy wyjściem okaże się budowa wspierających się wspólnot i więcej zrozumienia dla pozostałych członków społeczeństwa?
W poszukiwaniu piękna, miłości, wyzwolenia i Boga trafili do piekła.
Alternatywny świat jako ucieczka od "tego" świata. Cztery zbyt wrażliwe osoby w poszukiwaniu spełnienia wchodzą na ścieżki kierujące ich w odmienne stany świadomości. Trans, miłość, Bóg, sen, narkotyki. To wszystko, co pozwala, choć na chwilę odkleić się od tego, co jest dookoła. Zamknąć oczy i pozwolić sobie na błysk kolorowego świata, z daleka od tego szarego bagna. Bez względu na konsekwencje. A konsekwencje przychodzą zawsze i im większy dług zaciągniemy tym boleśniej przyjdzie nam go spłacać.
Reżyseria: Cezary Iber
Wizualizacje: Przemysław Brynkiewicz
Muzyka: Maciej Zakrzewski
Produkcja: Fundacja Teatru BOTO
Obsada:
Magdalena Boć, Robert Ninkiewicz, Grzegorz Sierzputowski, Małgorzata Szczerbowska
Iwan Wyrypajew dla "Tygodnika Powszechnego": Dzięki "Trainspotting" napisałem ,,Sny" - pierwszą sztukę teatralną. W połowie lat 90. młodzi ludzie w Irkucku umierali z przedawkowania heroiny - niektórzy także na AIDS, inni się zapijali. To był koszmar. Sytuacja jak w czasach gułagu. Tyle że wrogiem nie była wojna, tylko heroina. Mniej więcej połowa uczniów z mojej klasy nie żyje. To konsekwencje zmiany reżimu. Pojawili się ludzie, którzy zrozumieli, że na narkotykach można zrobić wielki interes. Milicja bardzo chętnie "przykrywała" działalność dilerów. Czeczeni, dilerzy, biznesmeni i milicja do pewnego czasu trzymali się razem. Potem zaczęli ze sobą walczyć. Teraz fala heroiny minęła. Lepiej się oddycha, swobodniej. Więcej "tlenu".
Spektakl jest współfinansowany ze środków Samorządu Województwa Pomorskiego.
Projekt zrealizowano przy wsparciu Urzędu Miasta Sopot.
Wydarzenie odbywa się dzięki wsparciu Global Drug Policy Program Open Society Foundations.
-----
Iwan Wyrypajew - rocznik 1974. Rosyjski aktor, reżyser i dramatopisarz. Autor sztuk Sny (2000), Miasto gdzie ja (2001), Walentynki i Tlen (2002). Ukończył Wydział Aktorski Akademii Teatralnej w Irkucku (1995), w latach1995-96 aktor teatru w Magadanie, 1996-98 aktor Teatru Dramatu i Komedii na Kamczatce. Studiował reżyserię w Wyższej Szkole Teatralnej im. Szczukina w Moskwie. W 1998 roku założył w Irkucku teatr studyjny Przestrzeń Gry. Od roku 2001 pracuje w moskiewskim Teatr.doc. Gościł wraz z zespołem na festiwalach teatralnych w Austrii, Francji i Polsce. Międzynarodowy rozgłos przyniósł mu dramat Sny, wystawiany m.in. przez Declana Donellana w ramach Tygodnia Dramaturgii Rosyjskiej w Royal Court Theatre w Londynie. Natomiast irkucka administracja oskarzyła autora o demoralizację, bluźnierstwo i zgubny wpływ na młodzież. Sny poruszają bolesną dla Rosjan tematykę degeneracji społeczeństwa i nasilającej się plagi narkomanii. Teatr Przestrzeń Gry zawiesił działalność w rodzinnym mieście, ponieważ władze w Irkucku skutecznie uniemożliwiały pracę zespołowi, odbierając prawo użytkowania teatralnych pomieszczeń. Tlen, ostatnia sztuka Wyrypajewa, jest protestem przeciwko ordynarności, martwocie i stęchliznie codziennego życia. Wyrypajew jest jednym z najbardziej znanych i najlepiej sprzedających się za granicą młodych dramaturgów rosyjskich. Okrzyknięty został przez krytykę liderem całego pokolenia.
Cezary Iber - aktor i reżyser. Studiował aktorstwo w PWST we Wrocławiu, a następnie reżyserię w Łodzi w PWSFTviT, jest absolwentem kursów w Londynie, Luksemburgu i Paryżu. Grał w teatrach klasycznych i alternatywnych. Nagrodzony na Festiwalu Szkół Teatralnych w Łodzi oraz Festiwalu Sztuki Aktorskiej w Kaliszu. Pracował na Islandii, w Meksyku i Zambii.
wg tekstu Iwana Wyrypajewa
Przekład: Andrzej Moskwin
Narkotyki to substancje, które znane są człowiekowi od dawna. Są naturalne lub przetworzone, bardziej lub mniej związane z konkretnymi społecznościami czy kulturami, wreszcie - mają mniejszy lub większy wpływ na ludzki organizm. Powszechnie dostępna wódka też jest tego typu substancją, ale demonizowanie nazwy narkotyk pozwala inne używki bagatelizować, choć bywają tak samo groźne dla zdrowia.
A co z substancjami metafizycznymi? Jak Bóg? Czy ślepa wiara jest tak samo destrukcyjna jak uzależnienie?
Nie każdy użytkownik nadużywa. Nie każdy się uzależnia. Skuteczniejsza od moralnego oburzenia będzie przemyślana prewencja. Narkotyki stają się problemem szczególnie wtedy, gdy stają się ucieczką dla dzieci i młodzieży pozbawionych perspektyw. By wypełnić jednostkową pustkę, sięgamy po różne "wypełniacze", czy wyjściem okaże się budowa wspierających się wspólnot i więcej zrozumienia dla pozostałych członków społeczeństwa?
W poszukiwaniu piękna, miłości, wyzwolenia i Boga trafili do piekła.
Alternatywny świat jako ucieczka od "tego" świata. Cztery zbyt wrażliwe osoby w poszukiwaniu spełnienia wchodzą na ścieżki kierujące ich w odmienne stany świadomości. Trans, miłość, Bóg, sen, narkotyki. To wszystko, co pozwala, choć na chwilę odkleić się od tego, co jest dookoła. Zamknąć oczy i pozwolić sobie na błysk kolorowego świata, z daleka od tego szarego bagna. Bez względu na konsekwencje. A konsekwencje przychodzą zawsze i im większy dług zaciągniemy tym boleśniej przyjdzie nam go spłacać.
Reżyseria: Cezary Iber
Wizualizacje: Przemysław Brynkiewicz
Muzyka: Maciej Zakrzewski
Produkcja: Fundacja Teatru BOTO
Obsada:
Magdalena Boć, Robert Ninkiewicz, Grzegorz Sierzputowski, Małgorzata Szczerbowska
Iwan Wyrypajew dla "Tygodnika Powszechnego": Dzięki "Trainspotting" napisałem ,,Sny" - pierwszą sztukę teatralną. W połowie lat 90. młodzi ludzie w Irkucku umierali z przedawkowania heroiny - niektórzy także na AIDS, inni się zapijali. To był koszmar. Sytuacja jak w czasach gułagu. Tyle że wrogiem nie była wojna, tylko heroina. Mniej więcej połowa uczniów z mojej klasy nie żyje. To konsekwencje zmiany reżimu. Pojawili się ludzie, którzy zrozumieli, że na narkotykach można zrobić wielki interes. Milicja bardzo chętnie "przykrywała" działalność dilerów. Czeczeni, dilerzy, biznesmeni i milicja do pewnego czasu trzymali się razem. Potem zaczęli ze sobą walczyć. Teraz fala heroiny minęła. Lepiej się oddycha, swobodniej. Więcej "tlenu".
Spektakl jest współfinansowany ze środków Samorządu Województwa Pomorskiego.
Projekt zrealizowano przy wsparciu Urzędu Miasta Sopot.
Wydarzenie odbywa się dzięki wsparciu Global Drug Policy Program Open Society Foundations.
-----
Iwan Wyrypajew - rocznik 1974. Rosyjski aktor, reżyser i dramatopisarz. Autor sztuk Sny (2000), Miasto gdzie ja (2001), Walentynki i Tlen (2002). Ukończył Wydział Aktorski Akademii Teatralnej w Irkucku (1995), w latach1995-96 aktor teatru w Magadanie, 1996-98 aktor Teatru Dramatu i Komedii na Kamczatce. Studiował reżyserię w Wyższej Szkole Teatralnej im. Szczukina w Moskwie. W 1998 roku założył w Irkucku teatr studyjny Przestrzeń Gry. Od roku 2001 pracuje w moskiewskim Teatr.doc. Gościł wraz z zespołem na festiwalach teatralnych w Austrii, Francji i Polsce. Międzynarodowy rozgłos przyniósł mu dramat Sny, wystawiany m.in. przez Declana Donellana w ramach Tygodnia Dramaturgii Rosyjskiej w Royal Court Theatre w Londynie. Natomiast irkucka administracja oskarzyła autora o demoralizację, bluźnierstwo i zgubny wpływ na młodzież. Sny poruszają bolesną dla Rosjan tematykę degeneracji społeczeństwa i nasilającej się plagi narkomanii. Teatr Przestrzeń Gry zawiesił działalność w rodzinnym mieście, ponieważ władze w Irkucku skutecznie uniemożliwiały pracę zespołowi, odbierając prawo użytkowania teatralnych pomieszczeń. Tlen, ostatnia sztuka Wyrypajewa, jest protestem przeciwko ordynarności, martwocie i stęchliznie codziennego życia. Wyrypajew jest jednym z najbardziej znanych i najlepiej sprzedających się za granicą młodych dramaturgów rosyjskich. Okrzyknięty został przez krytykę liderem całego pokolenia.
Cezary Iber - aktor i reżyser. Studiował aktorstwo w PWST we Wrocławiu, a następnie reżyserię w Łodzi w PWSFTviT, jest absolwentem kursów w Londynie, Luksemburgu i Paryżu. Grał w teatrach klasycznych i alternatywnych. Nagrodzony na Festiwalu Szkół Teatralnych w Łodzi oraz Festiwalu Sztuki Aktorskiej w Kaliszu. Pracował na Islandii, w Meksyku i Zambii.
