Architektura powojennego okresu często kojarzona jest z niska jakością, szarością i prowizorycznymi rozwiązaniami. To spojrzenie jest w dużej mierze wynikiem przefiltrowania oceny tej architektury przez pryzmat systemu w ramach którego powstawała. Kiedy popatrzymy na nią z punktu widzenia historii architektury - dostrzeżemy, że był to czas nie tylko wyrabiania norm i propagowania ideologii ale także moment poszukiwania nowych form wyrazu i eksperymentowania z innowacyjnymi materiałami. W wyniku tych poszukiwań powstało wiele wyjątkowych kreacji, które do dzisiaj zadziwiają swoją formą. Architekci niejednokrotnie upatrywali ucieczki od obowiązujących norm w abstrakcyjnych formach projektowanych budynków, dzięki czemu stała się ona poniekąd poligonem wolności.
Wykład będzie omówieniem przykładów z terenu Europy Środkowej - od kosmicznych realizacji pomnikowych Dušan Džamonja, przez utopijne projekty Oskara Hansena aż po osiedla z wielkiej płyty. Które z nich możemy nazwać "perełkami" a które "potworami"? Czy w ogóle takie biegunowe postawienie problemu oddaje złożoność i wielość form tej architektury? Wiele z przykładów socmodernizmu można paradoksalnie zaliczyć do obu kategorii. Łamiąc dotychczasowe zasady i eksperymentując z nowymi materiałami architekci tworzyli kreacje, które dziś wyglądają groteskowo. To jednak nie dyskwalifikuje ich z grona dzieł architektury, lecz wymusza na nas, współczesnych odbiorcach, szersze, bardziej wyczynowe na konteksty i wolne od ideologicznych filtrów, spojrzenie.
Termin: 15 października (sobota), godz. 15.30 - 16.30
Prowadzenie: Helena Postawka-Lech
Miejsce: CSW Łaźnia 2, Nowy Port, ul. Strajku Dokerów 5
Projekt został dofinansowany ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego.
