Kompozycje:
Giya Kancheli (*1935)
"Lulling the sun" [2008]
muzyka poważna - koncerty w Trójmieście
Sofia Gubaidulina (*1931)
"Sonnengesang" [1997]
Wykonawcy:
ANDRZEJ BAUER - wiolonczela
Michał Jastrzębski - perkusja
Joanna Bułło - perkusja
Aleksandra Mozgiel - celesta
Polski Chór Kameralny
JERZY SWOBODA - dyrygent
GIYA KANCHELI
Najbardziej znany żyjący kompozytor gruziński i jedna z najważniejszych postaci muzyki współczesnej. Jego utwory, głęboko uduchowione, wypełnia poszukiwanie słuchowych obrazów, różnorodności kolorów i tekstur, wyraźnych kontrastów i przygniatających punktów kulminacyjnych.
Jego muzyka napisana po 1990 r. jest bardziej delikatna, wyciszona i nostalgiczna. Kancheli, człowiek nie idący na kompromisy z artystyczną uczciwością, został nazwany przez rosyjskiego kompozytora Rodiona Szczedrina "ascetą z temperamentem maksymalisty - powściągliwym Wezuwiuszem".
Giya Kancheli urodził się w Tbilisi, ale od 1991 r. mieszka w Europie Zachodniej (najpierw w Berlinie, a od 1995 r. w Antwerpii, gdzie jest kompozytorem-rezydentem Flamandzkiej Filharmonii Królewskiej). Utwory Kancheliego są wykonywane na całym świecie, przez znakomitych artystów, takch jak: Dennis Russell Davies, Jansug Kakhidze, Gidon Kremer, Yuri Bashmet, Kim Kashkashian, Mścisław Rostropowicz czy Kronos Quartet. Kompozytor ciągle otrzymuje zamówienia na nowe utwory, a jego dzieła są regularnie wydawane na płytach CD, zwłaszcza wydawnictwa ECM. W Gruzji Kancheli znany jest także jako twórca muzyki teatralnej.
Przez 20 lat był dyrektorem muzycznym w teatrze Rustaveli w Tbilisi. Napisał także muzykę do dziesiątków filmów. Za tekst w "Lulling the sun" posłużyło słowo "słońce", śpiewane w 27 językach: perskim, abchaskim, armeńskim, azerskim, tureckim, greckim, japońskim, syngaleskim, osetyjskim, gruzińskim, estońskim, egipskim, litewskim, rumuńskim, arabskim, hebrajskim, łacinie, włoskim, francuskim, rosyjskim, ukraińskim, niemieckim, angielskim, kurdyjskim, chińskim, sumeryjskim i duńskim.
SOFIA GUBAIDULINA
Należy do grona najwybitniejszych kompozytorów współczesnych na świecie. Laureatka najbardziej prestiżowych nagród muzycznych: Praemium Imperiale oraz Polar Music Prize. Członkini m.in. Akademie der Künste w Berlinie, Freie Akademie der Künste w Hamburgu, Royal Music Academy w Sztokholmie. Urodzona 24 października 1931 r. w Republice Tatarstanu (b. ZSRR). Studiowała fortepian i kompozycję w konserwatorium w Kazaniu, a następnie w Konserwatorium Moskiewskim. Od 1963 r. była kompozytorem niezależnym, mieszkała w Moskwie.
W 1992 r. emigrowała do Niemiec, mieszka niedaleko Hamburga. Gubajdulinę uważa się obecnie za jedną z największych osobowości nowej muzyki. Jej twórczość, obok dzieł Henryka Mikołaja Góreckiego, Arvo Pärta i Johna Tavenera zaliczana jest do nurtu "nowej muzyki religijnej". W jej muzyce wyczuwalne są intensywne wpływy religijne, w szczególności wpływy prawosławia. Jej zainteresowania kompozytorskie kształtowało z jednej strony odkrywanie tradycji rosyjskiej, kaukaskiej i azjatyckiej, z drugiej zaś - szybkie przyswajanie i zindywidualizowanie współczesnych zachodnich technik muzycznych oraz głęboka wiara w mistyczne właściwości muzyki.
Mimo niechęci władz sowieckich muzykę Gubaiduliny prezentowali światu m.in. Vladimir Tonkha, Friedrich Lips, Mark Pekarsky, Valery Popov, Gidon Kremer, Kronos Quartet, Kent Nagano, Kurt Masur, Sir Simon Rattle, Sir Andrew Davis, Anne-Sophie Muter. Od pierwszej swojej wizyty na Zachodzie (1985) kariera kompozytorki pięła się mocno w górę, do dzisiaj Gubaidulina otrzymuje prestiżowe zamówienia m.in. z Berlina, Helsinek, Biblioteki Kongresu, Filharmoników Nowojorskich oraz in. organizacji i zespołów. Muzyka Gubaiduliny wydawana jest na płytach CD w prestiżowych wydawnictwach: DG, Chandos, Philips, Sony Classical, BIS, Berlin Classics. Kompozytorka dwukrotnie została także uhonorowana prestiżową nagrodą Koussevitzky International Recording Award.
"Sonnengesang", czyli Pieśń słoneczna (zwana także Pochwałą stworzeń) to kantyk religijny z XIII wieku, najstarszy zabytek poezji w języku włoskim, modlitwa przypisywana św. Franciszkowi z Asyżu. Została ułożona na dwa lata przed śmiercią Franciszka, między zimą a wiosną 1225.
Autor pieśni znalazł inspiracje w Biblii, szczególnie w tzw. "Pieśni trzech młodzieńców w piecu ognistym". W odróżnieniu od tekstu biblijnego Franciszek brata się ze stworzeniami i żywiołami, nazywając ich "braćmi" i "siostrami". Jedność stworzeń wynika w kantyku Franciszka z odniesienia do wspólnego źródła pochodzenia, jakim jest Stworzyciel. Żywioły tracą w tym świetle swój niszczycielski charakter. Nie jest to świat odrealniony, ale taki, jaki był u zarania dziejów, jaki byłby bez piętna grzechu. Franciszka nie jest w stanie przerazić nawet śmierć. Nawet ona nie może uczynić żadnej krzywdy. Pieśń ta jest śpiewem człowieka uduchowionego, mistyka, w którym ucichły wszelkie konflikty, który zjednoczony jest z całym stworzeniem w oddawaniu czci i chwały Bogu. Kantyk jest hymnem pochwalnym, w którym wyrażona zostaje pochwała Stwórcy poprzez dostrzeżenie piękna jego stworzeń. Autor przedstawił w nim pozytywny obraz natury, która jest odbiciem piękna i harmonii Boga. W następującej kolejności wymienione zostają elementy natury, żywioły i inne stworzenia: Słońce, Księżyc z gwiazdami, wiatr, powietrze, aura, woda, ogień, Ziemia, przebaczający, śmierć. Sofia Gubaidulina zadedykowała "Sonnengesang" Mścisławowi Rostropowiczowi.
ANDRZEJ BAUER
Najwybitniejszy Polski wiolonczelista naszych czasów. Zdobywca pierwszej nagrody na Międzynarodowym Konkursie ARD w Monachium oraz laureat Międzynarodowego Konkursu "Praska Wiosna" i nagrody Parlamentu Europy i Rady Europejskiej.
Urodził się w Łodzi. Tu ukończył studia pod kierunkiem Kazimierza Michalika, a uzupełniał je pracując m.in. z André Navarrą, Milošem Sadlo oraz Danielem Szafranem podczas licznych kursów mistrzowskich. Odbył dwuletnie studia w Londynie, w klasie Williama Pleetha jako stypendysta Witolda Lutosławskiego. W ciągu ostatnich lat Andrzej Bauer wystąpił z recitalami m.in. w Amsterdamie, Paryżu, Wiedniu, Hamburgu i Monachium, a także z orkiestrami symfonicznymi m.in. z Filharmonikami Monachijskimi, Orkiestrą RAI w Neapolu, Orkiestrą Filharmoniczną w Strasburgu, Orkiestrą Radia w Stuttgarcie oraz Orkiestrą Radiową w Berlinie. Wiolonczelista koncertuje regularnie z większością polskich orkiestr symfonicznych i kameralnych, a zespoły takie jak Filharmonia Narodowa i Sinfonia Varsovia zapraszają go jako solistę swoich europejskich tras koncertowych. Andrzej Bauer nagrywał dla wielu polskich i zagranicznych rozgłośni radiowych i stacji telewizyjnych. Brał udział w międzynarodowych festiwalach, występując w większości krajów Europy, a także w Stanach Zjednoczonych i Japonii. Płyta artysty zawierająca m. in. utwory Schuberta, Brahmsa i Schumanna (Koch / Schwann) została wyróżniona kwartalną Nagrodą Niemieckiej Krytyki Płytowej. W kolejnych nagraniach CD wiolonczelista utrwalił utwory Szostakowicza, Prokofiewa i Strawińskiego, Messiaena, Panufnika a także Koncert wiolonczelowy Witolda Lutosławskiego. W 2000 roku ukazał się - pierwszy w historii polskiej dyskografii - dwupłytowy album z kompletem Suit wiolonczelowych J. S. Bacha, zarejestrowanych przez wiolonczelistę dla firmy CD Accord, za który artysta otrzymał nagrodę polskiej Akademii Fonograficznej - "Fryderyk 2000". Artysta wykonuje obszerny repertuar zawierający wiele dzieł muzyki nowej i najnowszej, w tym utwory specjalnie dla niego skomponowane. W roku 2002, podczas 44. Międzynarodowego Festiwalu "Warszawska Jesień" wystąpił z recitalem prawykonań utworów na wiolonczelę solo i media elektroniczne powstałych z jego inspiracji. Zapoczątkowany wówczas projekt "Cellotronicum" jest przez artystę kontynuowany, owocuje nagraniami i kolejnymi prawykonaniami, które prezentowane są w ważnych centrach muzyki współczesnej w Europie. Kolejna edycja "Cellotronicum", prezentowana podczas Warszawskiej Jesieni została uhonorowana nagrodą "Orfeusz 2006". Andrzej Bauer jest profesorem Uniwersytetu Muzycznego im. Fr. Chopina w Warszawie oraz Akademii Muzycznej im. Feliksa Nowowiejskiego w Bydgoszczy, gdzie prowadzi klasy wiolonczel. Jest założycielem i opiekunem artystycznym "Warszawskiej Grupy Cellonet".
Coraz więcej czasu poświęca kompozycji i improwizowaniu muzyki.
MICHAŁ JASTRZĘBSKI
Absolwent Ogólnokształcącej Szkoły Muzycznej w Gdańsku w klasie perkusji mgr Piotra Sutta oraz Akademii Muzycznej w Gdańsku w klasie perkusji ad. Mirosława Adrjanczyka.
Na co dzień współpracuje m.in. z: Polską Filharmonią Kameralna - Sopot, Państwową Operą Bałtycką w Gdańsku, Polską Filharmonią Bałtycką w Gdańsku, Filharmonią Warmińsko - Mazurską w Olsztynie, Elbląską Orkiestrą Kameralną. Koncertował w Niemczech, Austrii, Szwajcarii, Danii, Szwecji, Macedonii, Francji, Luxemburgu, Wielkiej Brytanii. W 2008 roku brał udział w międzynarodowym projekcie "The European Opera Centre" w Liverpoolu, Europejskiej Stolicy Kultury 2008.
W 2000 roku zdobył 3 miejsce na Ogólnopolskich Przesłuchaniach Kameralnych Zespołów Perkusyjnych w Warszawie, a w 2008 roku 3 nagrodę na Międzynarodowym Konkursie Perkusyjnym w Fermo we Włoszech, w kategorii kotły symfoniczne.
JOANNA BUŁŁO
Naukę gry na perkusji rozpoczęła w wieku 14 lat. Z wyróżnieniem ukończyła Akademię Muzyczną im. S. Moniuszki w Gdańsku. Brała udział w festiwalach perkusyjnych (Warszawa, Koszalin, Żagań), uczestniczyła w mistrzowskich kursach gry na marimbie (Warszawa) i kotłach (Wrocław, Paryż) oraz w Międzynarodowych Kursach Interpretacji Muzyki Współczesnej (Gdańsk-Gdynia).
Półfinalistka I Ogólnopolskiego Konkursu Marimbowego w Warszawie oraz I Międzynarodowego Konkursu Kotłowego w Paryżu. Laureatka II nagrody w konkursie "Yamaha Scholarship 2001" w Katowicach. Stypendystka Prezydenta Miasta Gdańska, fundacji "Yamaha Music Foundation of Europe" oraz Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego. W 1995 r. rozpoczęła stałą współpracę z orkiestrą Filharmonii Bałtyckiej w Gdańsku, a następnie z orkiestrami Opery Bałtyckiej w Gdańsku oraz Teatru Muzycznego w Gdyni. Od 2002 r. na stałe współpracuje z Polską Filharmonią "Sinfonia Baltica" w Słupsku.
ALEKSANDRA MOZGIEL
Jest absolwentką Akademii Muzycznej im. Stanisława Moniuszki w Gdańsku w klasie fortepianu prof. Katarzyny Popowej-Zydroń. Studiowała także w paryskim Conservatoire National Supérieur de Musique et de Danse pracując pod kierunkiem prof. Michela Béroff i prof. Erica Le Sage oraz w Hochschule für Musik und Theater w Hanowerze w klasie prof. Gerrita Zitterbarta.
Aleksandra Mozgiel jest laureatką 31 nagród na 26 krajowych i międzynarodowych konkursach solowych i kameralnych. Jest jedną z najbardziej wszechstronnych pianistek swojego pokolenia. Koncertuje solo, kameralnie, jako akompaniatorka (m. in. z Mariuszem Patyrą - zdobywcą I Nagrody na Międzynarodowym Konkursie Skrzypcowym im. Niccoló Paganiniego w Genui, Pauliną Martini - stypendystką Teatru Maryjskiego w Petersburgu). Od 2004 r. stale współpracuje z Polską Filharmonią Bałtycką im. F. Chopina jako muzyk orkiestrowy.
W latach 1999 i 2000 uczestniczyła w Koncercie Roku, przeglądzie najwybitniejszych studentów Akademii Muzycznych kraju. W 2005 r. była uczestniczką XV Międzynarodowego Konkursu im. F. Chopina w Warszawie, zyskując bardzo przychylne recenzje. Występowała jako solistka m.in. z Filharmonią Bałtycką, Filharmonią Pomorską, Sinfonia Baltica, Hamburger Camerata, Kwartetem Toruńskiej Orkiestry Symfonicznej, Kwartetem Polskiej Filharmonii Kameralnej pod batutą Mirosława Jacka Błaszczyka, Bohdana Jarmołowicza, Michała Nesterowicza, Maxa Pommera. Koncertowała w Polsce, Niemczech, Francji, Holandii, Szwajcarii, Norwegii, Austrii, Włoszech, Finlandii oraz na Słowacji i Gwadelupie.
POLSKI CHÓR KAMERALNY Schola Cantorum Gedanensis
Należy do wąskiego grona światowej elity profesjonalnych chórów kameralnych. Zespół założony w 1978 r. przez Ireneusza Łukaszewskiego, od 1983 r. prowadzony jest przez jego brata - Jana.
Zainteresowania tego wszechstronnego zespołu, w skład którego wchodzi 24 zawodowych muzyków, koncentrują się głównie na muzyce a cappella, zwłaszcza współczesnej. Chór stawia sobie za cel nadrzędny regularną pracę na instrumentalnym, "orkiestralnym" poziomie, co oprócz wielu innych umiejętności, wymaga całkowitego opanowania aparatu wokalnego, umożliwiając realizację wszystkich technicznych i artystycznych wymogów partytury.
Repertuar Polskiego Chóru Kameralnego zawiera ponad 350 prawykonań, liczne programy oratoryjne, operowe, wykonywane we współpracy z najwybitniejszymi polskimi i zagranicznymi orkiestrami filharmonicznymi i zespołami, tkj. Academy of Ancient Music, Divino Sospiro, Neue Düsseldorfer Hofmusik, NOSPR, Sinfonia Varsovia, Orkiestra Kameralna Polskiego Radia Amadeus, Polska Filharmonia Kameralna-Sopot. Z Polskim Chórem Kameralnym gościnnie współpracują światowej sławy dyrygenci m.in. Eric Ericson, Uwe Gronostay, Frieder Bernius i Stephen Layton. Zespół gości na międzynarodowych festiwalach muzycznych, m.in. Warszawska Jesień, Wratislavia Cantans, Ruhr-Festival, Rendezvous musique nouvelle, Soundstreams. Wiele spośród ponad 60 płyt CD wydanych m.in. w takich wytwórniach jak Acte Préalable, BeArTon, Carus, DUX, Musica Sacra, Naxos, Wergo i Musidisque, otrzymało nagrody fonograficzne, m.in. trzykrotnie Fryderyka Polskiej Akademii Fonograficznej czy Orphees D'Or Academii de Disque Lirique (Paryż). Jedna z ostatnich płyt CD zespołu - Penderecki: Complete Choral Works (DUX, 2009), zarejestrowana na specjalne zaproszenie samego kompozytora, stanowi pierwszą w świecie pełną monografię utworów na chór a cappella Krzysztofa Pendereckiego. Polski Chór Kameralny Schola Cantorum Gedanensis jest organizatorem wielu wydarzeń muzycznych, które spotykają z bardzo dobrym przyjęciem ze strony słuchaczy i recenzentów (Dni Bachowskie, Międzynarodowy Festiwal Mozartowski MOZARTIANA, Festiwal CHOPIN W GDAŃSKU).
JERZY SWOBODA
Studia dyrygenckie ukończył z wyróżnieniem w 1982 r. w Akademii Muzycznej w Krakowie w klasie prof. Krzysztofa Missony. W latach 1982-86 był kierownikiem Chóru Państwowej Filharmonii w Krakowie, następnie dyrygentem zespołu Capella Cracoviensis. Równolegle prowadził działalność dydaktyczną w krakowskiej Akademii Muzycznej. Od 1986 do 1990 r. był stałym dyrygentem Polskiej Orkiestry Kameralnej oraz orkiestry Sinfonia Varsovia. W roku 1987 objął na pięć lat stanowisko dyrektora artystycznego Międzynarodowych Festiwali Chopinowskich w Dusznikach Zdroju. W 1990 roku został dyrektorem naczelnym i artystycznym Filharmonii Śląskiej w Katowicach, funkcję tę pełnił do 1998 roku. Był także członkiem jury Międzynarodowych Konkursów Dyrygentów im. G. Fitelberga w Katowicach, dyrektorem artystycznym Filharmonii Częstochowskiej (1998-2005) i dyrektorem artystycznym Filharmonii Narodowej w Koszycach na Słowacji (2003-2008).
Jerzy Swoboda dyrygował wieloma znakomitymi orkiestrami w Polsce i za granicą. Koncertował z tej miary artystami jak Lord Yehudi Menuhin, Stefania Toczyska, Gidon Kremer, Krzysztof Jakowicz, Kaja Danczowska, Ewa Podleś, Konstanty Andrzej Kulka, Justus Frantz, Piotr Paleczny, Katia i Marielle Labeque, Jadwiga Rappe, Wanda Wiłkomirska, Grigorij Sokołow, Krzysztof Jabłoński, June Anderson, Andrzej Hiolski, Sarah Chang, Fou Ts'ong, Andrzej Bauer. Uczestniczył w wielu prestiżowych festiwalach muzycznych m.in. Festiwalu Mozartowskim w Würzburgu (Niemcy), na festiwalach w Echternach (Luksemburg), Marianskich Łaźniach (Czechy), la Chaise Dieu (Francja), Atenach (Grecja), Eastern Music Festival (USA), "Warszawska Jesień", "Wratislavia Cantans", "Muzyka w Starym Krakowie". Koncertował w wielu krajach Europy, a także w USA, Kanadzie, Korei Płd., Meksyku, Japonii, na Tajwanie. Dyrygował w najsłynniejszych salach koncertowych Londynu, Paryża, Wiednia, Berlina, Bonn, Kolonii, Stuttgartu, Pragi, Brukseli, Aten.
Jerzy Swoboda dokonał wielu nagrań płytowych i archiwalnych, m.in. dla wytwórni fonograficznych w Polsce, Francji, Japonii, Wielkiej Brytanii i USA (wydano 60 płyt CD). Płyta nagrana z orkiestrą Filharmonii Śląskiej i Zofią Kilanowicz ("III Symfonia pieśni żałosnych" H. M. Góreckiego) została płytą roku 1994 i otrzymała nagrodę Fryderyk.
