Zapraszamy 5 sierpnia o godz. 20:00 do Teatru w Oknie na Szekspirowskie czytanie sztuki Magdy Fertacz pt. "Śmierć Kalibana" w reżyserii Adama Nalepy. Będzie to wariacja nt. twórczości Szekspira. Czytanie to propozycja artystyczna na Festiwal Szekspirowski, która jednocześnie stanowi kontynuację cyklu czytań współczesnej dramaturgii światowej Teatru w Oknie. Od września, wspólnie z Adamem Nalepą, TwO przygotowywać będzie kolejne propozycje tekstów, które następnie aktorzy zaprezentują na scenie TwO.
Sztukę Magdy Fertacz, która zgodnie z ironicznym przypisem poczynionym przez samą autorkę, została napisana dla pieniędzy, należy umieścić w nurcie literatury postkolonialnej. Symbolem kolonizowanych ludów, a zarazem spadkobiercą szekspirowskiego Kalibana, w tekście dramatu staje się czarny Haitańczyk, który poćwiartował i połknął swojego syna, by ochronić go od niewolnictwa, bo jak sam mówi:- Lepiej zjeść dziecko niż sprzedać dziecko.
Zafascynowany architekturą slamsów Dobry organizuje konkurs na najbardziej pomysłowy self-house. Jego zwycięzcą zostaje Czarny, odkupiony w nagrodę przez Polaka-Artystę. Czarny kanibal wraz z oczekującym na przeszczep serca Zwykłym Człowiekiem, zostają umieszczeni w galerii, stając się obiektami nowatorskiego eksperymentu artystycznego, który bardzo szybko przekształca się w prawdziwą grę o życie. Decyzją telewidzów, śledzących performance on-line, Czarny zostaje bezlitośnie rozczłonkowany. Projekt całkowitego unicestwienia czarnego bio-obiektu przerywa niespodziewanie pojawienie się albańskiego mściciela. Mężczyzna z gorejącą blizną wprawdzie rozwala czarny kadłub, ale wówczas z trzewi kanibala wypada jego syn, by na gruzach sztuki odtańczyć swój plemienny taniec i zaśpiewać wojenną pieśń. Autorka Śmierci Kalibana poprzez wprowadzenie Czarnego w kulturową przestrzeń, bada napiętą granicę między życiem i sztuką, między żywym ciałem i percepcją jego obrazu, między artystą i zwykłym człowiekiem.
Konfrontując z kolei narrację białej chórzystki, upajającej się własnym, europejskim dziedzictwem kulturowym oraz protest songi nielegalnych i wykluczonych imigrantów (jak Samba Sprzątającej, zmuszonej do wynajęcia swojego brzucha białym), Fertacz odsłania nowe oblicze rasizmu i uwikłanie w wyzysk każdego z nas. Spadkobiercą dawnych kolonizatorów okazuje się bowiem również polski artysta-performer. Ów cywilizowany Europejczyk i współczesny Zbawiciel narodów, pozornie stwarzając przestrzeń wolności Haitańczykowi, sam wpada w czarną otchłań narodowych martyrologii".
[autor: Anna Zalewska-Uberman ,źródło: www.festiwalraport.pl/gdynska-nagroda-dramaturgiczna/]
Magda Fertacz - dramatopisarka, scenarzystka. Pierwsza laureatka Gdyńskiej Nagrody Dramaturgicznej w 2008 za dramatTrash Story, którego inscenizacja znalazła się w finale Ogólnopolskiego Konkursu na Wystawienie Polskiej Sztuki Współczesnej. Finalistka konkursu Stuckemarkt 2012.
Zadebiutowała sztuką Kurz, wyróżnioną w konkursie Radom Odważny (2005) i wystawioną w Teatrze Narodowym w Warszawie (2008). Kolejna sztuka Absynt (2005) została wystawiona przez Teatr Laboratorium Dramatu w Warszawie i zdobyła drugie miejsce na Festiwalu Polskich Sztuk Współczesnych R@Port w Gdyni oraz wyróżnienie w Konkursie na Wystawienie Polskiej Sztuki Współczesnej. Również sztuka dla dzieci Białe Baloniki (Teatr Pinokio Łódź, 2010 i Teatr Współczesny Szczecin, 2011) znalazła się w finale Konkursu na Wystawienie Polskiej Sztuki Współczesnej. '
Współautorka głośnych III Furii w reżyserii Marcina Libera. Ostatni jej tekst Warszawa - Grabiny 6.12 miał swoją premierę w Teatrze Imka w Warszawie (2012). Obecnie pracuje nad tekstem, na podstawie reportaży Wojciecha Tochmana. Premiera w reżyserii Marcina Libera odbędzie się w Teatrze Studio w Warszawie. Sztuki Magdy Fertacz zostały przetłumaczone na język rosyjski, bułgarski, serbski, węgierski, szwedzki, niemiecki, czeski, słowacki, hebrajski, rumuński, angielski. Były publikowane i wystawiane w Polsce i za granicą.
[źródło: www.festiwalraport.pl/gdynska-nagroda-dramaturgiczna/
Adam Nalepa - reżyser. Pochodzi z Chorzowa, ale prawie całe życie spędził w Niemczech. W Darmstadt ukończył studia w klasie fortepianu, we Frankfurcie studiował medycynę. Jest absolwentem Teatrologii, Filmografii i Historii Starożytnej Uniwersytetu Ruhry w Bochum. Podczas studiów pracował jako felietonista i krytyk teatralny, w latach 2002-2005 piastował etat asystenta reżysera w Düsseldorfer Schauspielhaus, gdzie debiutował także jako reżyser własną adaptacją "Komedianta" Thomasa Bernharda. W 2007 roku otrzymał propozycję inscenizacji światowej prapremiery "Blaszanego bębenka" z okazji obchodów 80-tych urodzin Güntera Grassa w Teatrze Wybrzeże, za którą otrzymał m. in. Honorową Nagrodę Marszałka Województwa Pomorskiego za Spektakl Roku oraz nagrodę Teatralną Miasta Gdańsk i która została także zaproszona na Warszawskie Spotkania Teatralne.
W 2009 ponownie pracował w Gdańsku, tym razem przy głośnej polskiej prapremierze "Kamienia" Mariusa von Mayenburga, rok później wyreżyserował w warszawskim Laboratorium Dramatu prapremierę "Sex Machine" Tomasza Mana, a w Sopocie dla Fundacji Teatru Boto, którego jest dyrektorem artystycznym, prapremierę sztuki Jakuba Roszkowskiego "Zielony mężczyzna". W roku 2011 powrócił na deski Teatru Wybrzeże z realizacją "Nie-Boskiej komedii" Krasińskiego (Honorowa Nagroda Marszałka Województwa Pomorskiego za Spektakl Roku oraz nagroda Miasta Gdańska dla najlepszego przedstawienia roku), kilka miesięcy później wyreżyserował w Krakowskim Starym Teatrze "Chłopców" Stanisława Grochowiaka, a w kwietniu 2013 przypomniał się ponownie gdańskiej publiczności "Czarownicami z Salem" Arthura Millera.
