Szerwony Abodus i Akkon w Rock Cafe
jazz - koncerty w Trójmieście
22.04.2012 (Niedziela) GODZ. 19:00 Wejście 7 zł
PO KONCERCIE "ROCK THE NIGHT PARTY" - Didżej.FiFi
SZERWONY ABODUS
https://www.myspace.com/abodus
Zespół prezentujący niecodzienne spojrzenie na muzykę...
Zespół prezentuje utwory w około 60% instrumentalne.
Ich twórczość to specyficzna mieszanka art-rocka, rocka, jazzu oraz funky + dużą dawką improwizacji...
Cechą charakterystyczną zespołu jest niesamowita swoboda sceniczna oraz znakomity kontakt z publicznością...
Szerwony Abodus jest zespołem którego na pewno nie usłyszycie w komercyjnym radio czy telewizji...
...nie daj się atakującej nas zewsząd plastikowej papce...
przyjdź na nasz koncert i posłuchaj naprawdę wolnej i niezależnej muzy!, która płynie prosto z serca!
__________________________________________________________________________________________
Akkon
https://www.myspace.com/akkonband
jazz-rock ze Sztumu. Zespół powstał latem 2007 roku w składzie Magda "Megi" Grodecka (perkusja), Michalina Dzikowska (bas), Piotr "Pako" Podlewski (gitara), Arek "Dziku" Dzikowski (gitara). Pierwsze próby zespół zagrał w Centrum Kultury Chrześcijańskiej w Sztumie. Tam też osiadł na stałe, stając się wraz z grupą "Szerwony Abodus" (www.myspace.com/abodus) wizytówką CKCh. Początkowo swój repertuar zespół czerpał z klasyki muzyki rozrywkowej, grając własne, bardziej rockowe interpretacje takich utworów jak "Summertime", czy "W moim magicznym domu". Z czasem do repertuaru dołączono kolejne tematy - głównie znane jako ilustracje muzyczne do filmów ("Dziecko Rosemary", "07 zgłoś się", "Królestwo Niebieskie", "Halo! Szpicbródka"). Obok tego powstawały własne utwory. Wszystkie aranżacje i interpretacje noszą charakter gitarowy. Zespół świadomie zrezygnował z głosu wokalisty. Obaj gitarzyści mają spore doświadczenie w grze na instrumentach i ten sposób kompozycji, aranżacji i ekspresji jest im najbliższy. Dość niecodzienna, żeńska sekcja rytmiczna zapewnia zespołowi miękkie, pozbawione elementu siłowego brzmienie, wyraźnie odróżniające AKKON od wielu kapel rockowych. W muzyce zespołu (oraz interpretacjach) wyraźnie słychać fascynacje artystyczne poszczególnych jego członków. W kompozycjach Piotra "Pako" Podlewskiego zawsze pobrzmiewa nuta amerykańskiego, czarnego bluesa oraz rocka inspirowanego twórczością The Rolling Stones czy Erica Claptona. Utwory Arka "Dziku" Dzikowskiego zawierają elementy ciężkiego, brytyjskiego rocka (Black Sabbath, Budgie), niemieckiego tanzmetalu (Rammstein), a także wiele elementów melodycznych czerpanych z europejskiej muzyki średniowiecznej. Ta ciekawa mieszanka brzmień, melodii i harmonii podparta jest rytmami wygrywanymi przez Magdę "Megi" Grodecką - perkusistkę bigbandową oraz basem Michaliny - na co dzień wokalistki w zespole muzyki dawnej Amantes Cantare. Od roku 2009, w składzie grupy pojawia się - jako muzyk towarzyszący - skrzypaczka Zuzanna Stec. Dziś zespół koncertuje z powodzeniem w klubach i podczas imprez plenerowych proponując słuchaczom bogatą ofertę muzyczną stanowiącą syntezę wielu epok i gatunków muzycznych w oprawie własnego, charakterystycznego brzmienia. Arek "Dziku" Dzikowski - gitarzysta. Swoją działalność rozpoczynał w 1983 roku w grupie bluesowej MAK. W 1984 powstał zespół hard rockowy TAROTH, działający przy domu kultury w Nowem nad Wisłą, w którym "Dziku" pełnił rolę kompozytora, gitarzysty i autora tekstów. Rok 1987 przyniósł kolejną zmianę. W Bydgoszczy, gdzie Arek podjął dalszą naukę powstał z jego inicjatywy zespół heavy metalowy INVADER, nie odnosząc jednak większych sukcesów. W tym czasie (1986 - 1988) "Dziku" pobierał lekcje pianina, śpiewu (śpiewał w zespole wokalnym i chórze) i gitary klasycznej. Te nowe doświadczenia skierowały jego uwagę w stronę brzmień akustycznych i odmiennych technik wokalnych i instrumentalnych. W przerwach pomiędzy próbami i lekcjami koncertował z repertuarem Jacka Kaczmarskiego (z Michałem Stasińskim) oraz Starego Dobrego Małżeństwa, Wolnej Grupy Bukowina czy Bez Jacka w zespole MIDI. W 1988 roku wraz z gitarzystą i wokalistą Jackiem Bruszkowskim oraz wokalistką Jolą Belcarz założył zespół SILENT Celtic Music. Zespół działał pod dużym wpływem twórczości grupy CLANNAD. Początkowo zespół wykorzystywał brzmienia klasyczne. Wkrótce rozbudowano instrumentarium, dodając instrumenty klawiszowe. Po dołączeniu do zespołu pianisty i klawiszowca Adama Serafina oraz basisty Tomka Solnicy, brzmienie zespołu zbliżyło się do pierwowzoru. Z biegiem czasu Arek - twórca dużej części tekstów i muzyki zespołu - zainteresował się muzyką średniowieczną w sensie rekonstrukcyjnym. Zaczął poszukiwać oryginalnych brzmień, harmonii i melodii. Starał się sięgać do źródeł muzycznych zarówno w zakresie brzmienia, jak i zastosowania zrekonstruowanych instrumentów dawnych. Działalność zespołu SILENT Celtic Music trwała 10 lat. W tym czasie zespół nagrał 3 kasety i zagrał prawie 150 koncertów na terenie całej Polski. W tym okresie "Dziku" nawiązał kontakt z takimi wykonawcami jak White Garden, Open Folk, Shannon i Kwartet Jorgi. Ze względu na różnorodność imprez, na których koncertował zespół nie zabrakło także ciekawych spotkań z wykonawcami innych gatunków: Nocną Zmianą Bluesa, Renatą Przemyk, Hanną Banaszak, Martyną Jakubowicz. Pożegnalny koncert SILENT zagrał we wrześniu 1998 roku na zamku w Sztumie. W latach 1993-1997 "Dziku" prowadził małe studio w własnym domu, w którym odbywały próby grup SILENT, The West i Towarzystwo Rozrywkowe. Poza tym swoich nagrań dokonały tam zespoły Różowa Pantera, Egipt i Agaliroth oraz Andrzej Wyzner i Zbyszek Wiatrowski. Tam też powstały 2 kasety grupy SILENT. W latach 1998 - 2007 "Dziku" całkowicie poświęcił się pracy z dziećmi i młodzieżą. Podczas pracy w ośrodkach kultury w Sztumie, Nowym Dworze Gdańskim i Malborku udzielał lekcji śpiewu i gry na gitarze oraz keyboardzie. Okazjonalnie grał z wieloma formacjami (np. The West) na różnych instrumentach (gitara elektryczna, akustyczna, basowa, saz, mandolina). Zasiadał w jury konkursów wokalnych i instrumentalnych. W latach 2000 - 2010 "Dziku" zajął się również organizacją koncertów wielu ciekawych zespołów z kraju i zagranicy: m.in. Stary Olsa (Białoruś), Drolls (Rosja), Varius Coloribus (Niemcy), DePress i in. Od 2011 roku zamierza prowadzić własną audycję muzyczną w Internetowym Radio Powiśle (www.radiopowisle.pl). Michalina Dzikowska - basistka. Swoją przygodę muzyczną rozpoczęła u boku rodziców - Joli Belcarz-Dzikowskiej i Arka "Dziku" Dzikowskiego kilka dni po urodzeniu - słuchając w domu muzyki, towarzysząc zespołowi SILENT podczas prób i koncertów, uczestnicząc w spotkaniach z muzykami odwiedzającymi studio. Na co dzień miała stały kontakt z wieloma instrumentami oraz osobami zajmującymi się muzyką amatorsko i zawodowo. W 2006 roku wzięła do ręki starą, legendarną gitarę basową taty i ... została basistką punkowej formacji BUNT. W tym samym czasie rozpoczęła kształcenie wokalne w zespole muzyki dawnej Amantes Cantare, pod czujnym okiem Bożeny Belcarz. W zespole tym zapoznała się z techniką wokalną oraz instrumentami dawnymi. Oprócz tego od roku 2008 wspomaga wokalnie malborski chór LUTNIA - koncertuje z powodzeniem uczestnicząc w przeglądach, festiwalach i konkursach w Polsce i za granicą. Bardzo bogate doświadczenia muzyczne z dzieciństwa powodują, że jej zainteresowania repertuarowe są szerokie. Od muzyki dawnej, przez klasykę orkiestrową i symfoniczną po gatunki współczesne: jazz, progresywny rock, hard, heavy i punk. Ma swoje ulubione brzmienia i style. Niezwykle ważne miejsce w jej muzycznym życiu odgrywają Bjork, Nightwish, Metallica czy Rammstein. Razem z tatą lubi posłuchać Iron Maiden, Budgie i ... Pata Metheny. Pragnie spróbować swoich sił również jako radiowy redaktor muzyczny. Magda "Megi" Grodecka - drum Nikt nie potrafił wyjaśnić kiedy jako niemowlę machała z całych sił rączkami. Nie skojarzył też nikt tego faktu, gdy jako nastolatka zapragnęła grać na bębnach. Mimo niekorzystnej atmosfery, jaką stawarzało otoczenie wokół odradzając realizację pomysłu, postanowiła przeciwko całemu światu spróbować i pokonać główny argument doradców - płeć! Pod okiem znakomitego nauczyciela ćwiczyła niestrudzenie paradiddle i inne wprawki. Gra w licznym zespole Big Band ukierunkowała ją muzycznie i wiele nauczyła. Studia archeologiczne przerwały na kilka lat przygodę z muzyką oraz granie i wówczas zajmowała się promowaniem młodych zespołów oraz pracowała jako dziennikarz muzyczny, lecz ukochane hobby niemym krzykiem wydarło się ponownie na powierzchnię. Dziś z ogromną przyjemnością odradza się w zespole Akkon. Osobiście wierzy w powołanie każdego do konkretnwego instrumentu, a wewnętrzną siłę czerpie ze swojego największego idola. To właśnie Dave Weckl sprawia, że chętnie sięga po pałki, a takie nazwiska jak Corea, Blanchard, Metheny, Brecker czy wspaniała Hiromi są niewyczerpaną inspiracją i wciąż pobudzają do nowych muzycznych poszukiwań.
