Cie Kumulus (Francja)
The Deafening Silence (Silence Encombrant)
Surowa rzeczywistość i czysta wrażliwość - to cały sekret grupy Kumulus. Kumulus proponują teatr polityczny, który czerpie inspiracje z aktualnych wydarzeń. Zachęcają publiczność do refleksji na temat współczesnego świata poprzez różne formy inscenizacji, które odzwierciedlają stopniowy upadek nowoczesnego, zabłąkanego społeczeństwa. Ich produkcje takie jak The Squames, The Homeless, Everything is OK oraz Lease for Sale są pokazywane w przestrzeni publicznej, by skonfrontować widzów z ich własną codzienną rzeczywistością.
Deafening Silence - globus, maska samochodu, klatka dla ptaków, lalka, pralka... Wszystkie te popsute śmieci wysypały się z kontenera i są odholowywane przez grupę słaniających się na nogach postaci, które przenoszą je gołymi rękami i siłą własnej woli. Powłóczą wolno nogami, stawiają chwiejne kroki, ich twarze są pokryte kurzem. Są tu takie postacie jak klaun, policjant, prostytutka, poeta oraz inni, którzy z trudem poruszają się miedzy śmieciami, rzucają je na asfalt i zmieniają przestrzeń w wysypisko. W krzyczącej hałaśliwie ciszy, przy dźwięku trących o ziemię szczątków, trzasków i podczas niemych spotkań mężczyźni i kobiety próbują odnaleźć jakiś sens w labiryncie gruzu. Choreografia cieni podtrzymuje ich opór, przesuwa pole walki w nieznane rejony, gdzie następuje konfrontacja szaleństwa mądrych z mądrością szalonych.
The Deafening Silence (Silence Encombrant)
Surowa rzeczywistość i czysta wrażliwość - to cały sekret grupy Kumulus. Kumulus proponują teatr polityczny, który czerpie inspiracje z aktualnych wydarzeń. Zachęcają publiczność do refleksji na temat współczesnego świata poprzez różne formy inscenizacji, które odzwierciedlają stopniowy upadek nowoczesnego, zabłąkanego społeczeństwa. Ich produkcje takie jak The Squames, The Homeless, Everything is OK oraz Lease for Sale są pokazywane w przestrzeni publicznej, by skonfrontować widzów z ich własną codzienną rzeczywistością.
Deafening Silence - globus, maska samochodu, klatka dla ptaków, lalka, pralka... Wszystkie te popsute śmieci wysypały się z kontenera i są odholowywane przez grupę słaniających się na nogach postaci, które przenoszą je gołymi rękami i siłą własnej woli. Powłóczą wolno nogami, stawiają chwiejne kroki, ich twarze są pokryte kurzem. Są tu takie postacie jak klaun, policjant, prostytutka, poeta oraz inni, którzy z trudem poruszają się miedzy śmieciami, rzucają je na asfalt i zmieniają przestrzeń w wysypisko. W krzyczącej hałaśliwie ciszy, przy dźwięku trących o ziemię szczątków, trzasków i podczas niemych spotkań mężczyźni i kobiety próbują odnaleźć jakiś sens w labiryncie gruzu. Choreografia cieni podtrzymuje ich opór, przesuwa pole walki w nieznane rejony, gdzie następuje konfrontacja szaleństwa mądrych z mądrością szalonych.