Co roku jedno z wydarzeń odbywających się w Operze Leśnej poświęcone jest twórczości
Ryszarda Wagnera w nawiązaniu do tradycji wydarzeń wagnerowskich, które w latach międzywojennych rozsławiły Operę Leśną w całej Europie i dały pretekst do nadania jej miana "Bayreuth Północy". Twórczość niemieckiego kompozytora, która wywarła znaczny wpływ na muzykę przełomu XIX i XX wieku, jest rzadkością we współczesnym polskim repertuarze, dlatego ambicją organizatorów jest jej prezentacja oraz promocja wśród polskiej publiczności w miejscu, którego historia jest wybitnie związana z tradycją wagnerowskich festiwali.
W 2009 roku - kiedy obchodzimy również jubileusz stulecia Opery Leśnej - będzie to znakomita inscenizacja "Tristana i Izoldy" Ryszarda Wagnera zrealizowana przez Teatr w Chemnitz. Opera została wyreżyserowana przez cenionego niemieckiego reżysera
Michaela Heinicke, dyrektora Teatru w Chemnitz. Teatr ten nazywany jest "saksońskim Bayreuth", ponieważ zrealizował wszystkie dzieła kompozytora prócz "Tannhäusera". Spektakl "Tristan i Izolda" zebrał znakomite recenzje, w których podkreślano świetne role solistów, sprawność i wyczucie orkiestry oraz siłę wyrazu i intensywność konsekwentnie i przemyślanie wyreżyserowanego dzieła.
"Tristan i Izolda" jest jednym z najbardziej osobistych dzieł Ryszarda Wagnera. Historia nieszczęśliwych kochanków stała się dla kompozytora sposobem na wyrażenie własnych emocji związanych z nieszczęśliwą miłością do Matyldy Wesendonck, żony swojego patrona i mecenasa, Ottona Wesendoncka. Opera jest niezwykła pod względem muzycznym - Wagner przełamywał w niej konwencje panujące w muzyce połowy XIX wieku, zapowiadając muzykę atonalną i inspirując takich kompozytorów, jak
Arnold Schönberg czy
Alban Berg. To utwór pozostający niezmiennie wielkim wyzwaniem dla wykonawców, a zwłaszcza dla solistki odtwarzającej główną rolę kobiecą. Partia Izoldy uchodzi za jedną z najtrudniejszych, jakie kiedykolwiek napisano. W warstwie fabularnej Wagner ograniczył wydarzenia do minimum, skupiając się na przeżyciach głównych bohaterów. Opera staje się więc medytacją na temat natury nieszczęśliwej miłości oraz pragnienia śmierci, która może od niej wyzwolić.
Inscenizacja: Michael Heinicke
Scenografia: Reinhart Zimmermann
Kierownictwo muzyczne: Frank Beermann
Kostiumy: Joachim Herzog
Chór: Mary Adelyn Kauffman
Obsada: John Charles Pierce (Tristan), Andreas Hörl (król Marek), Brigitte Hahn (Izolda), Hannu Niemelä (Kurwenal), Hermine May (Brangena), Paul McNamara (Melot), André Riemer (pasterz /głos młodego żeglarza), Jürgen Mutze (Sternik)
