Ultradycyjne Duo Tartanus-Wróblewski Opinie (1)

Wystąpią:

Jan Ptaszyn Wróblewski - tenor, baryton sax
Paweł Tartanus - banjo, vocal


Jan Ptaszyn Wróblewski, znany wielbiciel klasycznych form jazzowych, pojawia się po raz kolejny na rynku. W duecie z Pawłem Tartanusem towarzyszącym mistrzowi swym głosem i banjo, wprowadza słuchacza melancholijnie we wspomnienie amerykańskich melodii lat ery jazzu. I trzeba powiedzieć, że we dwóch radzą sobie znakomicie Paweł Tartanus umiejętnie wykorzystuje głos, co w połączeniu z płynną grą obu muzyków daje świetne wrażenie. Cechą charakterystyczną Jana "Ptaszyna" Wróblewskiego jest upodobanie do żartu muzycznego, dla którego potrafi połączyć uśmiech i przymrużenie oka ze sztuką najwyższego lotu. Dobrym przykładem może być zespół Ultradycyjne Duo Tartanus-Wróblewski, stworzony z bandżystą i wokalistą Pawłem Tartanusem.

Jan Ptaszyn Wróblewski to saksofonista, kompozytor, aranżer, człowiek instytucja, niestrudzony propagator jazzu. Z urodzenia kaliszanin, z zamiłowania niespokojny duch polskiego jazzu, którego wszędzie pełno, a każdy uważa, że i tak jest go za mało. Debiutował na I Festiwalu Muzyki Jazzowej w Sopocie (1956) z legendarnym "Sekstetem Komedy". Kolejne zespoły, w których grał to: "Jazz Believers", "Jazz Outsiders", "Moderniści", "All Stars Swingtet" oraz "Kwintet Andrzeja Kurylewicza", "Polish Jazz Quartet" oraz "Studio Jazzowe Polskiego Radia". Kierowane przez niego przez sześć lat "Studio" stało się wielkim warsztatem kompozytorsko-wykonawczym najlepszych polskich jazzmanów. W roku 1958 Jan Ptaszyn Wróblewski został wybrany do Międzynarodowej Orkiestry, z którą jako pierwszy Polak uczestniczył w Newport Jazz Festival, m.in. akompaniując samemu Louisowi Armstrongowi. W okresie kierowania zespołami "Polish Jazz Quartet" oraz "Studio" Jan Ptaszyn Wróblewski współpracował z orkiestrą radiową w Brukseli. Lata siedemdziesiąte to początkowo, współkierowany z Wojciechem Karolakiem zespół "Mainstream". Następnym zespołem był "Kwartet", z którym Ptaszyn koncertował w Indiach i Stanach Zjednoczonych, gdzie występował m.in. w nowojorskim klubie "Village Vanguard", co dla jazzmana jest zawsze uznawane za nobilitację. Na scenie amfiteatru im Louisa Armstronga mogliśmy wielokrotnie słuchać Jana Ptaszyna Wróblewskiego grającego w różnych formacjach. Najczęściej, jako muzyka "Big Bandu All Stars" występującego w cyklu programów Henryka Majewskiego "Jazz w smokingu". Będąc członkiem zespołu, był również aranżerem poszczególnych utworów oraz kierownikiem, który podczas prób w iławskim kinie potrafił wycisnąć z zespołu siódme poty, a my na widowni amfiteatru mogliśmy tylko podziwiać końcowy rezultat. Jan Ptaszyn Wróblewski nie zaniedbuje działalności kompozytorskiej pisząc szereg koncertów symfonicznych np. na klarnet czy saksofon z orkiestrą. Ptaszyn poza jazzem zajmuje się również muzyką lżejszą, tworząc zespoły "SPPT Chałturnik" i "Grand Standard Orchestra" oraz komponując piosenki, które zdobywały laury w Opolu i stawały się przebojami. Cechą charakterystyczną Ptaszyna jest umiłowanie żartu muzycznego, dla którego potrafi połączyć uśmiech i przymrużenie oka ze sztuką najwyższego lotu. Dobrym przykładem może być tu występ, zespołu "Ultradycyjne Duo Tartanus-Wróblewski" z bandżystą Pawłem Tartanusem, podczas Bielskiej Zadymy Jazzowej. Formację tę usłyszymy podczas tegorocznego Old Jazz Meeting. Ogromną popularnością cieszyła się prowadzona przez Jana Ptaszyna Wróblewskiego poniedziałkowa audycja radiowa "Trzy kwadranse jazzu", nadawana w przez około trzydzieści lat na antenie III Programu Polskiego Radia. Obecnie Ptaszyn prowadzi inną audycję "3 kwadranse jazzu do potęgi", nadawaną na antenie III programu Polskiego Radia.

Paweł Tartanus, muzyk ten rozpoczął karierę instrumentalisty jazzowego w roku 1972, grając w zespole Gold Washboard. Odniósł z nim swój pierwszy sukces, zdobywając zespołową Złotą Tarkę na festiwalu Old Jazz Meeting '74. Kolejne lata jego kariery to okresy współpracy z czołowymi zespołami polskiego jazzu tradycyjnego: Swing Workshop, Hagaw, Old Timers i Prowizorka Jazz Band. Obecnie Paweł Tartanus współpracuje z zespołem Jazz Makers, starannie doskonaląc swój warsztat instrumentalny i wokalny.


Rezerwacja:
tel.: 058 555 33 33
Informacja:
Lucyna Labudda
tel.: 504 038 470


CZY WIESZ, ŻE...?


Zielony Dwór mieści się w najstarszym zachowanym w Sopocie budynku. Smacznie, a przede wszystkim zdrowo mogą tu zjeść zarówno dorośli jak i dzieci, dla których przewidziane jest specjalne menu. Dla najmłodszych gości odbywają się niedzielne cykliczne programy edukacyjno-rozrywkowe, które wprowadzają ich w świat szeroko rozumianej kultury i sztuki. Dorośli zaś mogą uczestniczyć w regularnych spotkaniach z muzyką (czwartki godz. 20.00), tangiem milonga (wtorki i niedziele godz. 18.00), a także z muzyką elektroniczną serwowaną przez znakomitych DJ-ów, przy której można tańczyć i doskonale się bawić (piątki i soboty godz. 21.00).

Zielony Dwór, zwany też Dworem Hiszpańskim, został zbudowany ok. 1570 roku. Z tamtego okresu pochodzi parter Dworu oraz oryginalnie zachowana piwnica na wino. Budynek został nadbudowany na początku XIX wieku i mieściła się w nim pierwsza w Sopocie stacja pocztowa. Do początku XVIII wieku stanowił własność znamienitych rodów gdańskich - patrycjuszy i burgrabiów królewskich. W tym czasie pełnił on funkcję letniej rezydencji, przeznaczonej na wypoczynek. Odbywały się tutaj spotkania towarzyskie, toczyło życie kulturalne.